شوهر مي خوام چيكار كنم طنز

شوهر ا و ل م خدابیامرز گلابگیر بود همو سال اول ت سگره هامان ه درست کرد م وره برد کربلا وقتی برگشت م بهش م گفت ن کربلایی عباس گلابگیر حیف که عمرش به دنیا ن بود هنوز یکسال از عقد ما ن گذ شته بود که بنده خدا س کته کرد ا فتاد تو دیگ گلاب خ فه ر فت شوهر دوم م بال خیابون ع طاری داشت بهش م گفت ن شیخ علی عطار تو د کون ش پ ر بود از گل گاوزبون و گل خ تمی و چارت خم و بارهنگ و ت ر نجبین او و ختا هر کی مریض م ر فت راست میام د در د کون شیخ عطار اوی م خدابیامرز یک موشت جوشونده م رخت تو ی ک کاغذ دورشه نخ م ب ست پولشه میگیریفت م و زن سومش بود م او بنده خدای م به م و وفا ن کرد بعد شیش ماه ساراطان گیریفت م رد شوهر س و م م سیراب شیردونی داشت سر کوچه باغ سنگی اوسالی که برف خیلی آمده بود یادتایه شما ص ب پارو و رداشت ر فت رو پوشته بومب برفاره بندازه موی م ر فت م تو طاس ی ک م شیره ا نگور رخت م تا ب ر م برف و شیره درست ک ن م ب خور م تا ر فت م تو حیاط دید م م م د آقا از رو بومب ا فتاده تو حیاط سرش خورده ل ب حوض ی ک ب ر ی خون آم ده ب رفا قرمز رفته ی ک م برف رخت م توی طاس با شیره ها قاطی ک رد م ن ش ست م همونجه هی گیریه م ک رد م هی برف شیره م خورد م کوفت م ر فت تازه شب دوم عروسیما بود فرداش و رخاست م ر فت م ه می ح ر م ا مام رضا ا ق د گیریه ک رد م که چی گفتم یا ا مام غ ریب م گه م و چی گناهی ک رد م به د رگاه خدا تو که ضام ن آهو ر فتی خب موی م عین آهو ضام ن موی م برو آقا جان مو ی ک شوهر خوب ماخوام که ع مرش به دنیا بشه مون س م بشه هموجور که داشت م ناله م ک رد م دید م ی ک سید نورانی آمد جلو یک تیکه نبات داد بهم گفت حاج ت ت روا ر فت حاجیه خانوم د ست مه گیریفت ب رد پهلوی یک شیخی همونجه تو ح ر م ع قد م ک رد چی س ی د خوبی بود نور به قبرش بباره ایشالان فرداش بنده خدا ر فت بالای گلد سته ح ر م ا ذون بگه پاش لیز خورد ا فتاد پویین م رد ب عد شب هفت ش ی ک خ د ام ح ر م آمد خواستگاریم م گفت ن ه می خ د امه شوه ر م ه ه ل داد ه تا از اوبالا بی فت ه بیمیره ب عد ش خودش بیه م وره بیگیره خدا عال مه مو که ن دید م خلاصه به خ د ام ه جواب داد م ع قد م ک رد ب رد خانه اش ی ک خانه خوردویی داشت نزدیک سه راه شاع باس زنش م رده بود بنده خدا روز ا و ل دید م ر ختام خیلی ناشوره یک تشتی آورد م لب حوض گذاشت م با صابون و لاجو رد ر ختام ه شست م ب عد ش م ر فت م ح موم آدمیان ق ش نگ با روشو خود م ه کیسه کیشید م تا چرکام درآمد بعدش یک چ رتی ز د م تو ح موم که دید م ل نگه ظهره ه مچی گوشن م ر فته بود ک ه چی ی ک م نون و گوشت کوبیده گذاشته بود م تو بقچه ح موم با ی ک م ترشی لیته ماخاست م بخو رم دید م یک بوی واجیبیلی میه که حال آدم به ه م م خ وره دماغ م ه گیریفت م