مشاعره با دختر خوارزمشاه طنز

در نسخ آمده كه دختر خوارزم شاه ذوق و طبع شعر و شاعري داشته و هميشه آرزوش بوده كه با يك شاعر مشهور به مشاعره بشينه و هرچي جناب خوارزم شاه كه آدم با غيرتي بوده و اگه باور نميكنيد يك نگاه به قيافش تو كتاب تاريخ بندازيد تا خوب باور كنيد براش روضه مي خونده كه اصلا اين بي ناموسيا چه معني ميده كه دختر بنده بره با يك مرتيكه قلچماق سبيل كلفت شعر بخونه و معلوم نيست چه پدرسوخته بازياي ديگه اي دربيارن به گوش دختر خانم نرفت كه نرفت و ازونجايي كه دختر ته تقاري بالاخره بدبخت اببي رو خر مي كنه حالا مي خواد باباش شاه باشه مي خواد عمله آخر بدبخت خوارزم شاه رضايت داد كه دخترش با يكي از شعراي مشهور زمان كه از شانس مزخرف خوارزم شاه و از ديد ديگه از شانس خوب دخترش همون زمونا تو پايتخت ميپلكيد مشاعره كنه از طرف ديگه اينطور نقل شده كه وزير دست چپ شاه آدم مادر قحبه اي بوده گويا برخلاف زير دست راست شاه كه جز خود جبرئيل كسي ننشو نديده بوده و گويا با بدبخت شاعر از بچگي يك خورده حسابي داشته البته مورخين ديگه خيلي نرفتن تو نخ اينكه اين دو نفر دقيقا چه نوع خورده حسابي داشتن و فقط به ذكر همين صفت مادرقحبه براي جناب وزير كفايت كردند به هرحال اين وزير دست چپ يك چند ساعت قبل از مشاعره ميره پيش جناب شاعر و چند قدح عرق كشمش ناب هم مي بره و دوتايي ميشينن به عرق خوري وقتي بدبخت شاعر خوب مست و پاتيل ميشه جناب وزير يجورايي حاليش ميكنه كه دختر خوارزم شاه كل اين قضاياي شعر و شاعري به تخمش هم نيست و حشريت بيش از حد و آرزوي تو اتاق رفتن با يك مرد غريبه باني اين بساط شاعري شده و اگه تو بتوني قضايا رو يجورايي به جاهاي باريك بكشوني و بعد خوب خانم رو ارضا كني نونت تو روغنه و صد در صد ميشي داماد شاه شاعر بدبخت كه مثل همة شاعراي ديگه همين جوري مادرزاد كس خل بوده و حالا هم كه اوضاش شده بوده قوز بالا قوز چون علاوه بر كس خلي هم مست بوده و هم كيرش راست كرده بوده درجا حرف وزير مادرقحبه رو قبول مي كنه و تصميم مي گيره بزنه وسط خال ساعت مشاعره فراميرسه و جناب شاعرو دختر خانم رو تو يك اتاق تنها مي گذارن البته خدمت عزيزاني كه دغدغة ارزشهاي انقلابي رو دارن عرض شود كه اون زمان هم به رسم دانشگاه آزاد خودمون كل اتاق با يك عدد پردة كلفت به دو قسمت تقسيم شده بود و نتيجتا هچ تريپ ممكن نبود كه خداي نكرده چشم جناب شاعر يك تار موي دختر خوارزم شاه رو زيارت كنه و همين جور كشكي كشكي ارزشهاي انقلابي به گه كشيده شه خلاصه جناب شاعر به رسم مرسوم زمان ميگه اول بزرگ زنان بندة خدا دختره كه از رسم مرسوم مشاعره چيزي بارش نبوده و نمي دونسته اونم بايد بگه اول بزرگ مردان و از دردسر گفتن بيت اول راحت شه و از طرف ديگه بر خلاف آنچه مورخين مغرض نقل كردن دختر پاك و ساده اي بوده و