Her carê ku ev fîlimê sexy diqewime bi pismamê min Hamid Hara re
Her kes bişirî û zimanê xwe ji devê xwe vedike, û şeş û du tilîyên seksî li devê wî xist û
Padîşah qêrîna henek dibêje: "Tu keçikê biçûk, tu nizanî siçkî."
Ew di heman demê de roja xwe ya havînek xweşikî de rêçika xwe bi kurtefikên xwe yên kurt û T-shirtê Connie.
Xeletiya min ev e ku divê ez cilên van cilûbergên xwerû li xwe çêdikim
Wusa ku ew xuya nake wekî poza Mom ne. Hîn di heman demê de Hamid xwediyê poziyek e,
Pantikên şilî êdî ji hewşê derdikevin
Pir, pir xirab, bê guman, û jina mezin a ku temaşe vê dîmenê dikeve, xwe dihejîne û peyva Shombol sex çîroka zêrîn dide wî.
Mihdouli ez Hamid Dotamoon nas nakim û ez bi Iranranê re cinsî me
Çima ji min re ew qas hêsan e? Divê ez lê hay bibim. Vê tiştê ku ez dibêjim. Dayika min bi rûreşek fireh dibêje, "meerm ji te re, keç." Ev bersîva min nebû. Welê, ez fam nakim ku çima her tiştê ku bi jinbûna min ve têkildar e, pîr e, veşartî û guneh e, û her çi Çi bi mêrantiya kur re têkildar e? Ew bi rûmet û pesn e.Ez fam nakim çima dema ku em digihîjin pileya em û Hamid divê em bi hev re nepeyivin û rûnin. Zilamên malbatê rûdinin û hewa dişewitînin..Ez bi rastî fam nakim. Hişê min hîn jî zarokek e..Ez fam nakim ku çima keçek ne temam û nîv e û divê her kes li mêrê xwe bigere ji ber ku ew difikirin ku ew bê mêr ne tekûz e..Ez fam nakim çima dema ku di malbatê de diaxivim Ew dibe keçek ku heya sih saliya xwe nezewiciye û bi xwe dixebite û dixwaze serbixwe bibe. Ez ji ramîna van tiştan derdiketim û ez ji dengê diya xwe ya ku dibêje stêrkek çayê bîne û yek ji qedehan dikeve dikeve ez şok dibim. Li derve ez dengê apê xwe dibihîzim ku dibêje: wekî her carî hûn pîs in û paşê jî dengê merivên pismamê min û bêdeng ... Ez wan li ser serê xwe rêz dikim û tepsiya çayê bi destên lerzok ji mitbaxê derdixim.Ez wan yek bi yek digirim û herî dawî jî li ber Hemîd digirim.Min bi zarokên xwe re lîst. Gava wî çay girt, wî destê xwe danî ser tiliya min û çend caran keniya.Wek zarokî, ma ew ji min re xirab bû?… Ji destpêkê ve, ev zilam nefret bû. Ew li keçikekê digeriya û wî tiştên nerehetî jê re digotin .. Destpêkê min bawer nedikir, lê hêdî-hêdî min mîr dît. Bûyîn..ev ya ku min ji mezinên malbatê re got, hemuyan heman tişt gotin, Hemîd kurik, naha wî ji xortanî û nezaniyê tiştek kir..ew ne tiştek e .. وقتی بابام گفت حرف نزن حمید پسر خوبیه.توی این دوره زمونه دستش به دهنش میرسه و آشناهم که هست چه بهتر دود از سرم بلند میشد ولی خب احترام واجبه و گستاخی ممنوع.مامان میگه دختر باید متین باشه و صداشو نندازه پس سرش.میگه نباید روی حرف بابات حرف برنی..باورم نمیشه مامان بابام دارن به زور منو مجبور میکنن با یه همچین پسری ازدواج کنم.البته سعید هم که از غیرت برادرانه فقط اینو بلده که بگه ستاره اون بی صاحابو بکش پایین انقد منو حرص نده…دیگه هیچی بلد نیست..