Tiştê ku min fîlimek seksî bû. Min demên jêrîn û
Ez li ser fikirîm. Min dixwest ku Karam li yekî ku xwe ji cinsê dikişandim bişkînim. Xemgîniya li ser rûyê wî
Ew bû padîşah û sor bû. Ew çû cil û bergên xwe.
Ez li ber wê matmayî dimam û Coney di xemgîniya wê de xeniqî. Min got, 'çi bû?' Ew gelek li min xist
Min pantikên xwe avêt û bi rengek kaotîk, nîv-dorîn
Nervous, min çav li pozîsyona wî kir.Ez vegeriyam odeya sereke û min bi dengekî bilind got, "Whati bû?" Hûn çima wusa ne?
Thencar çi? Maçê min ku min negot. Cih
Hewa sar û xemgîn bû û xeyal û panîkê li hundurê jûreyê danîbû. Ew pir dirêj neçû, lê di heman demê de min gelek kêfa min ji cinsê re jî hebû
Lê ez hîn jî bi tirs bûm. Ji cinsên Iranranê heya cilên me
Ku me xwe vegirtibû, ez aram bûm û ewlehiya min vedigeriya. Min zû zû dergeh ji odeyê vekir. Ew tenê şeş û bîst deqîqe bû, lê ew ji bo min deh demjimêr derbas bû, ne ji ber ku ew baş bû, lê ji ber tirsa cinsê li cîhê giştî. Min bihîst ku dengê Zahra digirîn û min nikaribû bisekinim. Ez çûm odeya paşîn û min çend sekinandin di binê çarçovê de li wê nerî. Ez ji hêla wijdanê ve hat tengahiyê kirin. Ji aliyê din, ez razî bûm ku ew dest bi. Ez pêş de çûm û li pêş wî rûniştim û min got, "Tu çima digirî?" Ji min re bibêje çi bûye. Ez xemgîn im. Ma min tiştek xirab kir? [We dest bi qîrîn û qîrînek bi dengek zirav kir] Wî got, 'Tiştek ku hewce nebe ez tenê bim. Hûn niha herin hundur. Ma hûn cîhê diparêzin? Ma hûn naxwazin bi min re biaxifin? Bawer bike, min nedixwest ku ez te xemgîn bikim - Ali Xwedê nehêle ez xwe bi xwe bikim [dîsa qîrînim] mîna ku dinya li serê min ketibû. Min nizanibû çi dê çi bêhêz be. Min nedixwest ku ez zirarê bidim wî, ji ber vê yekê min pak kir û derket. Bi hezaran ramanan li serê min ketibû. Dibe ku ew nexweş bû, wîjdanek gunehkar hebû, xwezî min tiştek nekiriba, ger wî bi yekê re li ser vê yekê xeber bida!? Heke ew poşman bibe û 'min di dilê xwe de berdewam digot ku wî ew dixwest, min dest pê nekir. Ez şev û roj li ser hêstirên wî yên bêguneh difikirîm. Daysend roj derbas bûn û nûçeyek me tune bû. Ez du rojan neçûm zanîngehê û nûçeyek wî tune. Di roja sêyemîn de, ez bi tirs û şiliyê ez çûm zanîngehê, ez di erebeyê de bûm û hişê min ji wê rojê re bû. Ez dîn bûm. Xemgîn, xeyal û xeyalek min li cehaletê dimeşand. Ez ketim tengasiyê li zanîngehê, rabû ser piyan, min dît ku polayê min nêzî min bûye. Her ku nêzik dibû, bişirîna wê sar dibû. Ez ê wê gişt bi serê xwe bavêjim. Ez difikirîm ku dibe ku Zahra dîn bû û ev çîrok belav bû an ku dibe ku kesek me dîtiye. Min serê xwe nizm kir û çentê xwe hilda û min hewl da ku ez dev ji hevrêya xwe berde. Her ku gavên wê zûtir diçûn, ez dibû hişk. Dilê min girî û ez sond dixwim. Min bihîst ku dengê lingên wê hişk dibe