Ez im. Ez ji bo vê malperê hat kişandin ku fîlimek seksî bibînim
Ez bûm. Gava ku ez hin ji van çîrokan dixwînim, min biryar da ku bi xwe bîranînek seksî binivîsim. Bê guman ez ji behwer hez dikim
Qral ne hat ku dawiya çîrokek nehfdariyê bibîne
Ez ji ber vê yekê pir aciz bûm, ji ber vê yekê min biryar da ku tevahiya çîrokê binivîsim ji hêşînayê heta qûnê, qe nekim kesek
Bi derewan û pînbûn difikirin .. Bê guman tu rast dibêjî
Ez dixwînim, xwendina bîranînek li ser vê postê pir têrnak e, lê ez difikirim ji bo hin ji we merivan,
Tiştên bi qehweyî qewimîn lê ew ne li ser kaxezê bextiyar bû
Be. Ez hêvî dikim ku min baş nivîsandibe ku yek ji westîna çavên te telafî bikim. Memory bîranîna min ع I (bi nasnav: Mohsen) her gav bûye çîrokek cinsî û serbilindî ya bêdeng
(Ku ez bi tevahî vê bîranînê bûm, ez wate dikim, Iranran min kir cinsî),
Ez her gav difikirîm ku ez dikarim bi serbilindî gelek tiştan bi dest bînim (xelet û xelet ... Di pirsgirêkên jiyanê de bibin mirovên gihîştî. Ez niha xwendekarekî xwendekarê ITê ye, ya ku vê bîranînê kiriye ev e. Allu têkiliya min bi keçan re tunebû û eger ez rast bim, ez ditirsiyam. Ne ku bibe kesek erênî, ne… berevajî, min hin tişt kir, lê ne wek keç û van tiştan. Min rûyek taybetî ya balkêş hebû (porê reş, rûçikên dirêj, rûçikên diyar, çavên kesk, û çermê genim) lê ez di warê fîzîkî de ne baş bûm (Hebûn: 167 Weight 54). Di vê navberê de ji min re nebe wekî xortek Reşîd, rûyê min ji temenê min biçûktir e û rûyê min wek zarokan xuya dike. Hînbûna min a futbol û futbolê di lewazbûna min de pir bandorker bû .. Min got ku ez ji hevjîna xwe ditirsiyam, lê ez hezkirinek xerîb bûm ku ez bi jinekê tecrûbir re têkilî bikim û qet ji cinsê derneketim. Dibe ku ev tenê mîna taybetmendiyên hevalê min ê bi kurên tendurist ên ku min ji we re nivîsî ye. Dibe ku bîra min ji ber cinsiyeta wê ji we pir dilxweş nabe, lê ji hêla tiştê ku ji min re çêbû, ji heelsê bêtir hestyarî ye. Bibore ku min nû dest bi zanîngehê kir, ez pirr dixwestim ku bixwînim. Ez ê şev û rojê bihevre bikim û lêkolîn bikim. Min semînera yekem bi navînî 19.43 qedand. Semînera duyemîn, ku dest pê kir, ez qeşa bûm ku ez di çavê yekê de bim. Mirovên di polê min de min bi tevahî nas dikirin, û dema pirsek ji wan dihat pirsîn, ew ê ji min bipirsin ka ez ji rewşê hinekî razî me, lê bi rengek ji min re ne xweş bû, ji ber ku gelek kesan bi çavnebarî li min dinêrîn. Wan ji min re digotin Amal ji ber tunebûna ragihandina min û awayê cilkirina min. Ez ji pêşgotinên ku min nivîsand gelek hestiyar bûm. Ez çend caran li ser pêşgotinên xwe danîn. Yek mamosteyek ku ji min re pir xweşik bû got: Gava ku hûn dibînin ku komek mirov ji bo qenciya we kêfxweş dikin, bi xwe serbilind bin. Di pola sêyemîn de min di Q Bernameya C û Avakirinê de mastera masterê dayî. End car bû ku berxwedana min a ji hin keçên zanîngehê kêm bûbû. Bi şev, ji min re peyamek hate pêşwazîkirin ku serbilindiya min zêde kir (serbilindiyek ku her gav ji min re bêaqil kir). Klîmên taybet li derve dest pê kiribû. Ez li ser projeyê digirtim û gihîştibû niqtek nan û rûn lê min dersên gelemperî ders da ku ji hêla serokên tîmê min ve ji bo semesta çaremîn hate rêve kirin. Hilbijartina yekeyê dest pê kir û ez neçar bûm ku ji bo nîvsala çaremîn dersa giştî, projeya, internship, danegeh û ji bo Farisî hilbijêrin. Ez rast tê bîra min ku di dema hilbijartinê de sê profesor bi navgîn bûn (Birêz Farisî, Birêz Behramî, û Mî Alî Alvanvanî | Malbata Rastîn). Birêz Farisî mamosteyekî pir baş bû û min gelek kompliman bihîstibû lê ev ne li gorî pola perwerdehiya laşî û databasa min bû, ji ber vê yekê neçar bû ez bi rêzdar Behramî re dersek bidim. Ez ji dersa rêzdar Behramî ne razî bûm. Ew fanatîk bû û nerînên din qebûl nedikir, ji ber vê yekê ez heya mirinê nehatim rakirin, ez çûm ku heqê tevahiya dersê bidim, û bê guman ez bi xwe re tengasiyek bûm û di dersê de diaxifim Miss Alikhvani. Ez ji bo rexneyê ruhên baş tune bûm, an çêtir bû ku ji hêla hevalên min ên polêsan ve bêne tewqîfkirin kirin. Min dixwest bibînim ka ev profesor (Profesorê giştî Farisî, Xanim Alikhani) çawa baş guhdarî nîqaşên xwe dikir. Wekî adîl bû ku bêje ku Mizgîn bi dersên xwe temam bû. Wê dîmen û vesazek xweş hebû. Ew ê nixumandina birêkûpêk bike. Eyesavên wî reş bûn û çirûskên wî xweş in, û bêhtirê jî, rûyekî nazik yê Adamo bala wî dikişand. Rûyê wî yê sipî û lêvên wî ji wî re pir xweşiktir xuya dikir. Wî timamî konî lêdan. While dema ku wî hîn dikir, ew ê konê xwe venekir. Min her gav li tenişta rêzikê, li nêzê kursiya Masterê (ji semtiya yekem û heya naha ez hîn jî hîn diketim rûnim, dibe ku ji ber laşê min ê biçûk). Dengê helbestê ji bo min pir cûda bû. Ez nizanim ez ji ber axaftin an ji wî re xapînok jê re xeyal bûm. Dema ku ez li pola wê rûniştibûm, min nedixwest ku pola xwe bidawî bikim, û ji ber ku ez êdî dersê nadim bîra xwe û min li rûyê wê nihêrî. Min çu carî ji dersa wê re tiştek negot, û ez ê bi berdewamî li ser pirsên dersên xwe bi wê re biaxivim. Farisî ji bo min gelemperî kiribû, û Master Alikhvani ji min re cube şekir çêkiribû, ku ez bixwe rehet bûm. Bîrnebûn û rûbirûbûn, ku hilweşîna sereke ya pêşeroja me ya ciwan e, bi tevahî ketibû hişê min, û ez bi tevahî hişyar bûm. Her dem serê sibê piştî sinifê, min biryar da ku ez êdî li ser wê yekê nefikirim, lê min tiştek piçûk ji dest xwe avêt. , Li hemî zarokan binihêrin, dûv re jî hêdî bi desta rastê kursî bi ser milê xwe de girtin û laptopê xwe xistin ber maseyê û li ser kursî rûniştin û navnîşa wî çend deqîqan kontrol bikin û dûv re jî winda bibin. Gava ku hûn hatin nav navê min, wî got: Wekî her gav Birêz Ehsani (nusxeyek) diyar e. Lê tunebûna wê rojê ew çend cûda bû, ew du rûniştinên paşîn bû û hemî xwendekar amade bûn. Heya ku navê min xwendin yek xwendekar min zanibû ji binê polê re qîriya: "Birêz Ameli heyî. Profesor nehate zanîn ka kî ev digot. Then paşê wî li min nerî û nodî kir. Ez ji ber vê yekê xemgîn nebûm ji ber ku min fikirîn ku dibe ku ew û ya ku ez diaxivim Alihvanî be, lê ew qe çu pêk nehat. Zarokên din ên polê jî fêm dikirin ka ez çi dikim.Ez bi domdarî li dora xwe geriyam. Keçên di polê de jî vekirî bûn. Di dawiya çîna de bû ku nîqaş li ser zewacê û hwd. Zarok hertim dikirin û dikeniyan. Atmosfera polê bi tevahî guhertibû, û bê guman Aliykhani ji kontrolê derketibû. Ji kur û keçan heta kur. Ew ez li hewa temaşe şirîna Khan Alikhwani bû. Heya ku wî zivirî serê min û nişkek zû li min nişande ku neyê dîtin. Wî çentê xwe avêt piştê û li ser kursiya min sekinî. Bawer bike, ez ji tirsê ketim û dilê min dixeriqe. Ji ber ku min di çavên xwe de dema ku min li wê nihêrî jî min nedît û ev jî min tirsnak kir. Konê wî hinekî vekirî bû û wî dikaribû pê re bişkoka sor li binê jora xwe ya sor de bibînin. Bê guman, ez ne ew bû ku mirov lê binihêrim, û min zûtir nod kir. Alîxanî Xanim got: Birêz Ehsani, çima tu napeyivî? Bi lerizînek di zimanê xwe de (ji şermê), min got: Ma ez çi bibêjim, yên ku baş dipeyivin. Di kursiya paşîn de, xortek Peruyî got, "Madam, ma hûn hişmendên din hene?" Ew cîhek din dibîne. Alîxanî Xanim bi tevahî dilşikestina xwe winda kir û fahm kir ku wê (kursiya li pişta wê) fam kir û piştrast bû ku ez li wê dinêrim (binihêre na…). Xanim Alikhani vegeriya ser kursiya xwe û got: Zaroko, ders xelas bû û ji kerema xwe îro pirsên xwe bikin. Ji bo çîna paşîn.