خدا یکی رسول یکی زن یکی یکی

پدر مدتی است سرحال آمده صبح ها نرمش می کند رژیم دارد از روی زمین که می خواهد بلند شود دیگر هزار بار یا الله و یا علی نمی گوید مدتی است موهایش را هم رنگ می کند شده مثل آن موقع ها که رفته بودند خواستگاری برای عمو محسن مادر اما هر وقت می بیندش متلکی بارش می کند ها چی شد سرحال اومدی نکنه باز خبریه متلک های مادر تمامی ندارد انصافا پدر هنوز هم رعایت نمی کند به قول مادر شورش را در آورده گاهی دو سه هفته می شود و سراغ مان را نمی گیرد فقط هر وقت فشارش بالا می زند یا قلبش درد می گیرد می فرستندش این خانه از همان اول اینطور بود زرنگ بودند زنش زنگ می زد به مادر که اینجا پله داره سختشه یا اینکه بچه های تو بزرگن بهتر بهش می رسن مادر هم جلوی خودش که نه ولی وقتی گوشی را می گذاشت جواب می داد توله ها ش کوچکن نمی تونن اون عجوزه های شوی قبلیت که می تونن تر و خشکش کنن همیشه توی گوش ما خوانده بود که اینا دارن حق شما رو می خورن راست می گفت رگ خوابش دست شان بود خوب بلد بودند سر کیسه اش کنند پول برای دانشگاه و عمل دماغ و قر و فر دخترهای زلیخا داشت اما نداشت یک کولر هیجده هزار فزرتی بخرد برای اتاق من و صالح می گفت تاکی باید من خرج شما دوتا لندهور رو بدم خرسی شدید واسه خودتون خلاصه هر چه داشت و نداشت را می داد به آنها از سه مغازه و چهار خانه ای که اجاره داده بود فقط کرایه یکی از خانه هایش را می فرستاد تا مستقیم برود به حساب مادر این اواخر هم بزرگترین لطفش این بود که یارانه خودش را به مادر بدهد که آن هم هزار بار زلیخا به رویش آورده بود سفری هم بود با آنها می رفت حتی نور آباد من و صالح دبیرستان بودیم که رفتند نور آباد خواستگاری برای عمو عمو محسن بنده خدا همیشه حالش خوب بود زیادی می خندید شنیده بودم مادر را اول برای عمو خواستگاری کرده بودند ولی از ذوقش همانجا توی مجلس بلند شده بود به رقصیدن و پایش رفته بود توی ظرف حلوا و پشمک بعد هم جوابش کرده بودند و دختر را داده بودند به برادر کوچکتر که پدر باشد عمومحسن قبل از رفتن حسابی تیپ زده بود صالح یادش داده بود که لباس و شلوارش را با کراوات بنفش ست کند موهایش را با روغن بادام تلخ چرب کرده و هی شانه را از جیبش بیرون می آورد و یک وری به موهایش می کشید ذوق داشت داماد شود مرا نیشگون می گرفت میخوام زن بگیرم زن زن و دستهایش را تاب می داد و می خواند چراغ خونه زنه آبادی خونه زنه صالح می گفت آدم باید چندتا زن بگیره عمو و عمو مثل همیشه جواب می داد خدا یکی رسول یکی زن یکی یکی می خندید و دست می کرد توی جیبش و چند سکه و اسکناس می ریخت روی سر خودش و کل می کشید می گفتند بچه اش نمی شود دختر جوان به کارش نمی آمد قرار بود از نور آباد یکی برایش پیدا کنند که بچه داشته باشد یکی که مثلا زن زندگی باشد جمع و جورش کند و سر و سامانی بدهد به زندگی اش حاجی موسی هم همراه شان بود دستش خیر بود قبولش داشتند روی حرفش حرف نبود محال بود حاجی موسی باشد و از نور آباد دست خالی برگردند بابا را هم با اینکه از عمو کوچکتر بود برده بودند که یعنی آدم حسابی هم دور و برش هست کس و کار دارد خیلی وقت بود بابا را آنطور رو به راه ندیده بودیم چند روزی طول کشید تا برگشتند همانجا فی المجلس عقدشان کرده بودند البته قبل از اینکه بیایند زن حاجی موسی را قاصد کرده بودند تا یواش یواش