mîna ku ew dimeşe. Dengê Blend: Alî Waisa! Kartek min heye, birêz Sadeghi. Ez li ciyê xwe sekinîm. Eyesavên min ji tirsê dagirtî bûn. Ez du rojan xeyal bûm, mîna ku hemî rast bû. Ez bi zor vegeriyam. Ew çend metre dûr bû û ez neçar bûm, lê bi lez bû. Di rûyê wî de tiştek taybetî hebû. Ew dilêş û xeman bû. Min digot qey ez amade me ku ji kar bê derxistin. Divê tiştek tiştek çêbûibe ku min dîtibû. Wan bihîstiye, dibe ku dengê ku min bihîst ew dengê kesek li me nizm dike ?! Ashkan gihîşt min û sekinî. Ew nefes bû. Destê xwe danî ser lingên xwe û şûjîn kir. Serê xwe bilind kir. Me çend sekinî li çavên xwe gerandin. Wî got, "Elî Jan, tu çima direvî?" Min çi bihîst? [Tenê yek peyvê bêjin ji bo bêhêvîbûnê] Whyima hûn çima narengî ne? Hûn zer in! Tu dikarî biaxivî Ez baş nabim, na, bavo, naha min bihîst hevsengî ketine, min ji te re got ku ez agahdar bikim [min dengê xwe bi hêrs û hêrs rakir] Ez dizanim min mehek berê notên da min ر Min got N ji Nal re bêje tu çi dibêjî [Min sekinî û berdewam kir mîna ku henek bikim] Jiyana xwe bide min! Upi ye? Tiştek serê min diêşîne - Baş bixwin! [Kêl] Kê we kişand? Ez ne cidî çû! Ma hûn ji bo Ali Jan Deh Toman drav hene? Sibe ez ê te bidim paşa bavo bi xatirê te dilê min, ez tenê şevê di xew de me Ku deh tûman dravê min heye? Mirovek ji dûr ve? Ez gihîştim hêdî bûm. Ez bi xwe rehettir û bi ken û xeyalên xwe ramûsa. Zahra di nav min re derbas bû mîna ku wê min qet nedît û carî min nas nedikir. Asawa ku min bilez kir, ez li pey wî çûm. Min dikaribû dengê xwe bibihîzim da ku yên din jî dengê min bibihîzin: "Biborînin, Xanim Mehmûdî! Ew vegeriya û min zû zû got, "Silav, tû nebe." [Bi hewe sar dibe] Bi nêzikî û bi aramî bêje: What'si ye? Tu çima dîn î? Bavo bi kêmanî ji min re bibêje ka çi çêbû û min dîsa got, 'Va ye, li bendê. Zahra, xelet çi ye? John, her tiştê ku hûn dixwazin li ser biaxivin. Bila ez rûnim û ji te re vebêjim çi çêbû. Bavê min ji min re got ev du roj in xelk xemgîn in: Ez nikarim di nav jiyana rast de biaxivim, ez ê ji sms re bibêjim: Baş e, ez li bendê me, zilamê ku çû! Ez çûm Teryayê. Min sms dît. Di nav çend deqîqan de ez ji bombeyek SMSê ketibûm. Min dest bi xwendinê kir û ez matmayî mam ku çi bûbû, min wextê xwe winda kiribû. Piştî lîstikek sms-ê dirêj, min fêm kir ku dema cinsîyet bi min re, jina dilsoj a bêsûc li wan qewimî û mebesta min ji tiştek tunebû. Me israr kir ku roja Pêncşemê biçin pey wî. Asawa ku min şêwazek nû ya cinsî bi kloşek seksê vexwaribû, ez tenê nikaribû rawestim. Ew tenê destpêk bû. Ez êdî ne piştrast bûm ku çîrok di şevek xweşikî de bi dawî bû, ku tu kesî ji çîrokê nebihîstibû û ez hîn jî dikarim çîrokê xweş bikim. Byro piştî nîvro pêncşem, bi hezaran planên min ji min re fikra ku meriv çawa didomîne bû. Ez