هر جور بود گوشت کوبیده هاره خورد م سیر ر فت م بعد ش م خود مه آب کیشید م از حموم آم د م بیرون غروب بود که رسیدم خانه ر فت م تو صندوقخانه ن ش ست م چیشمام ه س ورمه کیشید م س رخاب ز د م به ب ر روم م قبول ر فت م شب د می ماش د ر ست ک رد م ن ش ست م به ق لیون کیشیدن تا آقاما بیه ن مد ن م بره چی هی د ل م شور م ز د خلاص ه س رت ه به درد نیار م خود ش که ن یامد ولی خ ب رشه آو رد ن گفتن ی ک زو اری داشته ک نار دیفال س قاخانه م شاشیده اوی م با چوب جارو زده تو س رش او بنده خدای م با چاقون زده تو شیک م شوه ر م شیک م ش پاره رفته د ل روده هاش رخته تو ص حن اوش ب د می ماش ه با ماست و پیاز خورد م خوابید م ب س که جوش زده بود م پوده ک رد م تا صبح یک پام تو م ست راب بود یک پام تو رختخواب خلاصه یک چند وقتی تو همو خانه بود م یک روز دید م آب حوض لوش رفته بو م د ه ی ک آب حوضی صدا ک رد م گفت م آب ه می حوضه خالی ک نی چند میگیری برار جان بنده خدا گفت ه م نهار ظهر مه بدی ب سه گفتم ا سم تا چیه گفت ک ل ا برام چاخ و موی م ر فت م تو م طب خ آبگوشت م رزه بارگذاشت م بعدشم ر فت م دوتا نون ب رب ری گیریفت م آمد م نشست م به سبزی پاک ک رد ن ظهر سفره ا نداخت م تو ا تاق ک ل ا برامه صدا ز د م دوتایی ن ش ست م به نون ریزه ک رد ن توی آبگوشت ک ل ا برام ی ک پیاز گنده و رداشت یک موشتی ز د روش که ل ه ر فت گفت م ماشالله خوب ق و ت د ری ها گفت پ س چی حالا کوجاش ه دیدی خلاصه گوشت و نخود لوبیاهاش م رخت م تو طاس م سی با گوشکوب داد م به ک ل ا برام کوبید خورد م ب عد ش یک استکان چویی براش رخت م اوی م یک سیگاری د ر داد ه موجور که سیگار میکیشید دید م با چشماش م خه م وره ب خوره ی کد فه کون خ زه کرد آمد ط ر ف م فهمیده بود سایه سر ن د ر م ماخاست بی ناموسی س ر م د ربیاره موی م با ه مو گوشکوب قوییم ز د م تو س رش بنده خدا هموجور عین نارد ش ر از س رش خون میامد ه مچی د ل م سوخت که ن گو ر فت م ی ک تیک ه پارچه تمیز آورد م ب ست م به س رش گفت م خ ب م س لمون هر چیزی راهی د ره تو اگه خاط ره م وره م خی ع قد م کن خ ب ک ل ا برام گفت م و هیچی ن د ر م ا لا همی د ول گفتم عیبی ن د ره م رد که ه ستی گفت ها خیلی خیلی م رد م گفتم به شرطی که ا لت زوم بدی هفته ای دوشب پیش م باخوابی قبول ک رد خلاصه ع قد م ک رد هفته ای دو شب میام د ه مونجه پیش م ماخوابید بوی لوش م داد ولی خوب به جاش خیلی م رد بود ا زی روغن زردیا بود ا زش راضی بود م یک دوهفته گذشت یک شب جمع ه ای بود که ن صبه شبی آمد بره تو حیاط م ست راب چاه ه م ست راب زیر پاش ل مبید ک ل ا برام ا فتاد تو شاشا هر چی جیغ کیشید م گیسام ه ک ند م هیشکی از خانه اش د ر نیامد موی م خسته رفت م گیریفتم خوابید م صبح ر فت م س ر گذر یک بنایی آورد م سر چاهه ب ست گ خود م