مادر را ملتفت کند همان دور و بر می پلکیدم و حواسم بود چه می گوید آنقدر پِت و پِت کرد و حاجی و محسن به هم بافت تا بالاخره مادر حرفش را گرفت وقتی فهمید پووفی کرد آهی کشید و هیچ نگفت معلوم بود کسی به عمو محسن زن نمی دهد من و صالح هم اول شاکی بودیم فهمیده بودیم بابا یک حرکتی کرده اما نمیدانستیم چه خبر است عمو محسن را همان جا گذاشته بودند تا چند روزی خوش باشد برای خودش توی کوچه بازی می کردیم با بچه ها که آمدند بابا تیپی زده بود که بیا و ببین عینک دودی ریش سه تیغه سبیل چربش را تاب داده و یقه اش باز شده بود عین هنرپیشه های فیلم هندی زلیخا را اولین بار آنجا دیدیم هر چه کرم و ماتیک و سرمه به سر و چشمش مالیده بود بی فایده بود بر و رویی نداشت بابا زیاد بود برایش اما دو دختر قد بلند سرخ و سفیدش که از ماشین پیاده شدند نیش صالح تا بنا گوش باز شد با آرنج محکم زد به پهلویم پاچه های شلوارش را پایین داد دمپایی اش را پوشید و دوید به طرف شان من هم عقب نماندم دو نفری چمدانها و وسایل را از توی ماشین پیاده کردیم زیر چشمی نگاه می کردند و کرکر می خندیدند خوشگل بودند و اصلا قیافه زلیخا را نداشتند آب از لب و لوچه مان آویزان بود برای خود شیرینی جلوی دختر ها همه کار می کردیم دو سه روزه هر دو انباری توی حیاط را برایشان کردیم اتاق مهمان دخترهای زلیخا تقریبا همسن ما بودند به صالح گفتم بزرگتره مال تو کوچیکتره مال من و صالح زد توی سرم غلط کردی من بزرگترم هر چی من گفتم میگی چشم سر دختر کوچک زلیخا دعوایمان شد و صالح زد دماغم را خونی کرد مادر آن روزها اصلا خانه نمی ماند بساط خیاطیش را برمی داشت و صبح تا شب می رفت پیش زن حاجی موسی و از اوضاع جدید می نالید اوضاع چندان بدی هم نبود پدر غذای حاضری می گرفت هر روز چلوکباب می خوردیم با نوشابه قوطی و بعد از نهار هم پدر با زلیخا می رفتند توی اتاق آخر حیاط مادر انقدر دم گوشمان نق زده بود و از زلیخا و دختر هایش بد گفته بود که دخترها هم کم کم از چشم مان افتادند ولی خوب تا کامل از چشممان بیفتند باید کام دلی می گرفتیم محض یادگاری بعدش هم که دیگر چندان توفیر نمیکرد افتاده باشند یا نه از روزیکه زلیخا و دخترهایش بقول مادر سر خانه و زندگیمان اوار شده بودند یکی دو باری پیش آمده بود که اطرافیان من یا صالح را مخاطب قرار دهند که حواستان باشد مادر خوانده حکم مادر را دارد ویا حالا دیگر خواهر دار شده اید باید هوایشان را داشته باشید و نگذارید غریبی کنند همین حرفها بود که عاقبت شک بدی را به دلم انداخت خودمان را سرزنش میکردیم ای دل غافل یعنی ماتا حالا نسبت به خواهراهایمان هوس داشتیم و نمیدانستیم از مادر که پرسیدم گفت نه عزیزم چه خواهر و برادری وقتی از مادر جدایید و از پدر سوا دیگر خواهر و برادر دانستنتان حرف مفت است و شروع کرد از مزایای نداشتن همچین خواهرانی برایم نطق کردن بیچاره مادر گمان میکرد دلم هوای داشتن خواهر داشته وحالا با شنیدن حرفهای او توی ذوقم خورده من هم که حالادیگر هر انچه را میخواستم بدانم فهمیده بودم با خیال راحت به حرفهای مادر گوش کرده و با وی همدردی میکردم دیگر از عذاب وجدان و احساس گناهی که بخاطر حرفهای اطرافیان تو دلمان نشسته بود خبری نبود و این خودش عالی بود حریف صالح که نمیشدم خواهر بزرگه را برداشتم و ظهر یکی از آن روزهایی که مادر نبود و پدر و زلیخا هم در اتاق