–;. Ez bawer bû ku ew bi min re bû. Min ew nebihîst û ji sinifê reviyam, li dû wî çûm û min jê pirsî li ser biyografiya Rumi (hilbijartina projeyê, konferansê). Wî got: Birêz Ehsanî, ma min ji te re negot ku em herin civîna din, tu li ku yî? Ya, ew ava sar bû ku bi zexta Romayê hatibû vekirin. Ez li wir bûm, min nedizanî ku ew ê bi min re wiha biaxive. Li ser vê yekê, kurik li pişta min vegeriya û got, "Kî difikire ku tu Amy î, ez wiha nafikirim." Her kes bi keçekê re hevaltiyê dike, lê hûn destê xwe didin Alîxanî Xanimê, kes ji we bêtir hîlekar nabe. Ez nizanim hûn çima wusa difikirin. Bajarê me li Başûr yek ji bajarên herî germ e (baweriya min bi wê heye ku ez bibêjim, ji kerema xwe fam bikin). Ez li ser wê kilama 5-6 kîlometre çûm malê di wê germahiya paşîn a Adarê de, ku tim difikirîm û xwe-ajotinê dikir. Civîna din hat û ez konferansê da û min pirs neda. Hemû zarok matmayî man. Yek ji wan zarokan, ku ez pê re herî nêzîk bûm, ji min re got: "Wê rojê, te gelek hîlek avêt." Min bi bêdengî bersiv da. Hîngeh qediya û min Miss Alikhvani nedît. Ez her dem li ser wê difikirîm. Wî dubare gazî min kir ku ez bangî zarokên xwe bikim û gazî wî bikim. Lê hinekan zarokên min tune û hinek jî ne. Min diploma xwe girt û ez ji bo ezmûna destûrdayîna xwe amade dikir. Tişta ku min kir ev bû ku ez biçim malpera xwe û biçim firotgehên hardware û komputeran. Ev ji bo min demek pir xirab bû. Ji bo min teng bû ku ez ji bîr bikim. Lê çareserî çi bû… min ew hêdî-hêdî ji bîr dikir, ango, min ew bi tevahî ji bîr kir.Rojek (ew Sêşemî Tebaxê bû) dema ku min dît ku xaniyê Alîxanî li ser laptopê bi xwediyê firoşgehê re diaxive ez diçûm RAM-ên dikana alavên komputerê ya hevalê xwe. Behre Ez tevlihev bûm. Di wê gavê de, hevalê min rêza laptopan nîşan da û ji xatûn Alîxanî re got: Heke hûn dixwazin modelên bibînin, biçin Decor No. 7, heke pirsên we hebin, hûn dikarin ji birêz Ehsani bipirsin. Ez bi heyecan û bê guman sweat bûm (dibe ku hin ji we ji min fam bike). Xanim Alikhvani, li min mêze kir ku mîna ku ew bi min nizane (dibe ku ew bi rastî min ji bîr kir, ma çima? Demekê, wî zivirî û qîriya: Birêz Ehsani, ji kerema xwe çend hûrdeman werin. Bi ecêbmayî, min zivirî wî û got: Ji kerema xwe -;. Ez çûm li cîh sekinîm. Ew ji min piçûktir bû. Wow xemla wê 100 carî mezin bû. Rûyê spî, çavên reş û porê şerab-rengîn ku li ser perçê reş ê porê wê ketibû, lêvika wê zuha bûbû, hemî jî min venaştibû, min di jiyana xwe de qet nedîtibû. : Birêz Ehsanî zivirî. We ji bo xwendinê çi kir? -;. Erê, ew bi tevahî min bi bîr tîne. Min got, "Ez her dem diçim vê firotgehê." Welê, ez ji bo hevalê xwe ji van laptopan hez dikim. Ez niha ji bo lîsansa bilind dixwînim. Alikhvani: Pir baş e. Min gelek caran kilîta we ji profesorên li Odeya visêwirmendiyê ya Zanîngehê bihîst. Hûn kurek çalak in -; Ez ji bo rojên paşîn ên polê hîn di dilê xwe de xemgîn bûm. Min got: Ji kerema xwe. Alikhvani: Hûn dikarin ji min re di hilbijartina laptop de rêberê min bigirin? Ger ez karibim laptopek baş bibînim, şîraniyên we bi min re ewle ne. Ez ji wê pir aciz bûm. Min bersîv da, "Hûn li ber min rast in, hûn mîrê min bûn. You we gelek alîkariya min kir -; Wî keniya û got: "Bi taybetî, civîna paşîn? -;. Min fahm kir ku wî hêrsa xwe winda kir, min got: Na, gerek tu wê rojê bihêrs bûyî. Wî got, "Di her rewşê de, ez ê ji we re lêborînê bikim. Bê guman ne ji bo rêberiya we, na .. Ew ji wê rojê û vir ve di dilê min de ye.Min hemî laptopan bi lênihêrîna ku min jê re destnîşan kir nas kir. Mîna ku li ser rûyê wî de diyar bû ku ew ji laptop hez nake. Min got: Xanim Alîhvanî Heke hûn van modelan ji we hez nakin, ez ê ji we re modela çêtir pêşniyar bikim. Lê me di firoşgehê de tune. Modela Sony Vive bi eslê xwe Amerîkî ye. Heke hûn dixwazin ez ji Weston ferman bikim -;. Alîhvanî got: Tu ciddî yî, erê tu rast î min qe ne ji wan hez dikir. Heke hûn dikarin wê bikin wê pir baş be. Ez çawa dikarim xuyanga wan bibînim? Min got, ez dikarim wêneyê wan nîşanî we bikim. Lê naha ew di laptopa min de heye, ger hûn dixwazin herin û wê bînin Weston? -;. Ms. Alikhvani: Na, ez ê niha ji te aciz nekim. Tenê heke hûn netirsin, piştî ku we wêne û buha kişand, li hejmara ku ez niha didim we bigerin, da ku em sibê li zanîngehê hevûdu bibînin. Ez ji wê pir kêfxweş bûm. Dibe ku ew li zanîngehê bû, lê ji bo min pir şiyar bûm.Ez zû çûm malê û modelên serpêhatîyên ku ber bi dawiya meha Gulanê ve diçûn û hin dîmenên wan ên li ser înternetê, digel laptopên mayî, kontrol kir. Topek min lê zêde kir. Min dixwest ez bangî wî bikim lê min got ev dê gelek wêneyek be; bi kêmanî ji bo roja din wî got. Sibe ew di derheqê sibehê de di derbarê 9 de biryar da ku wî gazî wî bike, lê guman bû. Her gava ku min li navê nameya Ali-Khani li ser têlefona xweya telefona xwe geriyam, ez ê veciniqîm. Min ji xwe re got ku ez naxwazim bi wî re bi taybetî bipeyivim. Min bişkoja Callê lêxist, çend car rang lê lê ne dixebitî, min ji 5 bêtir gazî kir lê ew nexebitî. Ez germ bûm û bi xwe re diaxivîm. Ez tim tirsiyam ku tiştek diqewime.. Min guhê xwe li ser maseya komîtera xwe kir û çûm geriyam li hewşa pişta me. Piştî çaryeka çaremîn, ez vegeriyam û têlefonê vekir da ku carekê bang bikim. Erê, Alîxanî Xanim bang kiribû ،, lê min, ehmeq, li hewşê têlefon bi xwe re nebiribû. Hazarajah ji min re bêedebî got û bi xanim Alikhvani re têkilî dayê. Wî têlefon rakir û bi dengek lawaz û zirav, "Erê" got. Ez bi tevahî aciz bûm û min got, "Silav, birêz Alîhvanî, ez hestyar im. Min modelên laptopan li Weston rêz kir, gava ku we dixwest ku ez Weston bînim zanîngehê -;. Xanim Alikhvani: Oh, bibore, ez ajotim û min gazî we nekir. Ez neçar im ku îro biçim zîrazê ji bo ku ez biçim cem bijîşkê kurê xwe ji ber tiştek ku min çaverê nedikir ku ez ji bîr bikim. Bajarê meya Shiraz nêzîkê demjimêrên 8 e û bajarê me Bushehr nêzîkê demjimêrên 2 e. Bibore… ez bi tevahî şok bûm û ji surprîz qurmê xwe difiriyam (ji bo ku zarokek çêbûm). Bi awazek ku wî nedifikirî ku ez ê bibihîzim, min got: "Bibore ku min di nîvê ajotinê de te aciz kir, ji jin û zarokên te re silav bêje, û ez hêvî dikim ku pirsgirêka te zû çareser bibe." Ez ji ber vî karî germ û nerm bûm. "Na", got birêz Alîhvanî, "Ez rast ji Arjan Plain im û ez amade me ku ji bo Behzad hin xwarin bixwe. Di heman demê de mêrê min mir, ez ecêbmayî bûm ku we ew nas nekiriye, hemî zarokên li zanîngehê vê yekê dizanin, kurê min alerjî û asma ye, her çend ez neçar bim ku carekê ji bo vakslêdanê biçim azîraz. Ez hêvî dikim ku hûn ji ber gotinên xweyên xirab min bibaxşînin. Min got, min tiştek li ser mirina mêrê we nizanibû, û ji ber vê yekê ez sersaxiyên xwe pêşkêş dikim. Hêvî dikim ku pirsgirêka