م حلوا براش پ خت م خورد م بن اه ه که کارش تموم ر فت یک چایی براش ب رد م نشست م پهلوش ی ک م د رد د ل ک رد م تا د ل م وابره بهش ن گفت م که شوه ر م تو چاهه خ لا بوده ترسید م واز بره راپ رت بده ا منیه ها بیریزن توی خانه چیکار به ای کارا د ره بهش گفتم ای ا تاقا قدیمیه پ ره از ک خ ک ل خ و ک لپ س ه موی م که ت نهای م شبا م ت رس م باخواب م توی ا تاق خلاصه بناهه هم سر درد دلش وار فت فهمید م زنش مریضی لاع لاج د ره د ل م سوخت گ ب راش ب عد ش م گفت اگه زنش ب ر م یک د ستی به در و دیفال خانه میکیشه یک ا تاق دیگه هم گوشه حیاط د رست م کنه موی م دید م هم فال ه هم ت ماشا چارق د م ه ق رص ب ست م چاد رم ه س ر م ک رد م با هم ر فت م پهلو پیشنماز محل ع قد مان کرد خیلی غیرتی بود ه م ش به م و م گفت روت ه بیگیر حاج خانوم بهش م گفت ن ا ستا رحیم بن ا دور گلکاری د روازه قوچون ی ک ق صابی بود که از اونجه گوشت میگیریفت م ق صابه خاط ر م ه ماخواست هر و قت که م ر فت م د ر د کون ش گوشت بیگیر م گوشت م قبول م داد بهم ش لح ه م لح ه هاش م ه مه ره س وا م ک رد فهمیده بود م و خیلی د نب لقاض ه دوست د ر م همیشه دوسه تا ج دا م ذاشت ب رام پول ش م ن میگیریفت خجالتی بود بنده خدا ی کبار که ر فت م گوشت بیگیر م ی ک ت ل سگ ه ا نگور داد بهم خورد م تا ماخواست م پول گوشت ه ب د م د ست م ه گیریفت موی م ه مچی س رخ ر فت م که چی ی ک ناخون ج ل ه از دست ش گیریفت م آمدم بیام بیرون دید م اوستا رحیم د م د ر واستاد ه خدا بیامرز د ست شه بلند ک رد ش رقی ز د تو گوشم بعد ش م ر فت ق صابه ره بزنه که ق صابه با ساطور ز د به م غز س رش همونجه ت موم ک رد دیگه به ت نگ آمده بود م همه م گفت ن م و س ر خور وم موی م گفتم حالا که م گ ن مو س رخور وم موی م دیگه عر وس ن م ر م هر کی میامد خواست گاری جواب م ک رد م ولی م گه گذاشتن هی پیغوم پ سغوم که میرزا علی د لاک حموم کوچه نور م خه بیه خواست گاری خ ب ای میرزا علی خوش ب ر و رو بود موهاش م آلا گارس نی د ر ست م ک رد م وی م ه مچی بگی ن گی د ل م ماخاست ش م گفت ن ه می میرزا علی از تو حموم مردانه یک سولاخی وا کرده به حموم زنانه از همو سولاخ م وره تو حموم عمومی دیده خاطر خوام رفته ن که م و بچه نیاو رده بود م بره ه می خوب م ونده بود م موهام م بلند بود م رخت تا زیر ک م ر م پستونام م سفت بود باب د ندون بود م خلاصه سفید م رم ری بنده خدا یک ک ل ه قند با یک قواره سات ن آو رد صیغه خوند ن ر فت م خانه ب خت با هم خیلی خوب بود م تا ایکه ی ک هفته بعدش با دوچرخ ه ر فت زیر گاری اسبی ا سبه ی م ر م ک رد پاش خورد و س ط ل نگای میرزا علی خای ش ق ر ر فت د وا د کت رش ک رد م تا خوب ر فت ولی ازو به بعد ا صلا و ا بدا با م و کار ن داشت با خود م گفت م ک م ک م لاب د خوب م ره ولی ن ر