آخری خلوت کرده بودند با صالح قرارش را گذاشتیم که او خواهر کوچکتر را به نشیمن خودمان ببرد و آنجا مخش را بزند من هم با خواهر بزرگتر بمانیم توی همان انباری سابقی که الان اتاق انها شده بود تو اتاقشان که تنها شدیم به هوای ماساژ کمی دست و پاهایش را مالیدم که دیدم بعععععله آتش او از مال من هم تیز تر است لختش کردم و داشتم سینه هایش را میمالیدم و کیرم را لای پاهایش جا گیر میکردم که شنیدم صدای بابا بلند شد که خیرسرتان خواهر برادرید با هم کنار بیایید من هم که مشغول لا پایی زدن و فشششششردن سینه ها بودم با شنیدن صدا هول کرده کیرم را محکم فشار دادم تا بلکه زودتر ابم بیاید و ای دل غافل که یهو حس کردم کیرم از دروازه بهشتش گذشته و در جایی بس گرمتر و نرمتر جولان میدهد در اثنایی که من عینهو سگ ترسیده بودم دخترک که انگار حسابی ازین دخول بی برنامه کیفور شده و خوش به حالش بود دستانش را دور بدنم حلقه کرده و مرا به خودش فشار میداد مبادا که کیرم از کسش در بیاید منهم که رغبتش را دیدم گفتم حیف است کغران نعمت شود از خدا خواسته توی کسش کمر میزدم نمیدانم از اثر شنیدن صدای بابا بود یا چیز دیگر که انروز دچار خشکسالی شده بودم انگار کن قنات را از سر چشمه کور کرده باشند ابم نمیامد تـــــــــآ دو دقیقه بعد که خواهر بزرگتر آهی کشیدو بخود لرزید چنان اهی که هنوز هم که هنوزه هر وقت یادش میوفتم جغ لازم میشوم خلاصه انروز بعد از ارضاء شدن او من هم که با منتفی شدن خطر اومدن پدر گویا تازه سنسورهای لذتم پیام گایش را مخابره کرده باشندبه خود لرزیدم و ابم را رو شکمش خالی کردم کیرم را که در اوردم انتظار داشتم خونی باشد که نبود گمان کنم قبل از انروز تو همان نور اباد جایی خودش را لا داده نمیدانم شاید هم راست میگفت و پرده اش ارتجاعی بوده الله اعلم بعدا ملتفت شدم که انروز وقتی بابا از اتاقشان میاید بیرون تا مثلا پارچ اب را و در واقع جعبه ی دستمال کاغذی را با خودش ببرد تو اتاق گویا در حال رفتن رو به صالح که انگار در راضی کردن خواهر کوچکتر به مشکل برخورده و بین شان بگو مگویی در گرفته میگوید خیر سرتان خواهر و برادرید با هم کنار بیایید آنروز همین نصیحت پدرانه باعث شد که هم من لذت را به معنای اکمل درک کنم و هم گره از کار صالح گشوده شود و او نیز به مراد دل برسد اگرچه نه مرادی به لذت بخشی مراد دل من اما خب همینقدر که سرش بی کلاه نمانده باز هم نشان از معجزه نصیحت پدرانه ی بابا دارد بعد از ان بعد از ظهر شیرین به دو هفته هم نکشید که بابا برای زلیخا و دخترهایش خانه ای خرید و انها نیز از انجا به خانه جدیدشان نقل مکان کردند این باعث شد مادر بیشتر حرصش در آمده چپ برود راست بیاید و هی بگوید تا دیروز تو انباری خونه ما بودن حالا آپارتمان براش خریده اما وقتی دو قلویش به دنیا آمد و ما را صاحب یک جفت خواهر و برادر واقعی کرد مادر هم کم کم نرم شد یک جفت الله با زنجیر کادو گرفت بر ایشان و با زنهای فامیل رفتند پیشش حالا هم با اینکه هنوز تاب دیدن زلیخا را ندارد اما قبولش کرده گاهی با هم خوش و بش می کنند می روند می آیند از پدر می نالند زلیخا از کارهای پدر خبر می آورد و دو نفری برایش نقشه می کشند خبر آورده که موهایش را رنگ کرده رژیم گرفته و دو سه باری با حاجی موسی رفته اند نور آباد و آمده اند خبر آورده یکی را پیدا کرده اند برای عمو محسن نوشته