kurê we çareser bibe. Bi rastî min guman nedikir ku we ew qas gelek tengahî kişand. Fikir tiştek din bû - ew bi rastî wusa bû, min qet xeyal nedikir, ku Xatûn Alikhani jinek bi zarok û mêr e. "Xeyalê we tiştek din bû," got Xanim Alikhvani! Hûn li ser min çi difikirin? Ez dixwazim zanibim. Min got: Ramanek min a taybetî tunebû, bibore, lê ez qet nefikirîm ku mêrê te heye. Xatûn Alîxanî: Ma hûn her gav di derheqê mirovan de heman tişt difikirin? Min nedifikiribû ku ew ji min aciz bû ji bo ku hewl bide ku min bide sekinandin, min fêm kir ku ez ji vê yekê westiyam. Ez hatim ku ez jam veqetînim mîna ku ez xirabtir bibim. Iu wêrekiya min tunebû ku du-sê meh şûnda bi têlefonê min bike, min her gav li ser wê difikirîm û hest dikir ku wê rojekê min gazî min bike. Ji ber vê yekê, rojek, ez ji bo hesabê laptop û pirtûkê çûm firotgehê (makîneya komputera hevalê min) û çend faktor dan hevalê min. Gava hevalê min ez dît, wî got, "Tu li ku yî, bavo? Zû bez bike. Li vê jimareyê bigerin. Te soz da ku hûn ê laptopa wî li hev bikin, heya ku em bi hev re neçin, ku hemî firotin û kirîn divê li firotgehê bêne kirin." Min jî got: Ali (nasnav), ez qet newêrim bi te re nîqaş bikim, min soz neda kesî. Elî (hevalê min) got: Ji ber vê yekê ew xanim kî ye ku îro gazî dike û dibêje birêz Ehsanî bû ku ez ê ji min re laptop bixwazim? Xwe Alîhvanî pêşkêş kir. Ne wekî ku hûn xerîdarek ji min bistînin -;. Ez pir şaş bûm, min zanibû ew kî ye. Di destpêkê de, min enerjî kir û hesabê min vebû (ji hevalê min re) min got, 'Tu çi dojehî yî fermanên min di dikanê de dikî û te digihîje xNUMX toman 400 toman, lê ez nikarim ji te re xerîdar bînim, di heman demê de modela laptop. We ew jê hez nekir an ez ê sozê nedim. Heke hûn dixwazin werin, ez ê qazanca wî bavêjim. Ali: Naha çima tu tirş î, aliyek te tune, em 2 sal in ku em bi hev re dixebitin, çima hê jî ew qas min aciz dikî ..-; dev Bibore… ez tavilê derketim dikanê û bi lez têlefon rakir û hejmartin, dîsa Painşa lanet bersiv neda têlefonê. Xweza: Min fersend tune, ax di serê min de. Ev çi rewş e, her ku ez bang dikim, ew têlefona xwe nagire. Ez wê rojê dilzîz bûm, û min telefona ku li kolanê dixuye digirt. Morei bêtir ez dixwazim. Ez zû çûm ji banka rêwîtiyê, xewnek 30 kir, ez çûm ku têlefonek Nokia ya birêkûpêk bikirim, û heya şevê dom kir. Ez bi rastî rastî bêsûc bûm, min bêriya hejmara Alîxanî ya ku di têlefona xweya xwe ya berê de jî hatî hilanîn, kir, ew li dora 10.30 a şevê bûm ku min gazî Elî kir, dua kir ku wê bersîva têlefonê bide, piştî ku hemû têlefonê, têlefonê. Wî bersiv da. Ez: Silav Elî, tu çawa yî bavo, tu çima bersiva telefonê nadî? Elî: Bavo tu ji îro, ji wê sibehê û pê ve tiştek pê dikî, û Dad nêzî dikana ku we gazî dikir girt. Naha ji min re bibêje ka ez çi bibînim? ..–;. Ez: Ev jimara xanimê di bîra bîra têlefona we de nine, hûn tenê li ser damarên min ketin, têlefon li kuçeyê ji destê min ket û LCD-ya wê zirar dît, ev Nokia 20 tûmen, ya ku ne hêjayî tamîrê ye, ez çûm û yekê din jî girtim. . Ali: Rewşa te baş e, çima têlefonek baş nagire? Me: Tu çi dikî, lez bike ku bibêjî jimartî kêm e. Ah- ;. Elî: Okay babo, tu îro çiqas xirab î. ez kêfxweşim; Binihêre, têke, ez ê naha bang li te bikim. Elî çend dem şûnda bi min re têkilî da ku min ew hejmar bide. Bi kurtî, ez li parka li ber hewşa me rûniştim, bi jimareyan digirîm. Bi berdewamî bejim, çima wî ji sibê heya nuha bersiv neda. Ez tenê şil bûm. Yek - min dîsa bang kir, bersîva têlefonê neda. Ez guman bû ku hin nûçeyan hebûn. Di sibehê 9-ê de, ez nêzîkî nîvê XNUMX-ê rabûm û min hucreyek xwe hilda û axa min kir. Li wir sê hebên ku têlefon girt. Me: Heyfa birêz Alîhvanî, ez pir baş xuya dikim. Hûn çend roj berê gazî firoşgehê kirin. Timeeva çûyî min bi têlefonê xwe gazî we kir, we bersiv neda têlefonê. Di xizmeta we de, tiştek we hebû? -;. Xanim Alikhvani: Biborin, birêz Ehsani, şeva borî têlefonê têlefonê hebû, têlefonê pir dereng ma. Min texmîn nedikir ku ew hejmara te be; di vê navberê de ku te ne telefon kir, min fikirîn ku hûn ê êdî bixebitin, ligel store ku ez pê re dipeyivî, digotin hûn hîn jî li kar in. Ma çima gazî nake? Daysend roj berê - min ji bo laptopê bi firotgehê re têkilî danî. Lê hûn ne li wir bûn. Ger hûn dikarin, îro modelan ji min re bînin da ku ez bibînim. Me: Ez difikirîm ku we jimara min a têkiliyê heye û hûn ji Shiraz gazî min dikin. Jimara têkiliya min bi we re tune? -;. Xatûn Alîxanî: Bibore, ez dizanim diviyabû min jimara têkiliya te xilas bikira, lê wê rojê ez mijûlî parkirina tirimbêlê bûm û piştî wê min ji deşta Arjan ajot, ez ajotim, gava ez giham zîrazê ez çûm mala diya xwe û sibeha din ez çûm bijîşk , Timedî wext tune ku ez jimare tomar bikim -;. Ez hîn jî ji Xwedê re spas dikim ku got na, çima xilas dike? Me: Baş e, niha hilîne. Todayro ez dixwazim bêm û karê xwe yê mezûniyetê bikim, heke hûn dikarin werin û modelan nîşanî we bidin -;. Alîxanî Xanim: Ez nuha li zanîngehê me, her gava ku hûn werin, herin pirtûkxaneyê û yek bi yek li min bixin .Piştî xatirxwestinê, ez çûm zanîngehê, gava ku ez gihîştim pirtûkxaneyê telefon girt û min bang li Alîxanî Xanim kir. Ez li pirtûkxanê nêzîkê çend hûrdemên 15 rûniştim. Heta ku ew derî vekir û wek gelemperî li pirtûkxaneyê mêze kir, ew li pêş min rûnişt. Wî got: Min digot qey tu çûyî salona xwendinê. Me: We ji min re got ku hûn werin pirtûkxaneyê, dema ku li salona xwendinê ya rêzdar bû, ku jin nikaribû têkevin. "Erê hûn rast in," got Xanim Alikhvani. Naha ez dikarim medal bibînim. Ger ez karibim, ez neçar im ku zû zû biçim polê. Min modela 5 jî nîşanî we kir, ku hûn modela Sony F12 Series hez dikin. I min got, we Dell hebû, we çi pê kir? Ms. Alikhvani: Min ew berda Behzad, lê bê guman wî gelek vîrus heye. Qet nebe bi wê re kar. Bûka min, ku hê jî nikaribe windows bibire û tiştan biguhezîne, min dem tune. Ma ez dikarim bi rastî daxwazek bikim? -; Ez: Erê, ji kerema xwe. Ms. Alikhvani: Dema ku ez diçim zanîngehê, Behzad şehîn dibe, dema ku ew dixwaze bi komputeran bixebite, 10 yek carî gazî min dike, ez naxwazim wî teng bikim. Bi PC-ya Behzad re xebitîn. Di vê navberê de, hûn çiqasî hewl bidin jî, ez ê heqê we bidim. Ez: Ev çi ye, ez dixwazim çi bikim? Wexta ku we got ez ê li ser laptopê Windows-ê veguherînim û bistînin. Lê ez nizanim Behzad dikare wê rojê fêr bibe. Xanim Alikhvani: Werin, heke hûn hefteyek sê şev, Behzad dibînin, saetek wî 1 bînin bîra xwe, dibe ku ez nekim şûna şûna Windows-ê, lê divê ez ji bo hînkirina we bidim; ez dereng im, lê îşev ji bo we. Ez ê gazî we bikim tevî ku ez dizanim ku hûn tev lê hene, lê gelek spas dikim ger hûn dikarin. Min sala azmûnê ya ku min dixwest ez ezmûnek dewletê nekişandim, ji ber vê yekê ez çûm qursa din, ji ber vê yekê derfetek e Ez kêfxweş bûm ku ez vê yekê werdigirim. Lê ji bo ku ez neçim leşkeriyê, ez neçar mam ku hîleyên ku ciwanek di temenê min de kirî bişopînim. Min ji bo demek bersîv neda ku ez ji kesek bifikirim. Min têlefon girt. Ms. Alikhvani: Silav. Tu baş î birêz Ehsani? Thisevê vê carê ji