توی این جور چیزا غیرت نداره.اصلا خودش هم نمیدونه غیرت چیه که..برای دخترهای مردم فاز روشن فکری برمیداره و هر شب باهاشون بیرونه به من که میرسه مگس نر هم از کنارم رد شه به ناموسش وسط خیابون تجاوز شده و هیکل مگس نر رو خورد و خاکشیر میکنه….هر روز اصرار ها برای ازدواج با اون هیزک بیش تر میشه و بالاخره فهمیدم این اصرارها بیجا نیست و راز های پشت پرده مالی بوش میاد.با یه کوله پشتی و یه مقدار خیلی ناچیز پول در خونه رو می بندم..ساعت حدود پنج صبحه..سوز سردی میادشال امو جلو میکشم و تند تند راه میرم و این خونه و همه آدم هاشو به امون همون خدای بالای سر میسپرمخسته شدم انقد راه رفتم.به یه پارک کوچیکی میرسم و سر نیمکت چوبی میشینم.چند دقیقه بعد یه پسر جوجه فوکولی از کنارم رد میشه و یه جوون کشداری میگه..یهو یاد زمان دبیرستانم میفتم که یه پسرکی از مدرسه تا خونه دنبالم افتاده بود و وقتی رسیدم خونه بابام گیر داده بود اون یارو دوس پسرته و تا این جا باهات اومده و کلی بحث و توهین…حالا این پسرک اگه الان دنبالم میومد چی..فک نکنم چون داره میرهسرمو برگردوندم و دیدم یه دختر با لباس های جلف و تنگ میاد سمتم..بهش میخورد از این دختر خفن ها باشه ها..همین طور که بهش زل زده بودم یه نگاه بهم کرد و گفت:دختر فراری؟نمیدونم چرا سرمو تکون دادم..گفت:شب کجا میخوابی؟..شب کجا بخوابم؟؟..گفتم:نمیدونمخندید و گفت:من و دوستم یه سوییت داریم اگه جایی رو نداری بیا پیش ما امشب….سه ماهه دارم با آیدا و سمیرا زندگی میکنم.باهام خیلی خوبن.دارن بهم یاد میدن خرج خودمو دربیارمسمیرا موهامو دکلره کرده و بلوند شده..قیافم دیگه اون حالت معصوم رو نداره..لباس های اونارو میپوشمهیچ شباهتی ندارم به اون ستاره سه ماه پیشبا آیدا شب ها میریم کنار خیابون وایمیسیم و ماشین ها تک تک بوق میزنن..آیدا میگه باید سوار ماشین هایی بشیم که حسابی خرجمون کنن و بشه تیغ اشون زد..سمیرا بهم یاد داده چه جوری با عشوه پسرا رو خام کنم و پول بگیرم ازشون..اوایل انجام نمیدادم و هی غر میزدم سر دوتاشون ولی رک بهم گفتن باید پول بیاری وگرنه باید گم شی از خونه بیرون و منم دیدم این جا حداقل ی سرپناهی هست و نیاز به کارهای بدتر نیست..در همین حد باشه خب اوکیهبا حس لمس دست های پسره لای پام مثل این چندوقت شروع به لرزیدن میکنم و عرق سردی از تیره کمرم میچکه.با اون صدای به شدت نکره اش میگه لیدی کدوم رستوران حال میکنی بریم؟هوم؟سرمو برمیگردونم و جوابشو نمیدم.یعنی نمیتونمکه آیدا از صندلی پشت با ناز مصنوعی قاطی کرده با صداش میگه دربند…امشب قراره بریم یه مهمونی..یکی از دوس پسرهای سمیرا مهمونی گرفته..استرس بدی ته دلم دارمولی اون دوتا ریلکس مشغول آرایش و انتخاب لباس اند.با نگاه به لباس آیدا چشمام میشه اندازه دوتا گردو و میگم:گفتی که مهمونی سادس این چیه آخهپشت چشمی نازک میکنه و میگه شاهین این جوری دوس داره هر چی اون بگه باید بپوشمبا خودم فکر میکنم مگه تو عقلت دست اونه آخه.خونه شاهین نزدیک ده پونزده تا دختر پسر ریختن توش و یکی یه گوشه سیگار میکشه و یه دختر لای پاش خودشو مثل گربه لوس میکنه..یکی گیلاس مشروب اش رو گرفته و تند تند میده بالا..چند نفری هم مشغول پاسور بازی..