difikirîm, wî ew çawa poşman kir û nedixwest ku têkiliyê bidomîne, wê çawa ji nû ve vekişîne û çîrok bêtir dilêş bike. Min hîna jî pir tişt da ku. Bi rastî, min tiştek nekiribû. Dem hat. Bi keysa villa hevalê min. Ez ketim hundurê otomobîlê û li ber derê konvoyê mam. Min gazî kir û me li hev kir. Ez ji sibehê Pêncşemê jî li wir bûm û çîrokek berfireh raber kiribû. Ez hest dikim. Ez şiyar bûm ka cinsîyet xwedan hêz heye ku vê têkiliyê di berika wê de zivirîne. Naha ew bû ku ez li pey wî diçûm. Ez difikirim ku ev qeşa herî baş a cîhanê bû ku merivek bavêje. Aewreyek hebayê deh rojan mêjiyê min dagir kiribû. Min pantorên sivik ên sivik digirtin, ku ewê zengil bibin! Ez westiyayî bûm û dilê min girî bû. Ez li benda wê kêlîkê bûm ku ez siwar bikim. Wê rojê fikra diya min di destên min de, lêvên nermîn ên ku lêvên min zirav dikirin, ya ku ez bi serê xwe re ketibûm, hemî di serê min de. Hemû xwîna min li yek ciyekî hate berhev kirin. Nîşaneyên dînbûna min ji nû ve diyar dikirin. Destên min bi şilbûnê şil bûn. Me hevdu ji dûr ve dît. Ew nêzîktir bû. Wisa dixuye ku ew ji bo merasîmê hatiye vexwendin. Ew hati bû teng kirin. Min kremê xwe hinekî kişand, lê ez bi tevayî di xew de bûm. Di erebeyê de ket. Silav ziwa ye. Nervên min hejandin, mîna ku min bavê wî qut kir. Wî jî dixwest kar bike. Em ber bi behrê ve çûn (zanîngeha min li yek ji bajarên bakurê welêt bû). Bêdengiyek giran hebû, ji ber vê yekê min bêdengî şikand û got: Çima hûn bêdeng in? Wî got: Di heman demê de, bi israra min, nîqaşa me dest pê kir û wî dest bi rastderxistina xwe û tevgera xwe ya wê rojê kir. Min jî wî pejirand û tiştê xerîb kir da ku ez ê bikaribim pê bawer bikim ku biçe serî. Em li hundurê bajar bûn. Ew kûçik û kor bû ._ Min got, Zahra, tu dibêjî ku te ji min hez nekir? Ji ber vê yekê te çima kir? Va ye ez digel vê yekê baş im, baweriya min bi min re bû. Ez bi mirovên ku em bi wan re hest dikir tunebû û tenê cinsî bi min re hebû. Hûn baş dizanin ku ez bawer nakim ku bi tu bestîyan bawer bikim û hûn dikarin bi min re bi hêsanî biaxifin. Ez tenê bûm ku tevlî bûm, ma te di dawiyê de ji min hez kir, an wî tenê got: Ez nizanim! Ez bêaqil bûm. Bawer bike, ez ne keçek wusa me - min tu carî li dadbar nekiriye, ez fam dikim, berî ku ez rast bibim - ez ji te hestiyar bûm, hewl da ku xwe nêzî xwe bikim. Destpêkê ez tenê ji te hez dikim. Ez nizanim çima ez ew qas bêzar bûm! Hevdîtinên ku em carinan bi min re hebûn ji bo min pîr bûne. Min qet carî wekî kurikek wiha nedîtibû. Timesend carî min aciz kir - çima dojeh? -Tu çûyî amfîtorê? -Gava ku jina te hate veqetandin, bavo te xeyal kir! Jiyana we ji wê rojê ne armanc bû! Cihê me tunebû ku em vegerin… Ka ez binêrim çima hûn hîç pêşve neçûn?? Wî serê xwe daxist û kenê wî yê