min re poşman bibe. Min dixwest ez bibînim gelo hûn dikarin sibê werin, tifaqa Behzad çêkin. -; Me: Erê, erê. Sibê şev saet 10 baş e. Ms. Alikhvani: Wekî berê nabe, Windows dê hinek dem biguhezîne, û heke wiya bike, ez dixwazim ku demekê bi Behzad Wordê re bixebitim. Ez dixwazim ji nuha ve mijûl bim, û kêm bilîzim -;. Ez: Pirsgirêk tune, ger pirsgirêk tune, ez ê di 8.30 de werim, ji ber ku rêzeyek tişt hene ku ez li bajêr bikim. Xatûn Alîxanî: Nermalava min a nivîsgehê tune, heke hûn dikarin wê bi xwe re bînin. Nightevê din hat, berî ku ez biçim mala xanima Alîxanî, ez hatim ser hesabê xwe. Ji bîhnxweş, şûjinê heta ta. Ez bi tevahî amade me. Ez li 8.40 rabûm. Min gazî kir û navnîşan kir, û ji ber ku navnîşan rehet bû, min zû zû xwîna wan dît. Min rahişt iPhone, derî vekir û çû hewşê, heya ku ew hat. Wî got: Ya Baba, tu çima nayê, werî jor? Ez li ser pêlavan geriyam û li hewşê, li pêş min gelek pêlav û dirûşm hebûn, gelek li min geriya, fikir kir ku mêvan li wir in. Mala wan li jêr, jorên ku derî (ber avahiya me) li kuçê vebûbû, bû. Zilamek, kal û pîr li wir dijiyan.Her ku ez gihiştim birêz Alîhwanî, min bi tirsek xemgîn got: silav. Wusa dixuye ku we di demek xirab de we aciz kiriye, mêvanek we heye? Xanim Alikhvani (bi bişirîn) got, 'Na, mêvanên min li ku bûn?' Min bi zanebûn pêlav û pêlav li ber derî danîn da ku eger zabitek şîn, elektrîk an tiştek were û Behzad tenê bimîne, ew difikire ku kesek li malê ye. Gava ku ez ji partiyê re bêtir hêsantir dibûm, min digot: (min bi bişirek got ku ez rehet bûm) Min her cûre politikaya malbatê heye. Ez nehatim ser hişê xwe.Ez bi rêze slavên asayî ketim hundurê malê. Xaniyek wê ya pir xweş hebû, ne biha bû, na… lê her tişt bi çêjî hatibû saz kirin. Min got, 'Tu bi rastî mijûl î, lê dixuye ku tu diçî malê. Xanim Alikhwani: Erê, ji ber ku mêrê min ji dest çû, her dem hewl da ku xwarina xwe germ bide, û hwd, ji ber tirsa ku Behzad careke din bifikire ku ez ji wê re eleqedar nakim. Naha we çi kir ku hûn wiya bêjin? -; Ez: Amûrên xaniyê we pir xweş û bi sebir hatine rêzkirin, berî ku ez werim min digot qey mala we qelebalix e. Xatûn Alîxanî: Ma we dîsa li ser yên din çewt fikirî? Ne baş e, her dem pêşî bibînin, paşê tiştek bêjin, ez difikirim çêtir e. - Cûreyek wî ya pir sade hebû. Kincek dirêj, kincek dirêj a zilam, bi napkin. Xanim Alikhani bi laptop-ê re çû Behzad. Behzad pir xweşik û delal bû, zarokek spî bi porê xwe yê tarî, bi çavên şîn. Ew pir kurt bû, lê derket ku ew zarokek bêdeng bû. Piştî çend deman gava ku wî devê xwe vekir, ez tenê di derbarê lîstokên rojê de hatim pirsîn. Alîxanî Xanim, ku hat, got: Behzad Jan, birêz Ehsani, ew ne mîna we lîstikvan in, ew bi komputerê re dixebite, ew dixwîne. Min wî qut kir û got: Bê guman ez ê bilîzim -;. Min digot qey ez di lûtkeya dilsoziya xwe de me, dema ku xatûn Alîxanî bi çavên vekirî li min dinihêrt, wê ji min re got: min jê re got ku wê lîstikê deyne aliyekê, naha tu dibêjî ez ê bixwe jî bileyzim, bi rastî. Min keniya û got: Baweriya min nezanim, min got tu bi polîtîkayê re malbatî yî, tu dibêjî na. Min guhêrbar windows, ew bi tevahî bêdeng bû, û gava ku min paceyên vedigerand şûşa şorbe vedixwar. Jê pirsîn ku bêdengiyê bişkînin, Alî Alîhwanî got, "Birêz Ehsani, hûn ji komputera we hez dikin, çima ez qet ji komputerê hez nakim, ez nizanim gelo ew kêrhatî ye. Min bersîv da, "Min tevahiya jiyana xwe dan ser kompîturê. Her kes eleqeya xwe heye, yek di kompîturê de, yek di erebeyê de û yek jî zêr. Hûn ên ku ew qas siyasetmedar in, bi rastî tiştên baş ên di derheqê computer de nizanin? Wî got: We di molê de dît, ez pir zêr eleqedar dikim, ez difikirim ku we bi zanebûn zêr got, lê heke hûn bixwazin rastgo bin, min qet heqê zêr nedaye, heya ku Amir (nasnavê ku min dan jina wî) wî tenê zêr ji min re kirî. Min pir meraq kir ku ez li ser jina wî bizanim, ji ber vê yekê ez çûm behrê û min jê pirsî: Jina te çawa mir? -; Alîxanî Xanim: Dema ku Behzad du salî bû min jina xwe winda kir.Jina min di ciwaniya xwe de du caran emeliyata dilê xwe kir, lê bê encam. Min gelek caran ji bijîşk re got ku we divê cîhazê bixe dilê xwe, lê wî guh neda, ji ber vê yekê ew dirêj nehişt. Piştî wê zû ez tenê bûm, malbata zilamê min ên ku li vir in, her têkilî bi min re qut kirin, min carek jî neviyên wan eşkere nekir, dema ku Amir mir ez hîn jî xwendekarek mezûn bûm, Amir tenê ji bo vê malê Em hiştin, ne drav, ne jî teserûf; Ax, wî di destpêka jiyana me de wî ev xanî kirî. Ez pir aciz bûm û ji bo ku ez bi laptopê re bixebitim, laptopê xwe dizînim. Min got: Ez difikirim ku ez ji te aciz dikim. Min qet pirsek nekir, bibore. Xanim Alikhwani: Na, baş, ez nizanim çima min ew qas ji we re got ku min ew ne got ji Degrone. Dibe ku min xwe bi we xweş hîs kir. Me: Ez kêfxweş bûm ku min ew bihîst, ez hewl didim ku bibe veşartinek baş. Ev ji Windows-ê ye, naha ez neçarim Word-ê saz bikim.-; Xatûn Alîxanî: Nodî, ez dixwazim şîvê bixwim, her ku ez gazî te bikim, were mitbaxê. Her weha min gelek gilî wergirt. Gava ku me şîv xwar ku em li zanîngehê biaxifin, piştî şîv bixwe, min dîsa dest bi sazkirina laptopan kir. Xanim Alikhvani piştî hat li mitbaxê rûnişt. He ew ji paqijkirina fêkiyê mijûl bû. Wî xiyarê kesk yê pelandî ji min girt û got: Tu, ku hemî serê te di vê laptopê de ye, tiştek nedixwest, qe nebe vê fêkiyê bixwe da ku ez mîna te nefikirim. Min got: Çima te xwe aciz kir, ez ê bixwe wê biqelînim, destên te neêşin. Xanim Alikhvani: Hûn ji hevalên din ên zanîngehê cuda bûn, hûn her gav li benda xwe bûn, we tiştek ji xwendekarên din re nekir. Hîn min wan dînên dawîn ji bîr nekiriye. Min wê civînê tevlihev kiribû. Min got: Mebesta we civînek bû ku ders xera kir, wê hingê we got ku bila kes pirsan neke? -;. Xatûn Alîxanî: Erê, lê pirsek min heye, ku divê tu bêyî raman û gumanên çewt bersîva pirsên min bidî, wekî din (bi ken) ez ê laptopa te ji te bistînim -;. Baweriya min bixwe, ez nikarim bi rastî ji vê peyvê re derewan bikim, hûn ê ji min pirsên ji min bipirsin ez bawer bûm ku ez rastiyê vedibêjim, lê rûyê wî ew qas xweşik bû. Min got: Tu dipirsî. Xatûn Alîxanî: Çima wê rojê te li min mêze kir? Ew tiştek taybetî bû, pirsgirêkek min bi xuyanga min re hebû. Ji bo min zehmet bû ku ez li ser wê pirsê bibersivirim, lê neçar bû ku ez bersiv bidim. Min got: Dibe ku bi vê peyvê, raya we li min vegere, lê çawa ku we dixwest, ez dixwazim rastiyê bibêjim -;. Baweriya min ji min re pir zehf bû, ez bi hêsanî nîqaş nekirim ku min nivîsiye. Min jê re çîroka çîna Farisî vegot. Min dom kir: Ez ji şêwaza dersdana we hez dikim piştî ku min bi we re ders girtim, min nizanibû, ew xezal an tiştek bû, lê ez qe nebûm dubare. Min her dem hewl da ku dersên we bi demê re bigrim. Ku we kir, ez ê pir aciz bibim. Ez ji te re mînakek bûm. Min wê rojê tenê li we nerî, her dem jî wisa bû. Idî min tiştek li ser min nehate, ez tirêj bûm. Min di binê wê sarbûnê de germ dikir. Ez germ bûm. Min guhê xwe dida êgir. Min dixwest ku berdewam bikim, lê wî navbêna min da û got: "We gelek drav çêkiriye. Werin vê şirûba min bixwin." Ez ne li bende bûm ku ew bi vî rengî bi vî rengî bi hêsanî mijûl bibe. Piştî ku şirikê dayê, wî got, "Va ye, ev hesta we ye, û ez bi tevahî dizanim hûn dixwazin çi bêjin, lê hûn ne tenê ne ku hûn vê yekê ji min re bêjin." Her gav xwendekar hebûn ku ji min wiha hîs dikirin. Min hest pê kir ku tonek xNUMX trailer ku diçû Romayê, ez bi tevahî şikestî bûm, dibe ku ew ji sed neheqîyan xirabtir bû. "Lê ez te baş nas dikim, bi qasî ku min dizanibû ku tu ne tiştek bû, naha ez nizanim gelo ew wusa xuya dike, lê bi tevahî min ew hîs kir. Va ye ez ê ji te re rihet bim, dibe ku heke ez wî tewra bikim dê têgînek xirab bistîne. Be aciz bibe. Bi awayê, heke hûn gotinên xwe û mebestên xwe rast bibêjin, ez dikarim gotinên xwe baştir temam bikim.