تا اون سن هنوز با يك مرتيكة قلچماق غريبه تو يك اتاق تنها نشسته بوده پاك هول مي كنه و هرچي ابيات بلند بالا آماده كرده بوده از بيخ يادش ميره آخر از پنجره يك نگاهي به بيرون مي كنه وسط باغ چشمش ميخوره به يك ستون بلند كه همين جور بيخودكي اون وسط هوا شده بوده و بديهتا اين بيت رو صادر مي كنه يكه ستوني است در اين راسته گو مرا تو از چه رو بر خاسته شاعر بدبخت كه همينجوري با مقدمات وزير مادرقحبه پاك از صراط مستقيم منحرف شده بود و دلش هواي آن كار ديگر كرده بود و حالا هم كه ديد اولين بيت دختر خانم راجع به ستون برخواستة اين راسته است فهميد كه امشب روزگار به كامه و بقول مرحوم ايرج ميرزا چو ديدم خـيـر بند ليفه سست است به دل گفتم كه كار ما درست است و خلاصه نه گذاشت و نه برداشت و اين بيت رو درجواب گفت بـهــر كــس دخـتـر خـوارزم شــاه كير ارض است و تورا مي خواسته دختر بدبخت كه تا اون روز كسي كمتر از بانوي من و قبلة عالم و ازين تريپ كس شعريات بهش نگفته بوده رنگش ميپره جيغ مي كشه و گريه كنان ميره خدمت جناب ابوي كه اين پدرسوخته همچين چيزي به من گفته جناب خوارزم شاه كه از اول هم با اين بي ناموسيا موافق نبود وقتي جريان بيت بدبخت شاعر رو ميشنوه درجا سبيلش از 15 درجه به سمت جنوب تغيير حالت ميده به 30 درجه به سمت شمال و چشماشو خون ميگيره و داد ميزنه جــلــــاد بيا اين مردك پدرسوختة هيچي ندار رو به درك واصل كن بدبخت شاعر كه اينو مي شنوه پاك مستي از كلش ميپره و خايه هاش ميرسن بيخ گلوش اما از بخت بلند يهو يادش ميفته كه به هر دردي دواسـت خايه مالي به هر زخمي شفاست خايه مالي اگر ريشت گروگشت و تهي جيب بـدان دفـع بلاسـت خـايـه مـالي و خلاصه جلوي شاه ميافته رو زانو و حالا نمال و كي بمال جناب خوارزم شاه هم كه بالاخره قلبش از فولاد و دلش سنگ تر از اساتيد دانشگاه سراسري و آزاد نبود عاقبت خايه مالي اسيدي جناب شاعر دلش رو به رحم آورد و قرار شد يك فرصت ديگه به شاعر بدن و اون اينكه هركدوم از حاضرين يك كلمه بگن اگه شاعر تونست با اين كلمات يك شعر پر معني و عرفاني بگه كه فبها مي تونه جونشو برداره و از مملكت بزنه به چاك لكن اگه نتونست همون ستون توي باغ رو به ماتحتش مي كنند خود خوارزم شاه كه هنوز اثر مالش قبلي از دلش نرفته بوده و بدش نميومده شاعر بيچاره ازين مخمصه جون سالم به در ببره ميگه گل همسر شاه ميگه گلدسته وزير سمت راست يا به عبارتي وزير مادر صلواتي ميبينه اينا همه با گاف شروع ميشه اونم ميگه گرگ وزير سمت چپ يا به عبارتي همون وزير مادرقحبه با خودش ميگه بگذار يك چيزي بگم عمرا نتونه شعر بگه يكم فكر مي كنه ميگه كلنگ بدبخت شاعر يه مدت فكر مي كنه ميگه شاها تو گلي و حرمت گل دسته مارا برهان ز دست گرگ خسته هر لحظه رود فرو كلنگ تادسته در كون زن وزير مادركس ده فرستنده كرم