فت بعد چند روزی دید م صداش نازک ر فت ریش سیبیلاش م رخت موهاش م یواش یواش ب لند ر فت یک روز ل نگ ه ظهر از نماز که آم د م دید م میرزا علی رفته سر صندوق م و د ره س رخاب سفیداب م کن ه گفت م خدا م رگ م بده میرزا علی د ری چیکار م ک نی و رگشت گفت ا قدس جون موچینت کجاس موی م با د ست ه جارو ه مچی ز د م تو سرش گفت م بیا ای ی م موچین مرت که ا ب ن ی ای م خی خود ته س رخاب سفیداب ک نی بری بدی الهی بیمیری که راحت ب ر م از دست ت به حق پ نش ت ن بعدش زود چاد رم ه س ر م ک رد م ر فت م پ یش آس د ج عفر دعانویس همه چیره از سیر تا پیاز بهش گفت م س ید اولاد پیغمبر گفت ی ک گردی بهت م د م خواهر جان بیریز تو آب بده ب خوره یا میمیره راحت م ری یا خوب م ره ایشالان خبرش م بده به م و خواهر موی م با خود م گفت م خیلی ه م خوبه چی ماخام دیگه یا میمیره یا خوب مره م و شوهر ماخام وسنی که ن ماخوام شب گرده رخت م تو آب داد م بهش خورد ه مچی جی زو پ ر ز د گ ط فلی که نگو هی خود شه به د ر دیوار موکوبید بعد ش م عین چوب خ شک ر فت ا فتاد ی ک گوشه راح ت ر فت بنده خدا مرد خوبی بود ص ب ر فت م ی ک پولی داد م به دونفر آم د ن س رشه گیریفت ن ب رد ن ش خودم م گیسام ه شانه ک رد م ع ط ر ز د م به خود م ر فت م پیش آس د جعفر بهش گفت م که میرزا علی م رد س ید جان آس د جعفر م د ستاش ه ب رد بالا گفت خدا ر حمت ش ک نه ایشالان بعد ش م ه مونجه م وره ع قد ک رد ب رد گ ا تاق ع ق بی ه مچی د ل م وار فت که چی ب عد چ ن و خ شب دوم بود که فهمید م آس د جعفر چارتا زن عقدی د ره با شیش تا زن صیغ گی شب سوم حساب ک رد م دید م ای س ید ج د به ک م ر زده د ه تا زن د ره اوو خ م و باید چشم بیکیش م د ه شب ب گذ ره تا آس د جعفر بیه پیش م و باخوابه تازه اگه جونی م وند ه بشه ب راش اگه جرق بشه م وی م تو د ل م ی ک نی تی ک رد م ر فت م گفت م س ید جان ی ک ا ست خاره بیگیر ب رام ا لهی قربون ه مو ج د ت ب ر م بیبین م خوب میه یا ب د آس د جعفر م ا ست خاره گیریفت گفت بسیار خوب آمد ض عیف ه م عط لی جایز نیست م وی م زود ر فت م از ه مو گرد سفیدی که بهم داد ه بود ی ک م رختم تو لیوان ی ک م م عرق بید م شک و شیره ن بات با ت خم ش رب تی رخت م توش ب راش آو رد م که ی ک ن ف س تا ت ه خورد گ ب عد ش گفت ایشالان که از حوض ز مز م آب ب خ وری ا قد س جان بعد ش م یک جیغی کیشید ق جم ه ر فت ت لپی ا فتاد م رد راح ت ر فت بنده خدا م وی م ن ش ست م بالا سرش شیون ک رد م ماخواست م موهام ه بک ند م دید م حیف موهام نیست به ای خوبی خودش ا ست خاره گیریفته بود گفت م عطلی جایز نیست به ماچ ه ا ص ن خ لاصه دیگه ا زو روز با خدای خود م ع هد ک رد م که دیگه عروس ن ر م ا گه ه و س بود ه می ی ک چ ند بار م وره ب س بود ها بابا شوهر ماخام چیکار ک ن م ها و الله نوشته نادی