تلخ تر از زهر 2

قسمت قبل 2 سپاس بی انتهای خودم رو نثار همه ی شما عزیزانی میکنم که با نظرات ارزشمند خودتون ضمن اینکه به کیفیت قسمتهای بعدی داستان کمک میکنید به من هم انگیزه میدید تا با اشتیاق بیشتری به کارم ادامه بدم از همه ی دوستانی که انتقاد سازنده داشتن و همه ی دوستانی که با نظر لطف خودشون به این داستان نگاه کردن سپاسگزارم اما صحبتی دارم با دوستانی که عطش خوندن قسمتهای سکسی داستان رودارن من در این داستان سعی کردم از منظر دیگه ای به بحث سکس نگاه کنم درسته که هدف اصلی از ورود به این سایت سکس هست اما این مساله نباید باعث بشه که از معضلات اجتماعی و فرهنگی کشورمون فاصله بگیریم من سعی کردم ابعاد یک بدبختی رو برای دوستان به رشته ی تحریر در بیارم که خوشبختانه با استقبال خوبی هم همراه شد از همه ی دوستان عزیزم خواهش میکنم تا بردبار باشن و اجازه بدن داستان با ریتم خودش جلو بره و به کیفیتش آسیبی نرسه شاد و پیروز باشید 2 بالش زیر سرش از اشک خیس شده بود ساعت از 4 گذشته بود و نازنین نمیتونست بخوابه هزار بار آخرین راه رو توی ذهنش مرور کرده بود اما هنوز هم نمیتونست خودشو راضی کنه صدای خر و پف باباش بلند شده بود آروم از جاش بلند شد و توی رختخوابش نشست سرشو تکیه داد به دیوار خوب میدونست که این لرزش سر تازه شروع بیماریشه و اگه نتونه راهی برای خرید داروهاش پیدا کنه بزودی زمین گیر میشه نگاهی به چهره ی تکیده ی پدرش انداخت که زیر نور کمرنگ چراغ برق کوچه پیدا بود با دهن نیمه باز خوابیده بود و چنان خروپف میکرد که اگه کنارش بمب منفجر میشد محال بود که بیدار بشه با داشتن این زندگی نکبت بار و چنین پدری اگه فلج میشد و از دست و پا میافتاد نمیتونست مکانی جز آسایشگاه کهریزک رو برای خودش متصور بشه نازنین خوب میدونست که اگه از دست و پا بیفته از غصه دق میکنه خوب میدونست که روح رنج دیده اش نمیتونه برای همیشه اسیر جسم خسته و بیمارش بمونه نازنین رهائی میخواست ولی چطور نه دل خودکشی داشت ونه توان سوختن و ساختن با این ذهنیت فقط یه راه براش مونده بود تن فروشی لرزش سرش کم شده بود انگار اونهم مثل نازنین داشت دنبال یه راهی میگشت مهتاب رو خوب میشناخت چند سالی با هم توی یک مدرسه درس خونده بودن سال آخری که باهاش توی مدرسه خیلی قاطی شده بود و مسیر بین خونه و مدرسه رو طی میکرد مدیر مدرسشون بهش تذکر داده بود که با مهتاب نگرده خودش از مهتاب چیزی ندیده بود اما بچه های مدرسه میگفتن مهتاب با خیلیا رابطه داره وقتی که دانشگاه قبول شد دیگه مهتاب رو ندید تا اینکه پارسال از اکرم خانوم شنید که مهتاب رسما خراب شده و بالا شهر با کله گنده ها میپره میگفت که یه 206 خریده و پاتوقش هم توی یه آرایشگاهه سمت آریاشهر حرفای اکرم خانوم همیشه درست بود از بس که تو زندگی این و اون سرک میکشید همیشه اخبارش داغ و دست اول بود خوب میدونست که چرا از وقتی از خونه ی عموناصر زده بیرون همش به فکر مهتابه میدونست که اگه بخواد ماهانه پول داروهاشو جور کنه یا باید تن فروشی کنه و یا معجزه ای براش اتفاق بیفته که ماهی هشتصد هزار تومن پول براش بیاد در خونه و بتونه