- Min dizanibû ku wî dixwest çi bersivê bide min, ji ber ku ew rast bû, bi rastî zû bû. Ji ber vê yekê min berê xwe da çavdêriya laptopê û min got, "Ya ku min ji kesayeta we hez kir ev e." Min çu armancek din tune. Ez lêborînê dixwazim heke min tiştek din îsbat kir -;. Wî bişirîn, û rûyê wî qîriya ku ew donikê te ye. Wê şevê min kêfa min tunebû û tenê min dixwest ku ew zûtirîn dem bidawî bikim. Min hêvî nedikir ku wê bistînim, lê min nedifikiribû ku ew ê bi vî rengî biçe. Dotira rojê 2 min di wê nîvroyê de gazî min kir û got ku ew ê pirsgirêka demê diyar bike û ez razî me. Noûna min tune, lê ez hîn jî li ser wê yekê difikirîm, min nexwest ku dev jê berde. Ew demjimêrên 9-11-ê yên Saturdemî, Sêşem û Pêncşem bû. Diviyabû ku min mamosteyê nivîsgehê ji Behzad re fêr bikim. Ew roja Sêşemê yekem civîna me bû. Ez çûm (bê guman vê carê bi tabloya spî). Wekî her dem li ber deriyê salona xwîna wan, ez li bendê bûm, ez ketim hundur, min di derheqê wê de hin guhertinên piçûk hîs kir, lê min nekarî fêm bikim. Di warê cûda de, xwediyê heman celebê bû. Li ser serê wî tenê çirûskek sivik hebû. Asawa hertim wî li masê rûniştinê tabeleyek hebû, Behzad xuya dikir ku îro ew pirtir vekirî ye. Ez pê hesiyam û got, "Birêz Ehsani, ji min re Rise Of Nation saz bike, ez ji wê pir hez dikim." Dayê çi kiribe, wê nikaribû wê saz bikira. Ji çêjê wîyê xweş matmayî, min got: Çima na, lê ewil destûrê ji diya xwe bistînin, paşê ez ê wê saz bikim. Ew bi zemînek ji erdê rabû ser xwe û ber bi firaxê ve meşiya. Ev pir dirêj neçû ji bo ku birêz Alikhani were: Birêz Ehsani, heke hûn dikarin, hemî lîstikan jêbirin, û lîstika ku dibêjin, saz bikin. Vê lîstikê kêmasiyek tune -;. Ez: Lîstikên ku êdî li ser Windows-ên berê nayên bikar anîn, ev lîstik lîstikek rewşenbîrî û stratejîk e ku pir baş e, min bi xwe jî 10 caran ev lîstik lîst. -;. Min lîstik saz kir û dest bi hînkirina mijara bingehîn a Wordê ji Mr. Ez bûme Behzad. Behzad di ramana lîstikê de baş guhdarî kir. Ji we re rast bibêjim, ez ji dersê pir derneketim, her gav ez li ser tiştê ku sê şev berî bûm difikirîm. Ew bû 10 gava ku Xanim Alikhwani ji odeya min derket di binê jûreya xwîna wan de. Wî got: Mîrza Ehsani, hinekî bêhna xwe vede, ez ê rûnim bi te re bipeyivim, lê dev ji vê kompîterê berde. Min bi bişirîn bersiv da, ez bi vê kompûterê re bûme kêşe, bê pirsgirêk. Bi rastî, çima ev kal û pîrên jorîn jorîn dijîn, ew qas pîr in, heke ew li vir bin (jorîn) dê hêsantir be. Ms. Alikhvani: Bi prensîpê, xaniyê me li jorê ye, me peymana Jamuno guherand, ew kirêdarên min in. Behzad, kêfa wî bi piranî li hewşê lîstin e, ez ditirsiyam ku ew wan aciz bike, ji ber vê yekê ez bi wan re peyivîm û evdên Xwedê qebûl kirin -;. Ez: Pir balkêş e, di vê serdem û zivistanê de, kêm e ku du malbatan xwîna xwe biguhezînin, bê guman. Ew mirovên baş in. Bê guman, hûn di qebûlkirinê de jî pir baş in. Ms. Alikhvani: Bi rastî wusa xuya dike. Ez nafikirim ku piştî wan her du hevdîtinên berê wusa wusa xuya bike. Ez: Çermek min pir qelew e, ez ê di demek kurt de ji her kesê aciz nebim, ew wekî te mamosteyek baş e. "Ez hêvî dikim ku hûn her gav dê bibin," wê bi bişirînek got. Divê hûn ji min re pirr rezdar bin, çimkî her kes li cihê we bû (wî got) û ew ê êdî neyên ba min. Hin kes tenê diaxifin, hêza wan a çalakiyê tune. Me: Ez bi xwe bawer im. Min, ji hin tiştan re, karekî pir dijwar kir. Xatûn Alîxanî: Mînakî, çi? -;. Me: Zehmet e bêjim. Mînakî, heman têkiliya xort û keçan û… -;. Ms. Alikhvani: Tu dibêjî ku tu têkiliya wan bi tevahî tuneye? Pir ecêb û dibe ku ne bawer be. -; Ez: Ez di têkiliyê de bûm, lê ne ku derketina derve, kirina tiştek, û bawer (Baweriya min, min derew kir, ez ditirsiyam ku ramanên ku hevalên min ên polê dihêlin bandorê li Xanim Alikhani jî bike). -; Xanim Alikhvani: Ez ne ji bo çêkirina henekek, dema ku hûn ji behre û navûdengiya xwe ewqas hişyar in, loma jî dibêjim çima we dît ku ez tiştekî din li ser rûyê xwe mam. Nebêjin na, ez pir gilî dikim - ez pir ecêbmayî mam ku nîqaş bi vî rengî dest pê kir, ji ber vê yekê min nexwest vê fersendê ji dest xwe bavêjim. Min êş û stres kişand. Ew kesek xerîb bû, bi paşketî û pişkek pêdivî bû. Min jî got: Carinan, hin tişt ji derveyî kontrolê xerîb, min ji te semesta yekem jê hez kir, min rê nizanibû, ez difikirîm tu single bûyî, zarok dê bêjin tu zewicî lê ez ê qebûl nakim. Karê min dijwar bû. Dema ku semîner bi dawî bû, min biryar da ku jimara bangewaziya we bibînim, lê ew min netirsand. Ax, ezmûnek min tunebû, min nediwêrî bi kesekî bişêwirim, ne ku bibim tirsonek, na… lê ji ber malbata ku min heye, ez ditirsiyam ku were eşkere kirin. Gotina min di xuyangê de bi dawî bû, lê di hundur de ez pir zêde dibêjim ku min nekarî wê bibêjim. Khan Alikhani got: "Hûn gelek qelsiyên mezin hene, ew ditirsin, ew hemî li we serbilind in, hûn ditirsin ku kes wê yekê pê bizanibe. Ma hûn dixwazin bi yekê re têkiliyek hebe. Ji bo min û we karekî pir dijwar e. Kêfxweş im ku peyva hûn û ez bibêjim, ez pir kêfxweş bûm ku wî li tenişta min. Wî domand: Naha pêşniyarek te heye? -;. Ez nizanim ku wî dixwest çi ji zimanê min bihîst, divê ez hemî bêjim. Ez: Pêşniyar. Bi rûmet, ez êdî ji dijberiya we natirsim, ez rast im, ez nabêjim mîna min berê. Ez ji te hez dikim, ez nizanim ez çawa dikarim îspat bikim, lê ez bi rastî jî dikim. Ez naxwazim bêriya te bikim. Rast e, temenê we ji min mezintir e, lê min wusa fikirî ku ew ê ji min re heba be. Xanim Alikhvani min navber da û got, "Bila ez biaxivim." Ku hûn aqilmend û pîr in ez bê guman tune, lê li vir min guman heye, we got we têkiliyên bi keçên din re hebû lê ev têkiliyek normal bû, ne? Belê tiştê ku hatiye îspat kirin ku we min ji ceribandinan naparêze, ez naxwazim ji we re razî bikim, lê ez ji eleqeya ku we bi min re heye eleqedar nabin û divê ji min re îsbat bikin. Kûto, gelek profesorên ku min nas dikin temenê min in û dixwazin têkiliyê bi min re bigirin, lê ez bi yekê ji wan re ne razî me, lê di heman demê de profesor hene ku hewcedariya rûmeta mamosteyekî nizanin û sed sed ji min çêtir e. Bibore, lê ez ji berjewendiya te guman dikim - - Ez bi tevahî jê re bindest bûm, min nikaribû tiştek bêjim ji ber ku gotinên wî bi rastî rast in. Lê çima ev jin hîs nake