mûzê yê adetî hat ber lêvên wî û agir berda min. Zahra Jan ewqas di kartê de ye, min jê re digot qey ew çima ew qas sekinî! We heft-heşt caran li min xist …… Naha ez ji xwe aciz bûm, bêaqil, tu jî min îstismar dikî?! [Ew şewitî] Ez hinekî dilşikestî bûm ku kincên wî teng bû û min nikaribû niçikên wî bibînim. Min ji pêsîr û tilîyên xwe dûr xist. Mîna ku wî tiştek gotibû û ez jî di bersiva wî de tenê bûm. Wî got: 'Ali!' Youi te digot qey ez neêş bûme - kurtika xwe bavêje, ez bi te re dipeyivim [bi henekane] - Belê, ez çi bikim? Ez wê li ser milê min tawanbar dikim. Wî di destpêkê de destê xwe destê xwe girt, lê ez di dawiyê de hatim. Karma min pir nîgar bû, ez wisa nefikirîm. Min destê wî danî ser lingê min û çavên xwe li çavên wî kir. Di çavên min de şînahî diçû. Min dixwest ku cilên wê bidirîn. Min destê xwe da wî. Wî serê xwe hejand û got: "Ka neke, Elî!" Xwezî wê negot ku ew xirab bû. Ew ronahiyek kesk ya baş hebû. Li hundurê otomobîlê hinekî dijwar bû, û ez êdî ne amade bûm ku hemî wê xeyal û stresê ezîz bikim ._ Min got: Baş e, em biçin. Em tenê neçar in ku biçin yek rê li malê.Postê min tiştek ecêb da min da ku ez lê binihêrim ku dawiya çîrokê dixwînim. Wî tiştek negot û em derketin. Di dilê min de melayiyek hebû. Xeyalê min safî nebû. Min xeyal Zahra li ber min sekinî, û min kincên wê ji hev vekir. Ez çermê wê nerm, spî radikim. Ez tama xwe li lêvên wê tînim. Ez wî digirîm û gopika wê girt û zextê li wê dikim. Ez stûyê wî maç dikim. Min guhên xwe dan guhên wê û pêsikên wê tazî bûn. Min ew avêtin û lêdixist. Longdî ji bo ku qirika wî li ezmên derewan nebe. Karam bi vî rengî ketibû ku ew di ereba xwe de xuya dikir. Min ji nişkê ve li Zahra nihêrî. Min fêm kir ku peymana wî bi Xwedayê xwe re hêj qels bû û ew di bin çavên min de dît. Em nêzî villê bûn û min otomobîla li parkkirinê park kir. Wî ez girtim û ketim. Di heman demê de min ramanek hebû ku ji nişkê ve kenek kezî li ser lêvên min ket. Em hatin mala xwe û me got, "Tu dikarî çi bikî?" Min got: Tiştek li ser pêlikan. Ma tu dixwazî çi bikî? Min kursî ji odeya xwaringehê girt û ez çûm odeyê. Ez çûm ser pêvek kasapê, û ji bextiyariya xirabiya min de tiştek tune ku çend wêneyên xalîçeya stendin. Min du heb kişand û ew radestî Zahra kir. Karam hê tazî bû, û Zahra bi gelemperî li cîhê ku Karam di hişê xwe de mêze kir bû. Min baş dizanibû. Min nîşanên wê dan û jê re got ku bila li ser razanê bimîne. Gava ku min dît ku ew vedigere (pir bi rûreşî û bêhntengî) min xwe avêt erdê û min dest bi vezelandina xwe kir. Min xwe civandibû. Pirsgirêka min ew bû ku min nizanibû ku ew çi diêşîne. Min van hemî rolan lîstibû, lê ji hingê ve nikaribû bîra min bikim. Zahra dev ji konê xwe berda û dît ku ez ketim. Ez gihîştim derve û min got, "Tu