دارو هاشو تهیه کنه نگاهی به ساعت انداخت نزدیک 5 بود سر بدترین دوراهی عمرش گیر کرده بود بیرون رفت و روی پله ی توی حیاط نشست نسیم خنکی صورتشو نوازش میکرد صدای اذان از بلند گوی مسجد بلند شد دلش پر بود شاید میخواست خودشو سبک کنه یا شاید هم میخواست توی ذهن خودش یه جورائی خدا رو توجیه کنه بی اختیار بغضش ترکید آروم و بریده بریده شروع کرد به حرف زدن با خدا هیچوقت ازت نپرسیدم چرا زندگی من اینجوریه هیچوقت نه ازت نشونی از مادرم خواستم نه آدرسی از خونه آشنائی با همه چی ساختم با نداری با گشنگی با اعتیاد پدرم با نبود مادرم با بی مهری های دوست و آشنا با حسرت اینکه یه بار واسه عیدم پول تو جیبم باشه و خرید کنم با حسرت اینکه مانتوی مدرسه ام از هزار جا کوک نخورده باشه و مندرس و کهنه نباشه با حسرت اینکه بعضی شبا بتونم سیر بخوابم با همه ی اینا ساختم چون فکر میکردم پشت همه ی این سختی ها یه روزی یه آب خوش از گلوم پائین میره چون فکر میکردم عدالت تو برتر از اینه که بخوای کسی رو تا روزآخر زندگیش عذاب بدی من برای تو بنده ی بزرگی بودم ولی تو برای این بنده هرگز خدای بزرگی نبودی کی دیدی نازنین بنده ی بدی باشه برات کی دیدی حلالتو حروم کنه و حرومتو حلال کی دیدی از سختی های زندگیش بناله و شکرتو نگه کی دیدی هرچی که به سرم اومد دم نزدم فقط به شکرانه ی این که تنم سالمه اینم نتونستی ببینی خدائی تو همین بود اگه خدائی اگه بزرگی اگه هستی بیا پائین و جوابمو بده چون من دیگه نمیخوام بنده ی تو باشم دیگه نمیخوام مدلی باشم واسه اینکه هر روز لباس یه بدبختی رو به تنش بپوشونی دیگه کاری به کارت ندارم تو اونور خط منم اینور خط تو همون خدای بزرگی باش که همه فکر میکنن اما من اما من گریه مجالی نداد تا حرفشو تموم کنه هق هقش بلند تر از همیشه بود اما نه بلندتر از اونی که بتونه پدرشو از خواب بیدار کنه تصمیم خودشو گرفته بود فقط نمیدونست چجوری انجامش بده شنیده بود خیلیا بابت خوابیدن با دختر باکره پول خوبی پرداخت میکنن اما نمیدونست چطوری باید یه آدم مطمئن پیدا کنه هرچی فکر کرد عقلش به جائی قد نداد تنها کسی که میتونست بهش کمک کنه مهتاب بود صبح زودتر ازهمیشه از خونه بیرون زد سرش کمتر میلرزید اما نمیتونست اثری روی تصمیم نازنین داشته باشه آرایشگاه پاتوق مهتاب رو بلد بود همون موقع که با هم رفت وآمد داشتن مهتاب اونجا میرفت برای یاد گیری آرایشگری با مترو خودشو به آریا شهر رسوند از فلکه دوم صادقیه تا اون آرایشگاه راه زیادی نبود جلوی درب ورودی آرایشگاه ایستاد کمی تامل کرد انگار در ورودی اون آرایشگاه دروازه ای به راهی بی برگشت بود با تردید از پله ها بالا رفت جلوی در که رسید زنگ رو به صدا در آورد در باز شد زن چاقی با یه بلوز ساتن آستین حلقه ای با خوشروئی از نازنین خواست که بیاد تو نازنین وارد شد اضطراب داشت آروم پرسید ببخشید مهتاب خانوم هست کدوم مهتاب مهتاب عنایتی همون که قد بلند و آهان فهمیدم کیو میگی اون خیلی کم اینجا میاد ماهی هست که ندیدمش شما کاری باهاش دارید من نازنین هستم دوست دوران دبیرستانش کارش دارم اگه شماره یا آدرسی ازش دارید بهم بدید