jin? Alldî meraq neke, ew pirsan naxwaze. Min got, "Pîşeya te gelek berpirsiyar e, û ez nikarim bersivê bidim, ji ber ku min ti carî eleqe neda." Min tenê nîv û nîvek heye ku ez dizanim hûn jê guman dikin. Di vê navberê de, divê hûn jî bi min re eleqedar bibin û ev ê neyê zor kirin. Xanim Alikhvani: Hêzek bi vî rengî tune, heke hûn ji bo min mirovek baş in, ez tiştek nîne ku bêjim. Lê ji min re jî bifikirin, ez pitikek min heye, ku dikare gelek salan bikişîne ku tiştan derxe holê, bala xwe bide rewşa min, ez ji dravê min, temenê xwe, salên xwe girîng nadim lê tiştek ji kurê min re nabe. Ji ber vê yekê hewl bidin ku min fêhm bikin. -;. Min ji gotinên wî fam kir ku ew ne xem e ku bi min re têkilî dayne, lê ez neçar im ku tiştek jê re îsbat bikim da ku ew bawer bike. Min got, hûn çawa qala berjewendiya min dikin. Bê guman, ez dizanim eleqeyek kirîn û firotanê tune ku ez karibim peyda bikim, lê ez ê her tiştî bikim ku wê îsbat bikim. Xatûn Alîxanî: Hûn amade ne ku her tiştî bikin? Ez: Ya ku vê yekê îsbat dike, ez ê wiya bikim. Xatûn Alîxanî: Ez dixwazim ku hûn herin û ji Mamoste Mohebbi (Mamosteyê Rêûresma Jiyanê) bipirsin, gelo hûn dikarin bi jinek zewicî re têkiliyek deynin, ew têkilî divê çi be? Ger hûn vê pirsê bikin, ez dikarim li ser pêşniyara we bifikirim. -; Ez nizanim wî çi ji min dixwest, ji min re pir giran bû, kesek ji xwendekaran bi mezinahiya derziyê serê min nizane, naha neçar im ku ez biçim ba mamosteyê jiyana evîndarê xwe ku rojek wusa diçe 10 semîner û konferansan Bila ez pirsek wusa ji te bikim, min jî got: Tu bi rastî Mîrza Mohebbi nas dikî, tu dizanî ew zilamek çawa ye? Xatûn Alîxanî: Ez dizanim min got min go ji wî bipirse, eger tu hez dikî tu nikarî bipirsî? -;. Ji ber berjewendiya ku min di wê de hebû, min neçar ma ku bihêle. Ez razî bûm, min biryar da ku roja pêncşemê, li civîna din, nûçeyan bide wî. Di destpêkê de ez difikirîm ku ger ez biçim Elkî ku jê bipirse û li cihekî jê re bibêjim, dê çêtir be, lê min biryar da ku ez biçim û jê re serbilindiya xwe bipirsim. Ez jî çûm zanîngehê ji bo dîtina birêz Muhebbî wekî ku hatibû plan kirin. Ez pir tirsiyam, dest û lingên min zer çebûn. Min hîs kir ku ez guneh bûm. Lê min nema girî kir. Min dît ku birêz Mohebbî li odeya 304 de ye, li bendê bû ku derkeve lê xwendekar wê nehiştin wî, û ez neçar mam biçim polê. Heya ku her kes neçû, min silav û silav got: Birêz Mohebbi, ez dikarim pirsek olî bikim? -; Mîrza Mohebbi bi devoka xweya xweş û nermik got: Ji kerema xwe, ez li vir im da ku bersiva pirsên we bidim. Min got: Welê, ez nizanim pirsên xwe çawa bipirsim, û pirsgirêkek min heye, min dixwest ku ez bizanim ez ê çi bikim ku heke yek bixwaze têkiliyek bi jinebî re hebe? Mîrza Mohebbi bi kenek watedar got: "Ka ka em bibînin ka kî ye, heke hûn dikarin, rastiyê bibêjin da ku ez rêberiya we bikim." Min jî got: Ez ew kes im, 6 salî ku mêrê xwe winda kir, ew jinek pir baş e, kurek wê heye ku heşt salî ye, xaniyek wî heye, û rêzdar e, xwendî ye û malbatek wî heye, min çu carî têkiliyek bi kesek re çênebûye "Piştî demjimêr 9, min ji vê xanimê xwest ku min baştir nas bike. Wê got ku ji bo ku hûn li ser pêşniyara xwe bifikirin, divê hûn herin û ji yekê / a ku bi pirsgirêkên olî re têkildar e bipirsin." Rêzdar Mohebbi: Naha hûn bi xwe ewle ne, jinek baş e, ez naxwazim we bitirsînim, lê ev têkilî ne baş in, ji ber ku dibe ku helwest ne mirovek baş be, lê ji nişka ve biçin şêwirmendiyê, hûn dikarin bêjin rewşenbirek ronahî ye . Ma hûn dixwazin têkiliya wî û kîjan têkiliyê hebe? Ez: Ez nizanim, ka ez bibînim ka çi di dema têkiliyek normal de qewimiye -;. Wî bi nêrînek ku bi rengek pir xweş mîna Perwî gotî, li wî mêze kir, û wî got: "Di her rewşê de, divê hûn wê jinikê (ku ez rast nas nakim, ew dibe ku ew bibe cook - an peymanek demkî), heke we demek diyar bike. You we Mehrî pejirand, (heke term an sekandin betal e) we pêdivî ye ku hûn li gorî demê deman bidin. Her weha hûn dikarin stampê piştî kamûyê zêde bikin. Hûn dikarin bi Farisî û Erebî biaxifin. - Min nivîsa ku bi Farisî bû nivîsî, min ew nivîsî, dibe ku hin heval bêyî ku pê zanibin wê bixwînin. » Heke zarokek we bi jinekê re hebe, mutte pûç e û we guneh kir. Ji ber vê yekê pir hay jê hebe. - Ez jixwe pir tevlihev bûm, pir zor bû, dibe ku min zor fam kir, an wî ew ji min re zor şirove kir. Bi kurtî ez hatim girtin û ez ji îşev re amedekar bûm, min zanibû ku kar biqedîne, min biryar da ku wî sê meh salane, zincîrek zêrînek reş bidim wî, û min kir. Di tîrêja şevê de li ser min hat, gelo wî bawer kir ez çûm cem birêz Mohebbi an na. Vê carê, Behzad bersiva iPhone-ê da, piştî ku ez nas kirim, wî dîsa jî destê xwe neda iPhone-ê: Diya birêz Ehsani hatiye. Ez çûm hundur û min dît ku ew nû hatiye pêşiya salonê û binê cilê xwe bişkok dike. Wasro ciyawaz bû, cil û bergên wê zexmtir bû, dirûvê wê zendtir bû, û ez bi surprîz nêz dibûm. Min silav got û ketim nav mal bi giliyên wê re, xaniyê bîhnek bîhnek bêhna. Min hest bi vî rengî dikir ku ez vî aramî werdigirtim, lê pir xweşbîn bûm .. Bi Al-Khwani re di kursiyê de, ez hatim û rûniştim. Ew pir dilşik bû, cil û berg bû û cil û bergên sor çêdikir, ku porê wê şerab xweştir dixuyê. Bi bişirîn re, rûyên wê ronî dikir, destê wê deqeyek reş hebû ku bêtir spî nîşan da. Ew pir xweş bû. Ez li ser wê yekê dilovan bûm, lingên min diherikîn, min hestek hebû dema ez zarok bûm dema ez ditirsiyam, dibe ku hûn jî vê yekê hîs dikirin, hinekî zext an jerikek hîs dikir. Bi xapandina min pirsa ku min îro kir çi kir. Min got: Min vê sibehê tiştek din nekir, ew bû ku ez biçim cem Mîrza Mohebbi, tu bawer dikî? -; Mahshid (anko Xatûn Alîxanî): Çima ji min bawer nakin, ji ber ku ez bixwe li zanîngehê bûm û min dît ku hûn li ber dersa birêz Mohebbi sekinîn. Gotinên wî bêtir kesane bûn û ew hestek baş da min. Ez gelek kêfxweş bûm. Mahshid: Ma hûn niha tiştek fam dikin? -; Min nizanibû çima wî jê hez kir, min ev têkilî ji birêz Mohebbi pirsî, min qet fam nedikir. Min tevahiya çîrokê ji wî re vegot. Mahshid bi zor û ecêb min guhdariya min kir. Gava ku min xelas kir, min got: Alîxanî xanim, naha ez dixwazim raya te zanim. Mehşîd: Berî her tiştî, bi navê xwe li min bigerin, ji ber ku gelek bêjeyên taybetî di navbera me de hatine veguheztin, û ez jî dixwazim bihevre rehet bimînin da ku em çêtir û bêyî ti nezelaliyê biaxifin. Min di dilê xwe de şekir diheland. Ez nizanim piştî ku Behzad derî ji min re vekir. Min got, "Ez pir dilşa me ku ez bi navê te yê yekem gazî te bikim." Heke hûn dikarin, raya xwe vebêjin. Mahshid: Min bi niyet ji we re ji Mohebbî re şand, ji ber ku min we beriya ku hûn têkevin hundurê we danasiye û ji wî re li ser vê yekê diaxivîm. Ew di derbarê têkiliyê de hinekî guman dikir, lê wî bi şerîet û peywira wî razî bû. Wî jî ji we re fikra baş hebû ji ber ku wî we nas dikir. Lê wê zewaca bêdawî pêşniyar nekir, çimkî wê got heke hûn dixwazin paşê zewacek domdar hebe, zewaca bihurbar an zewaca demkî ne rewşa wê ye. Heke hûn piştî zewacek biwext zewacek mayînde bikin, hûn ê li