li ku çû?" Hûn niha êş in? - Belê min şilqestî bû û çavên min li lêvên min û çîçika ji kêmî nîv metro dûr bû. Wê li min nêrî û dît ku ew hê jî. Ez saetekê êş dikişînim. Mîna ku min fêhm kir ku ez fîlim dilîze, ku ez rabûm û ku ez rewş winda dikim. Min ew bi destê xwe ve dikişand. Wî bi çavên hêrs li çavên min nihêrî û min bersiv da wî û bersiv da cîhanek. Ew ket erdê. Ez hîn di xew de bûm. Em her du jî bêdeng bûn. Wî destê wê girt û revî ber derê derê. Ez fersend nedayê û li dû wî mîna wiya birçî ma. Min destê wî li ber derî girt û berê xwe da wî. Min destê xwe da herdu destan û li singê wî da sekinî. Wisa dixuye ku ew ditirsiyam û min bi zorî ji ramanên din re difikirîm. Eyesavên wê lava kirin lê ew bêdeng bû. Min serê xwe li pêşiya ramûsê da lê wî red kir. Ez hêrs bûm û serê xwe ber dîwar ve kir. Dilê min li hember dîwar hişk bû. Min kerikê xwe bi wî ve girêdabû û hov bû. Destên wî hîn di destên min de bûn. Rûyê wî ne dilşik bû lê têr nebû ez nêzikî lêvên xwe bûm ku wî maç bikim lê min lêvên xwe nêzikî lêvên wî kir û got: "Zahra, min hişê xwe guhert!" Ez nikarim piştî wê ezmûnê bidim, ez soz didim tiştê ku hûn dibêjin bila tenê me maç bikin! Min çavên xwe li çavên wê girt û lêvên wê maç kir. Ez destên xwe berdidim hêdî hêdî û destên xwe xistin stûyên wê ku ez li bendê bûm. Min lêvên wê şil kir û min hewl da ku ew bi qasî ku dikare mêtingeh bike. Dîsa jî astengî hebûn. Ez çûm qelsiya wî ya yekem, zik û guhên wî. Ez ê têr bikim û şiyana xwe ya germ bidim. Bandorek pir mezin hebû ji ber ku destên min li dora min digirtin. Ez çentê xwe li wî dikim. Min ew zivirî û li pişta xwe rub kir. Kevir nerm û mezin bû. Min destê xwe da destên wê û min girt. Destê xwe bi nermî vegerand û koxa min girt. Wê hebika min piçek jê kişand û hewl da ku destê xwe li pantikên min bide. Piştra bişkokê pantorên min vekir û zaf bi rê ve kir. Berî ku ew bikaribe kremaya min bigire, wê di binê kincê min de dişoxiland da ku ew teşxîsa. Destê wî yê li ser koxikê min dîniya min bi dawî bû. Avên min sor bûn. Ez wild bûm û di mejiyê min de tiştek tune. Li benda vê nîgarê min dît ku mîna kesek ku min berê nedîtibû, lê ez bûm dînek rastîn ku tenê li cinsê digerim. Min stûyê wê maç kir û ew bitewand. Min bi vebijarkên bi vî rengî ku bişkoja dawî hate rakirin, bişkokên mantiqê wî vekir. Top teng bû, pêsîrên wê ji jorîn derdixistin. Perda wê piçûktî û ziraîrê wê vekirî bû. Pestikên wê yên size 85 tenê bi nipîçan ve hatine dagirtin. Min nexwest ku pêsîra wê zû radibe. Ez çûm ber pantorên wî û bişkoja wî vekir. Min destê xwe avêt destê wê û pantorên wê jî xwar. Min lingên xwe vekir û desta xwe avêt destê wê, dest bi lêv kir û bi nermî şepikên xwe ji jor ve kişand. : Ez dîn bûm [kenîn] Pizirî: Ez dixwazim şil û şirika