ممنون میشم باید دفترو نگاه کنم شما بشین تا من بیام زن رفت توی اتاق بغل و نازنین هم روی یکی از صندلی ها نشست کسی توی آرایشگاه نبود جز نازنین و همون زن صدای زن از اتاق بغلی به گوشش رسید که با تلفن حرف میزد میگه دوست دوران دبیرستانه چیکار کنم آها باشه گوشی و بعد نازنین رو صدا کرد نازنین خانوم بیا عزیزم بیا با دوستت صحبت کن نازنین وارد اتاق شد گوشی رو از دست زن گرفت سلام سلام تو کدوم نازنین هستی مهتاب منم نازنین صادقی دبیرستان حجاب مهتاب از اونطرف خط جیغ بلندی کشید و گفت نازی خودتی وااااااااااووووووووووووو چقدر دلم میخواست ببینمت کجائی تو آخه هستم منم دلم میخواست ببینمت کجائی الان من خونه هستم بدو بیا اینجا تا همدیگه رو ببینیم اگر هم سختته که بیای همونجا باش تا من بیام پیشت نه نه سخت نیست من خودم میام فقط آدرستو بگو از کیفش کاغذ و خودکار در آورد و آدرس رو نوشت از زن تشکر کرد و از آرایشگاه بیرون زد از خونه ی مهتاب تا آرایشگاه راه زیادی نبود خونه اش توی جنت آباد بود سوار تاکسی خطی شد توی راه متوجه راننده شد که دائم توی آئینه به نازنین نگاه میکرد یه لحظه بدش اومد میخواست به راننده چیزی بگه که یادش افتاد از امروز همه چی عوض شده یادش افتاد که مسیر جدیدی رو انتخاب کرده سعی کرد از نگاه تیز و چشمای نانجیب راننده تاکسی ناراحت نشه خیلی زود به خونه مهتاب رسید جلوی خونه شماره واحد رو با کاغذ دستش چک کرد دستی به روسریش کشید و زنگ رو فشار داد ازپشت آیفون صدای مهتاب رو شنید که دعوتش کرد بره بالا خونه طبقه اول بود از پله ها بالا رفت وقتی به طبقه اول رسید چشمش به مهتاب افتاد که توی در وایساده بود عین بچه ها ذوق داشت دوید اومد جلو و نازنین رو محکم بغل کرد حس عجیبی به نازنین دست داد خیلی وقت بود کسی بغلش نکرده بود دستاشو بالا آورد و مهتاب رو بغل کرد احساس کرد مهتاب هم اونو از ته دل بغل کرده مهتاب دستشو کشید و بردش داخل خونه خونه ی کوچیکی بود اما زیبا بود مهتاب خیلی زیباتر از گذشته با موهای فر و مش کرده اش مثل یه چراغ پرنور میدرخشید تصور نازنین از مهتاب چیز دیگه ای بود شاید بخاطر اینکه تصورش از زنهائی که تن فروشی میکردن همون تصویر زشت و سیاهی بود که توی ذهن اکثر مردم جامعه هست مهتاب خاکی و مهربون میزبان نازنین شده بود انگار که عزیزترین کسش به خونه اش اومده نازنین روی کاناپه نشست و مهتاب به سمت آشپزخونه رفت تا براش چائی بریزه نازی چی شد که یاد من افتادی نازنین خجالت میکشید سرشو انداخت پائین یاد قطع رابطه اش با مهتاب افتاد تا خواست حرفی بزنه مهتاب گفت البته حق داشتی با اون حرفائی که پشت سر من بود کمتر خانواده ای میذاشت من با دخترشون دوستی کنم درحین ریختن چائی سرشو بالا آورد تا به نازنین نگاه کنه یهو متوجه لرزش سرش شد قیافه اش درهم شد گفت سرت چرا میلرزه عصبیه دلسوزی از نگاه و لحنش میریخت دل نازنین آروم شد چقدر دلش میخواست یکی نگرانش باشه آره مریض شدم تازه فهمیدم قوری چائی رو گذاشت روی چای ساز و در حالیکه سینی به دست به طرف نازنین می اومد گفت دکتر رفتی آره ولی خیلی نتیجه بخش نبود چرا دارو نداده بهت