hevûdu qedexe bibin - ez pir tevlihev bûm, min hêvî nedikir ku ez zû zû biçim vir, ez dikarim bibêjim ku haya min ji tiştê ku diqewime tune. Min got: Tu yê ku bi her tiştî dizanî û hemî karê min kirî, te tenê bersîva min neda? -; Wî got: Ger min bersîva te bida, ma tu yê nebî Perûyî? - Ez jî bi bez li benda bersivê mam, min got: Na, bêje -; Mahshid: Ez razî me, lê bi şert û mercên ku ez dibêjim, pêşî pirsek min heye, tu wateya peyva mut'a dizanî? -;. Min got: Wateya wê peymanek din a demkî ye; Mehshid: Belê, lê wateya sereke ya mut'ahê, ango, divê alî ji hev kêf bikin, rewşa min li gorî wateyê yek e, divê hûn bi sînorên xwe zanibin heya ku rewş neyê zanîn û hûn nexwazin ku ez ji we aciz bibim, ya duyemîn. Ez ji te dotmam an tiştek naxwazim, tirimbêlek min heye, (otomobîla wî Pars bû) xaniyek min heye, ez dilsozî û dilsozî me û ji dovîzek pir-mîlyar girîngtir im, ez tenê mîkrojek mohr dikim, ku ez ê bidim te ku tu baş î û Ez wê radigihînim çaryek dravî. Ya din ev e ku tenê ez û hûn û birêz Mohebbi di derbarê vê têkiliyê de dizanin, naha ev mercên min in, ew bi rengek hêsan xuya dikin, lê kirina wan pir dijwar e. Gihîştim her tiştê ku min dixwest ku bi dest xwexim, min bersivand: Min qebûl kir, naha hûn kengê dixwazin wê xutbeyê an hevokê bibêjin? -; Bavo, tu çi zû yî, divê em îşev bizewicin -; Vê gotinê, Mahshid hestek ecêb da min, min hest kir ku nuha tiştek min heye ku divê bibe berpirsiyariyek giran. Min got: Çima na? - Mahshid: Behzad niha di hemamê de ye, divê ew zanibe, lê ji ber ku ez hîn jî ditirsim ku wê eşkere bikim, bila ew derkeve derve, wî bişîne ku li min bigere, ku ne dûz terzî ye, du kolan hene, ew di rewşa me de ye. Em dikarin gotinên xwe, an jî wekî hûn dibêjin, xutbe bixwînin, lê tenê xutbe û tiştek din.- Ji bo ku em hevûdu baştir nas bikin û li benda derketina Behzad bisekinin, me bêtir li ser xwe peyivîn. Heya ku Behzad derket derve û Mahshid jê re mantiqek şand, soz da ku bi laptopê re lîst. He wî nîşanî min da ku ez herim jûreya wî, ez çûm rûniştim, Mahşîd got: Hûn amade ne, we hemî fikiriye, binihêrin, em ê tiştên firotanê paşde venagerînin. Ez: Baba, kî dê te vegerîne, ez amade me. Mahshid: Welê, hûn bêtir dixwazin -; Bi kurtî, li ser daxwaza Mamoste Mohebbi, Mahshid pêşiyê xîtabî bi Erebî xwend, û min bersîv da, û wî bi Farisî dubare kir, û di bersivê de, ez jî bi Farisî axivîm. Me dirêjiya salên 5 me bi Xanûna Coin 1 diyar kir. Baweriya min ji bo min zehmet bû ku ez bi jinebî re zewicî bûm.Ez hevalbendê giyan bûm, her dem ez difikirîm ku ez zarok bûm, lê ew ji min re bûyera mêrbûnê winda kir. Mahshid destê xwe di şahiyê de bilind kir û di heman demê de ramûsanek ji rûyê min kişand. Mahshid: Hûn ji min hesastir in, bavê me zewicî ye, hûn naxwazin min maç bikin. Min dixwest ku ez jî alîkariya te bikim, min got: Ma çima heya diyariya yekem ez diyariya xwe didim te? Hat anîn. Min jî xwe xelet fam kir û got: Mahshid, tu viya ji min qebûl dikî?; Min sindoq radestî wî kir, wî sindoq girt û bi dengekî bilind qîriya: Spas, spas, ew pir xweşik e, ez pir jê hez dikim, destê te neêşîne. Ma ew biha ye?… -; Hêstirên çavên wî bi tevahî dilîstin, ez jî digiriyam, Mahshid: Mohsen, hûn ê vî tiştî ji bo min bikin. -; Ez: Çima nêz nabim, ji Xwedê -; Baweriya xwe bi min bîne, xwezî min dilê xwe li ser vê rûpelê bigirta da ku tu bawer bikî ku ez çiqas bextewar bûm, hestên ku di van 24 salên jiyana min de tune bûn hebûn. Min stûyê xwe kişand, li ser pişta stûyê stûyê xwe gerand, gava ku min xwest ku quncika stûyê xwe vekim, min dît qulika wî ya spî bi tevahî dît, wî porê xwe hildiweşand û min qertafan girtî kir. Dema ku min quncikê stûyê xwe vekir, çend sekinî li bendê mam. Mehşîd got: Te hîn çi bû çi dît? Ez: Ez kêliya herî xweş a jiyana xwe hîs dikim -; Di wê gavê de, min stûyê wî maç kir û destê xwe danî ber zikê wî. Wî zû zivirî û nihêrî, wî got: Tu pir zû diçî, me randevû çêkir. Naha bila werin ez werin salonê. lez be.-; Ez ji Mahshid aciz nebûm, ez ji xwe aciz bûm ku min lîstik bi vî rengî bi hêsanî lîst, ji min bawer bike, min qet ne dixwest tiştek taybetî bikim, tiştê ku min dixwest ez bikim. Ew hat civînê û got: Min ji te re ne got nuha vî karî nekî? -; Ez: Mahshid, bawer bike, min nedixwest tiştek bikim. Mahshid: Min bi zanebûn şal û kirasê xwe derxist da ku rûyê te biceribîne, êdî şirove neke. Hûn gelek tişt hene ku hîn bibin -; Tiştekî min ê gotinê tunebû, min tenê bi gotina çavek xwe dawî lê anî. Mahshid: Naha, ger pirsgirêk çênebe, here malê, ez ê demek tenê bim. Ez jî zû rabûm û min got ku ez dixwazim wî bihêlim û biçim, ez serê sibê neketim xewê. Demjimêr 5ê sibehê bû, guhê min ji Mahshid re zengilî bû, min zû telefon girt û peyamek şand: Merheba, pirsgirêkek heye? Bila ez te sax bibînim Ez: Ev çi ye? Mahshid: Ez henek dikirim, min got belkî we ji bo min şer kir. Ez: Na, lê ez pir aciz bûm. Mahshid: Rast bide min, bîranîna Amir ji bo min ket jiyanê. Ez: Ez dîsa lêborînê dixwazim Lê ji min bawer bike, mebesta min ev nebû, tenê wiya bû.Mehşîd: Ez dizanim, naha sibê şev ez dixwazim ji te re şîvê çêbikim Ez: Tu rast dibêjî? Loma te min efû kir Mahshid: Naha tu hatî. Di heman demê de hûn dixwazin ku hûn dikarin şev bimînin. Bê guman, li odeya Behzadman: Baş e. Ma roja Saturdayemiyê dersên min tune? Mohsenman: Sue: Wê şevê, ez bi hezara şevê li te ketim. Bersiv nedin peyama min. Goodevê baş Bi amajeyên ku min bi xaniyê xwe re çêkir, ez çûm şevê li mala hevalê xwe bimînim, tê wateya Mahshid. Ez wek berê çûm lê îro bi pakêtek şirîn û 2 to fîlimê DVD (bê guman dîmena herî mezin lîp bû) û lîstikek ji bo Behzad. Ez çûm û hatim iPhone, lê ew venebû, min ew du-sê caran kir, lê dîsa çu kes tune, min têlefon girt û qewimî. Min pirsî ku ew li ku ye, wê bersîv da ku ew li pêşiya xanimê ye. Mêvan hatin jêr, derî ji min re vekir, û ez jî çûm. Min qirika xwe paqij kir û got: Behzad Ko, mîna ku ji wî re xeber tune, ew dixwîne? -; Mehşîd got: Behzad li ber neviyê Hac Xanûm maye, ew rûniştibûn û dilên xwe bi lîstikê tijî dikin. Min jî got: Were vê şirînê bistîne û ji Behzad re bêje were û pê re bilîze. Mehşîd: Bila rehet be, min xwarin ji jor ve anî, ji destê xweyê pijandî netirse Ez çûm mitbaxê, maçek li rûyê min ket, min got, gelo kes bi rastî wusa ji jina xwe re weha dibêje? Mahshid bi rûyê rastê hat aliyê ku wî ji xwe girtibû û got: Ez ê bidim, naha tu dixwazî xerabtir bibî; Wî ez girtim û ez ber bi pêş ve kişandim û lêvên wî li min girt, û hey ew dixwar ez bi wî re diçûm, ew qe ne destê min bû, min destê xwe danî ser lepikên wî ên ku li jeansên wî dikişand, û min ew pêxist, bi xweşikek xweşik Wî qîriya: "Ya, ez dîn im, destê xwe bigire, -; Min destê te girt. Mahshid: Tu jî serxweş î, ka em şîvê bixwin - me bi nihêrîna hev şîv xwar, em rabûn çûn dîtina fîlimên ku min anîbû, dema ku me fîlim didît me hevûdu hembêz dikir, bê guman Ew bêtir aciz bû. Wê wextê 12-ê bû, Mahshid: Ez ê herim xaniyê Hajiyah Khanum û Behzad û ez ji xewê re amade bikim, biçim wê odeyê, ji min re bêje ez li ku derê bimirim û biçim razêm Çê nabe ku hûn vê gavê werin ser nivîna min a duçar. Wî ev bi ken got û çû.Ez li odeya Behzad digeriyam ku çavên min li wêneyê mêrê Mahshid ket, ez ji wêneya wî şerm dikim, ez gelek aciz bûm. Dengek di avahiyê de hat, min Mahshideh fam kir, wî ew li jûreya Behzad vekir û got: Behzad Jan, Mîrza Ehsani îşev bi te re razaye, baş e? -; Behzad: Pir baş, ez bi birêz Ehsanî re fûtbolê jî dilîzim -; Ez: Behzad Jan, min lîstikek nû anî -; Behzad kêfxweş bû, min tavilê dît ku Mahshid nîşanî min dide ku karê min heye ku ez li derve bikim, ez jî derketim derve, min pirsî çi qewimî? Mahshid: Li gorî te çi aciz e? Çi bû, tu ji tevgera min aciz î? -; Ez: Na bavo, ya ku tu dibêjî ne tiştek e. Mehşîd: Rast e ku me du şevan zewicî ye, lê ez dikarim rûyê te yê xemgîn nas bikim, ji min re bêje mesele çi ye? -; Ez: Min wêneyê Amir li jûreyê dît, ez ji wî şerm dikim. Mehşîd: Çima? -; Ez: Ez hest dikim ku ez wî îxanetê dikim. Mahshid: Ma ew sax e? - Ne ez?