Destên xwe yên girêk dixist nav çarşefên, hemû pelan ber bi destên xwe ve dikişand. Ew cildeke stûr û nerm a pelên di bin destên wî de bû. Wî destên xwe berda û bi nermî laşê xwe danî ser lihêfan. Nepenîyek bû. di hişê wî de mabû heta kengê ew ê bi vî rengî bijî, ji xeynî tiştê ku wî ji dinyayê dixwest. Ji her kesî nefret dikir, jê bawer nedikir, hemî hebûna wî şehwet bû, ew têr nedibû, wî mirovek nezelal bi destên xwe xeyal dikir. ranên wî, razî bû, bi hezaran destên wî di yek carê de bûn, ku di nav hemû tansiyonê de pêça bûn, hêdî hêdî hov dibûn, di bilindahiya iltîhaba tansiyonê de Ji nişka ve germ kêm bû, da ku dîsa bigihîje lûtkeya xwe. Germeke cuda, mêrik daxist jêr, destên mêrik teng bûn, rîtma kaşkirina lingên xwe li ser nivînê bi hevedudaniyeke nerm û hişk dubare dikir.Mêrik nû ji hemamê hatibû. Dilê wî bêriya wî dikir. Christopher Columbus. Kifşkirina xala tansiyon û alayan. Bêhna yasemîna çolê xwe di nav destên mêrik de da, lê mêrik hîs nedikir ku mirov miriye.
0 views
Dîroka: Nîsanê 28, 2022