چرا داده ولی نتونستم تهیه اش کنم خودت که بهتر میدونی اوضاع ما چطوره آره میدونم حالا چیکار باید کرد ببین بدجوری به کمکت نیاز دارم یعنی نمیدونم چجوری عنوان کنم مهتاب زل زد توی چشماش راحت باش عزیزم و در حالیکه دست نازنین رو توی دستش گرفت گفت هرکاری که لازم باشه برات انجام میدم مطمئن باش این که میخواست در مورد فاحشگی مهتاب باهاش حرف بزنه واقعا سخت بود نمیدونست از کجا شروع کنه تا به اصل مطلب برسه اکرم خانوم رو یادت میاد مهتاب با خنده گفت آره همون فوضوله که همیشه دم در میشینه در مورد تو در مورد تو میدونم چی گفته از زن داداشم شنیدم برام مهم نیست راحت باش مگه هنوز با خانواده ات ارتباط داری نه فقط با زن داداشم اونم چون توی آرایشگاه با هم دوست بودیم هنوز باهام رابطه داره خانواده ام خیلی وقته روی اسم من خط کشیدن یعنی حرفای اکرم خانوم آره درسته کمی عصبی شده بود از روی میز پاکت سیگارشو برداشت و یه سیگار روشن کرد پک عمیقی به سیگارش زد و در حالیکه دودشو بیرون میداد گفت مگه از دیوار کسی بالا رفتم مگه ظلمی به کسی کردم مگه حقی از کسی ضایع کردم در حالیکه پک دومو به سیگار میزد گفت بابا مردم از بس حرفای صد تا یه غاز شنیدم از مردم مردم از بس تو پس کوچه های خراب شده شوش که پاتوق شاشیدن رهگذرا و ولو شدن معتاداس به خودم دلخوشی دادم که یه آدم حسابی میاد خواستگاریم و میشم شهروند بالای شهر و خوش میگذرونم نه نازی جون ما زائیده شدیم برای زندگی تو همون پس کوچه ها وآخرشم باید زن یکی میشدیم لنگه بابای تو و بابای خودم همین داداش تن لش من مگه آخرش چیکاره شد شد ساقی همین مردم بالای شهر زندان و طناب دارش واسه ما پائین شهریا و دود و دم و خوش گذرونی و نشئگیش برای بالا شهریا حداقل اینقدر شهامتشو داشتم که از اونجا در برم پک محکمی به سیگارش زد و دودشو محکم داد بیرون آره من جنده ام فاحشه ام بذار هر چی میگن بگن ولی من باید حق خودمو از این زندگی میگرفتم یا نه الان همه چی دارم ماشین خونه تا کی باید دیوارهای خشتی شوش رو چنگ میزدم تا اینا رو به دست بیارم سرمو بالا میگیرم و میگم خرابم اما سرمو پائین نمیندازم که بگم شرمنده اگه حقتونو خوردم شرمنده اگه ازتون دزدیدم ساکت شد یه چائی برداشت و اون یکی رو هم به نازنین تعارف کرد نازنین در حالیکه چائی رو برمیداشت گفت مهتاب من به کمکت نیاز دارم ولی نمیدونم باید چیکار کنم بگو عزیزم هرکمکی از دستم بر بیاد برات انجام میدم شنیدم شنیدم بابت دختر باکره خوب پول میدن درسته یعنی تو میخوای آره منم همین کارو میخوام تو برای خلاصی از پس کوچه های شوش و من برای خلاصی از این لرزش لعنتی اشک توی چشمای مهتاب حلقه زد خب من چیکار میتونم بکنم برات یه آدم مطمئن میخوام که خوب پول بده مهتاب ساکت شد کمی بعد گفت ببین من توی دست و بالم مشتری ثروتمند وآدم حسابی زیاد دارم که خیلی خوب پول میدن اما اما چی دو تا مشکل وجود داره اول اینکه باید لرزش سرت قطع بشه دوم اینکه اونا پول خوب رو برای حال خوب میدن میدونی منظورم چیه نازنین واقعا نمیدونست منظور مهتاب چیه با حالتی گنگ گفت نه نمیدونم منظورت چیه مهتاب به حرفش ادامه