مثل دفعه قبل رفتم کنار پنجره و یه جایی دور از بقیه به مامان بابام فکر کردمیعنی الان در چه حالی بودن،حتما کلی پشیمونن که منو اینجوری از دست دادن و حسابی الان عزیز شدمشاید وقتشه برگردم خونه دیگه.این جا بین این همه کثافت جای من نیست.این چند وقت هم نتونستم مثل اینا بشم..توی این فکرا بودم که یه دستی داغ از بالا نشست روی سینه هام و سرشو آورد نزدیک و لاله گوشمو آروم بوسید.حس شهوت و عذاب وجدان باهم به تنم سرازیر شد..نه من میخوام برگردم خونه نباید خام اینا بشم….شماره مامان رو میگیرم برنمیداره..به بابام زنگ میزنمیه بوق..دو بوق..بوق سوم صدای خسته اش به گوش میرسه:بله؟…بابا منم ستاره…سکوت..بابا..الو..ستاره ام..دلم براتون تنگ شده..بابا اشتباه کردم میخوام برگردم پیش شما و مامانلحنش عوض میشه و با حالت خشم:خفه شو دختره چشم سفید..دختری که از خونه فرار کنه و سه ماه معلوم نباشه کدوم گوری رفته و کجا بوده دیگه دختر من نیستبغض میکنم و میگم:بابا من پشیمون شدم خب تقصیر شما هم بودصداش روحمو تیکه تیکه میکنه:تو مایه ننگ و بی آبرویی خانواده ام شدی..تو غرورمو رو شکستی ..کمرم رو خم کردی..گم شو دختره هرجاییاشک هام پی در پی جاری میشن……….امشب دیگه حوصله اون مهمونی های مسخره رو ندارم.دلم میخواد فقط بخوابم.با این حرفم سمیرا با تندی میگه:بیا زیر یه پسری بخواب حداقل به ی نون و نوایی برسی.آیدا هم از اون ور:انقد نرو روی مخ ستاره بهت میگم امشب فرق داره.خیلی خاصه.بیا یه چند نفرو تور کنیم و اگه زرنگ باشی حتی میتونی امشب یه حالی هم بکنی و صدای خنده دوتاشون میره هوا.لباس شب کوتاه زرشکی رنگی تنم میکنم و موهامو با اتو صاف میکنم.آرایش ملایمی برخلاف اون دوتا عجوزه میکنم و میرم به این مهمونی خاص..واقعا خاص انگار.همه جا تاریک و رقص نور فضا رو خفن کرده.بوی دود خیلی زیادی پیچیده.بوی سیگار انقد زیاد و غلیظ نمیشه که.دارم خفه میشم.دختر پسرها وسط اون همه دود و تاریکی بغل هم وول میخورن و خودشونو تکون میدن.دختر هایی میشه گفت تقریبا لخت با یه سینی دستشون و روش گیلاسی هایی مملو از مایعی سفید و قرمز حرکت میکنن و با دادن یدونه از اونا به بعضی مذکرها یه لب هم چاشنی میکردن.مات مهمونی خاص شده بودم.واقعا با اون دورهمی های دره پیت شاهین فرق داشت.سمیرا از پشت بهم اشاره میکنه اون مانتو رو بکن از تنت..بهتره یکم ریلکس تر باشم.این زندگی هستش که پیش رومه.بابام منو طرد کرد.پس راه پیش ندارم.غیر خونه این دوتا هرزه هم که جایی ندارم برم مگه این که به قول سمیرا باید هر شب زیر خواب یکی بشم.پس باید یکم خودمو با شرایط وفق بدم. Ez yek ji wan zerikan didim û nîvê didim. Ez serê xwe radim yek ji wan odeyan da ku mantumo hildibijêrim û çend hûrdeman dimeşim. Ez derî vedikim û dikevim hundur. Kes li wir nîne .. Ez mijûl im ku derî û du mirovên di navbera we de hilkişiyam .. Ew dibînin ku min bi ken û digotin: Binihêrin ka wan çi girtine ... Kesek dibêje: Min got ez îşev çavek dixwazim lê ev yek mezin e û hin mirovên din li dû wî tên û her kes xwedî gotin e. Yek ji wan xalîçeyek li rûyê min dixe û ez têm ba xwe.Yê dî jûrek çentê xwe çêdike û cilên min dişo.Ez dikevim erdê, ez Romayê dibînim û bi laşê laşê min zor tê. Wêne hejmar e. Whyima ez nikarim wê bişirînim, êşa min a kûr û kûr heye.
