غزل كون شعر

اي كير تو همدم شب هاي من خايه ات هم صحبت لبهاي من من به زبر خايه هايت گم شدم چون به زير تو شدم همدم شدم كير تو كون سپيد من دريد اين خبر تا كهكشان خواهد رسيد گفته بودي نصفه اش را تو كني با كرم يا وازلين جا تو كني هان نگفتي نيمه دوم كني غافل و بي اختيار تا دم كني من هواي كير تو اندر سرم ذوق ديدار دودولت در دلم چون به زير تو شدم غافل شدم چون مرا كردي كمي عاقل شدم درد در كنج دلم منزل گزيد اشتياق كير تو كونم دريد حاليا درد دلم آخر گرفت چون كه او گاييدنم از سر گرفت نوشته شاعر