نداد گفت تو مطمئنی که میخوای این کارو انجام بدی نازنین محکم و قاطعانه جواب داد آره مطمئنم اگه مطمئنی نگران نباش من هردوتا مشکل رو حل میکنم در حالیکه چائی خودش رو میذاشت توی سینی به نازنین گفت زود باش چائیتو بخور که خیلی کار داریم چیکار داریم باید بریم داروهاتو بگیریم با کدوم پول نگران نباش من بهت میدم برق شادی توی چشمای نازنین درخشید با خوشحالی گفت واقعا آره رفیق واسه همین روزاس دیگه زودباش زودباش راه بیفت نازنین توی دلش هم نگران بود و هم ممنون دوستی که اگرچه فاحشه بود اما خیلی مردتر از کسانی بود که تا بحال دیده بود نازنین و مهتاب راهی مترو شدن خیابون کریمخان طرح ترافیک بود و مهتاب نمیتونست ماشین ببره با مترو خودشونو به نزدیکی داروخونه رسوندن و باقی مسیرو پیاده طی کردن داروخونه مثل همون روز شلوغ بود مهتاب از نازنین خواست که بشینه تا بره و فیش رو پرداخت کنه نازنین احساس بدی داشت هم میترسید و هم از خودش بدش میومد توی زندگیش حتی به سکس فکر نکرده بود چه برسه به اینکه بخواد خودشو بفروشه مهتاب اومد و کنار نازنین نشست اینم از پرداخت پول دارو دیگه چی میخوای و در حالی با یه لبخند دلنشین به نازنین چشمک میزد گفت فقط باید منتظر بمونیم تا اسمتو بخونن بریم دارو رو تحویل بگیریم متوجه اضطراب نازنین شد با مهربونی گفت چی شده گلم خوشحال نیستی نازنین سرشو پائین انداخت و با نگرانی گفت مهتاب میترسم من تا حالا به بدن لخت خودم هم نگاه نکردم چه برسه به اینکه بخوام با یه مرد بخوابم میترسم می فهمم چی میگی منم قصد ندارم تو رو تشویق کنم که این کارو انجام بدی اما اگه واقعا ذهنیتت انجام این کاره باید سعی کنی اول از همه ازش لذت ببری و بعدش هم سعی کنی کارتو درست انجام بدی بعد در حالیکه سرشو به نازنین نزدیک میکرد به آرومی ادامه داد ببین همین الان که من از این در بیرون برم ده تا ماشین جلوی پام ترمز میکنه اما من سوار نمیشم میدونی چرا چرا چون من فقط با کسی حال میکنم که خوشم بیاد و بعدشم من جنده دوزاری نیستم من مشتری های خاص خودمو دارم باید خوش تیپ باشه پولدار باشه مهمتر از همه اینکه آدم باشه اگه قرار باشه سر خیابون وایسم و ماشین هر کس و ناکسی رو سوار بشم و زیرش بخوابم سر یکسال نشده از مریضی و بی پولی می میرم نازنین سرشو به نشونه تائید تکون داد مهتاب ادامه داد تو هم باید این کارو بکنی باید با آدم حسابیا بپری باید سعی کنی قبل از اینکه اونا از تو لذت ببرن تو از اونا لذت ببری میفهمی ولی من کسی رو نمیشناسم دختر تو چقدر خنگی من تو رو معرفی میکنم ولی قبلش باید حسابی خوب بشی باشه من که از خدامه خوب بشم مطمئن باش که همه چی درست میشه صدای بلند گو نازنین و مهتاب رو بخودشون آورد دارو ها رو تحویل گرفتن و از داروخونه زدن بیرون تزریق اولین آمپول خیلی طول نکشید از تزریقا که خارج شدن موبایل مهتاب زنگ زد از طرز صحبت کردن مهتاب میشد حدس زد کسی که اونور خطه یه مرد باشه با عشوه خاصی باهاش حرف میزد نازنین به فکر فرو رفت یادش اومد که قراره به زودی توی بغل یه مرد بخوابه و اولین سکس زندگیشو به عنوان یه فاحشه تجربه کنه ادامه نوشته دکتر