xwe li yek çavê bigirim. Ez tenê di qîzê de bûm. Ez li ser xewê çûm. Min bra wî vekir, lê pantorên wî hîn teng bûn. Pîrên wê şox bûn û şil bûn û min dikenîn. Min krem li ser kincê wî danî û li ser da. Ez ê biçim jorê. Min guman tune ku ew xwedan perdek û nûçeyek tune. Wî çavên xwe girtî û nihêrî. Min destê xwe xist hundurê qama wî û min dît ku ew şil bû. Min ew xeniqand. Min her du tiliyên xwe yên navîn li ser milê xwe xistin, ji jor û jortê ve dişoxilîne, bi nermî li hundurê kûrê sereke digerim. Min ew bilez kir. Di heman demê de, bi milê din re, min desta xwe bilind kir û dest bi xwarina spî kir û wan hişk kir. Mezinahiya wê ne tiştek bû. Min nêçîrê wî lûle kir û zimanê xwe li dora wê zuha kir. Ez şekir û gazên piçûk kişandim.Sarah min di destê wê de girt û tiliya lê ez hê li benda more. Ew li ser milê xwe hate birîn. Min destê xwe girt û xwe bilind kir. Min dîkê xwe li ber rûyê wî girt. Min porê xwe xwar û rûyê wî kişand. Min hêdî hêdî got: bixwe. Wê devê xwe vekir û min kremê xwe avêt devê wê. Ji ber rewşa xewê wî nekarî xwe bifroşe. Min xwe piçek piçûktir kir. Min ber bi dawiyê ve kişand. Devê wê heya ku têde nebûbû çu rûyê min xwar. Minutesend deqîqe derbas bû û ez westiyam. Em rabûn û çûn odê. Min Zahra tazî dît. Bi pêsîrên ku min dîn dikirin. Pirtûka wî hîn li ser lingên wî bû. Ez tazî bûm. Em ketin nivîn û ez di binê xew de me. Ew li min zivirî. Min pêsîrên wê di destê min de girt û hebekî biçûk kir. Wê çû ber çerm û destê min ji çerm nerm û spî veqetiya. Min serê wî girt û zikê xwe da ziqûm. Germbûna devê wî ez dîn kir. Di hemî ezmûnan de min hebû ku wî çêtirîn bû. Wî bi kêfê hemî kremika min xwar û serê xwe nizm kir. Car carna ew bi zimanê xwe dîkên min lerizand û ceribandinên min şekirand. Ew mîna ezmûna salan e. Ew ê bi qasî ku kare xwe bide krem xwarin. Ez wiya cihê bêtaqetiyê dikir. Ew berdewamî dîk û kêfê min kir. Di navbera me de gotin tunebûn. Wait benda dirêj bi dawî bû. Min ew rakir û qîzika wê rakir. Xwedayê min, ew ji ya çêtirîn bû. Wî xwe li xwe kiribû ku mîna ku dizanibû ku dê tiştek biqewime. Iteniyara wê ya spî û rengê hêşîner yê çermê dirûvek wusa afirandibû ku kemilî nekeve bin çermê wê. Me cîhê xwe guhezand û ez hatim ba wî, min ji sîngê wî dîsa dest pê kir. Ez çûm jêr da ku ez wê bibim. Mirov ewqas paqij bû ku min nedixwest ku wê biqedînim. Ez li dora xwe lêl kirim lê ne xwe. Bi vî rengî min qîr kiribû. And û gulên wê her û her geştir bûn. Min xwe gihande wî û ez kirim. Min ewqas xwar ku wî qîrîn. Ji nişkê ve ew têr bû. Ez rabûm û min maç kir - ma min got baş e? Tray jê re axaftin ne kir, wî bişirîn û got: "Ez wiya bikim" (Alas) Ez keçek im! Ez hîna têr nebûm û min dixwest ku berdewam bikim. Ew hê jî dilnerm bû, min dikaribû ji çavên wî bibînim.
