Diya min yekcar çûbû. Yek ji wan ceribandina ceribandina alerjiyê bû .. Wê cîhazek hate dayîn ku wê şevê laşê xwe ve girê bide. Diviya bû bi zikê dayikê ve were girêdan, û gava gihîştibû jorê, wê du perçe perçe bû, her yek bi yek hundur vexwarinê. Di heman demê de pakêtek zexîrekî nexweşxaneyê jî hebû ku şûcan bi hev re digire, da ku ew bi şev nekeve pel. Ew hema hema di odeya dayika min de bû digot bavê te xew e, werin sibê werin. Ez sar bûm, dilê min ji binî tîna min hişk bû, min tala xwe girt, û dû re min got t-shirt baş be, min got baş e, tika xwe bide wê. Ez hilkişiyam ser jor, min xwe bera nav qulika xwe kir, ez derketim ber glue, min dît ku ew pir dijwar e ku bêjim, rabû ser xwe, lê ew di destpêkê de şermezar bû, lê topên du hebên 1-ê piçûktir derket, lê destê min zer kir û şûnda derî dît. Ez kevneşopiyê red dikim, ohhhhhhhhhhhhhhhhhh ... Ez ji xewn û stresê û bêhna xwe mabûm.Ez li wir şûrek girêdabûm. Min zuwa kir. Destê wê hinekî şil bû, lewra ez hatim nav ciyê xwe. Xwezî, çîçek di bin qulika wê de vebû. Min dixwest ez t-shirtê xwe biqedînim, mînakî, ez ê destê xwe nekevim destê xwe, min got na, ne hewce ye ku ez hêtê carek din jî biqedînim, vê carê pênûsên min perçiqandin. Ez diçim wê didim beleçek pantorê xwe da ku pantikên wê piçek ji jor û jorîn bibînin. Min dît pir xirab e ku ez qedandim.Ez zû çûm ser tuwaletê da ku ez bavêjim xwarê û min dît xwe şûnda kêfxweş bû. Hemî dihatin hundur. Min fam nedikir.
0 views
Dîrok: Tebaxê 23, 2018