-; Mahshid: We we ez xapandim, me dest bi têkiliyek ne meşrû kir, ma em bi neqanûnî derketin pêş, we zora min da li kuçeyê? -; Ez: Na, ne rast e; Mehşîd: Min bi vîna xwe, bi razîbûna xwe û bi şerîet û adet, te hilbijart, ji ber vê yekê êdî wiya nabêje? -; Ez: Çav, lê te çima ez hilbijartim ku ewqas xwendekar û profesor bibînim? -; Mahshid: Janeh Amir, ez nizanim, dibe ku te diviya çêtir bijartiba, belkî wî dixwest ku ew ji destpêkê de wusa be, ez çi dizanim ez bi çi dizanim (bi ken), naha here razê, ev maçek e ku tu aciz nakî, ji jina min re bêje şevê hişk û Wî ez vala hiştim. Me: Morsî. Ez ji te hez dikim, sibê. Mahshid: Ez jî ji te hez dikim. Xewa xweş - -; Ez çûm jûreya Behzad, me heya nêzîkê saet 2ê sibehê bi computer re lîst, min dît ku ew xewa xwe digire, heya ku xewa wî çû, min ew rakir û çûm wî xistim nav nivînên wî û rûyê wî maç kirim. Min hîs kir ku ez bi rastî pitika min bûm, wextê 22 tendurist bû (ez naha 24 im). Min çend caran di nav nivînên xwe de xeletiyek kir, ya ku min digot qey ez nikarim razêm qet rabûm, ez rabûm, ez çûm, min avê avêt ser rûyê xwe, min xwest ez vegerim jûreyê, min dît çira nivînê, jûreya Mahshid bû, ez çûm jûreyê, destmal vekir, ew e Gava ku min gavek avêt odeya Mahshid, wî bi dengek razayî got: Min dizanibû ku tu ne razayî û tu yê werî, li vir li ber min razê -; Min got, wekî ku tu ne razayî, an tu li bendî min î. Mehşîd: Erê; Were razê, derî kilît bike, da ku Behzad me bi hev re nebîne. - Gava ku ez li tenişta wî razam, wî got: Mohsen, te çi ji min hez kir? -; Ez: Min her tiştê di derheqê te de eciband - Mahshid: Ya, lal meke, dîsa bibêje -; Ez: Berî her tiştî, di derheqê kesayetiya we de, dûv re gava ku min fêr kir ku hûn zewicî ne û zarokên we hene, min fam kir ku we di jiyanê de zehmetiyek kişandiye û vê yekê kir ku ez ji we hez bikim -; Mehşîd: Naha te çawa min di xuyangê de dît -; Gava wî vê pirsê pirsî, gava ku ew razayî bû, wî serê xwe ber bi pencereya jûreyê veda, ya ku li hewşê vebûbû: ji çavên te, ji rûviyên te, ji lêvên te. Mahshid: Wekî din çi? -; Min fam kir ku ew li benda tiştek e ku ew ê hez bike ku bibihîze. Me: Ez ji Hickett-ê bûm, ji stûyê te, ji çentê te, (Wekî ku min digot, min xwe gihande destê xwe û xwe gihande ber bêrîkên xwe û hêdî hêdî dest bi lêdanê kir). Ji pêsîrên we (min bi nermî destê xwe yê çepê girt û pêsîra wê girt û dest bi xirrê kir), -; Wî zivirî û li min nihêrî û got: Mohsen, ez ê deyndarê te bim, ez ji te hez dikim, ez nizanim çima ez dixwazim îşev bi te re bim -; Heya wî wilo got, ez nema tevgeriyam, û min lêvên xwe anî ber lêvên wî, tarî û ronahiya binefşî ya ronahiya çiraya nivînan jîngehek pir balkêş çêkiribû. Min jî lêvên wî xwar, min zimanê xwe bi zexmî li devê wî zivirand, destê min ê din hebû Min şalwanê wê kir, ew hê çend hûrdeman bû, me tenê lêvên hevûdu xwar, min hêdîka kirasê wê ji xwe kir, min bi destê xwe brayê wê jê kir, pêsîrek wê ya pir îdeal, mezin û qayîm hebû Ew digihîjin jor, wusa ku min xwest ez lêvên xwe bînim ser niçikên wî, wî serê xwe rakir jor û bi çavên xwe yên dilop lê mêze kir û got: Ehsan, tu pê ewle yî? -; Ji: Erê -; Wî tiştek din negot, min jî dest bi xwarina memikên wî kir, min sîngê wî yê çepê xwar, ez çûm rastê, min rast xwar, ez çûm çepê, min sînga wî bi hin xwestek xwar, wî tenê destê xwe xist nav porê min, min serê xwe rakir û Min dîsa dest bi lêvkirina lêvên xwe kir, ez hatim xwarê, min stûyê wî xwar, min guliyên guhê wî xwar, ez dîsa çûm ber pêsîrên wî, mîna ku xalê wî yê hestiyar li wir be, ew her gav dikeniya, gava ku min dixwar ez gihîştim navikê wî û min zimanê xwe ber bi navika wî ve dikişand Min zikê wê dixwar, min zikê wê dixwar dema ku wê ez danî aliyê din ê doşeka xwe, wê zû cilên min ji xwe kirin, wê dest bi xwarina stûyê min kir, wê stûyê min bi rêkûpêk xwar, ew hat ber zikê min, di heman demê de bi destê xwe, wê pantorên min dakêşand, Bi pantikên min, wî kirasê min berjêr kir, vegeriya heya stûyê min, hem stûyê min leq kir û hem jî pişta min di destê wî de lîst, ez dîn dibûm, zû zû xewa min hat, min şalwar û kirasê wî berjêr kir, min sîng û lêvên wî xwar Ez çûm ba pisîka wî, pisîka wî şil bû, min rêç bi destê xwe kişand, diyar bû ku wî ew pir paqij kir, min bi nermî ew bi zimanê xwe kir, qîrîna wî rabû, serê min bi zexmî li pisîka wî xist, ez jî Min pisîka wê bi zimanê xwe xwar, klîtora wê pir piçûk bû, ew bi hêsanî di devê min de naçû, min klîtora wê ya ku werimî xwar, min bi rêkûpêk klîtora wê xwar, heya ku lerizînek sivik di laşê wê de ket û ew gihîşt orgazmê. Çend kêlîkan, ez tenê wê maç dikirim. Bi dengek lerzok, wê got: "Xew, dora min e." Wê serê xwe li lingên min vegerand, dest bi xwarina hêkê kir, hêk di devê xwe de zexm girt û şil kir, dest bi kurmik kir. Wî serê min qet neda devê min û wî zimanê xwe ber bi hêkên min û dora kurmê min ve kişand.Min jî serê xwe bi destê xwe girt, işaret kir ku bixwe, min serê wî li kurmê xwe xist, wî fêm kir ku ez bi yek derbê çi dixwestim. , Kirmo di devê wî de nîvco, (Kirmo ne pir mezin e, bi qasî 15 cm, bi edalet tinazên xwe nekin). Ew timûtok dixwar, wî digot qey kremê min mezin e lê ez bi vî rengî hîs nakim ji ber ku fîzîka min ne mezin bû .Ez nêzê ava min bû, ez rabûm û min got xew li ser nivînê, ez xew bûm, hêdî hêdî ez serê xwe davêjim. Kosh, bi aramî, û ez ê biçim pişta xwe, pişta wî mîna bîhnekê şûştî bû, ronahiya tîrê ji min re qayim bû, ez jî şil bûm, pêlên avê ji rûyê min dihatin xwar pişta min Ew li ser pişta min hişk bû, wî dixwest ku ez serê xwe careke din derxim, ew tê, ez bi lez gazî dikim ji bo gazê bikim da ku hesta laşê min were, vê carê, مر خوابوندمش توری بود که چشاش تو چشم، بود، سرشو باز کردم تو و شروع به عقب جلو میکردم، هر بار که کسش ضربه می زدم به یه صدا آروم و حالت شکسته شکسته، می گفت: عاشقتم، من مال توهم. Ew ji min re xweş çêbû, min hest kir ku tevahiya laşê wî di bin milê min de. Dema ku min sînga xwe bi paş û paş de dida min dixwar û paş ve dixwar. Ez bi berdewamî diçûm û diçûm, bêhna min diçû, lingên min nema bûn, Mahshid dîsa gihîşte orgazmê, min çend hûrdeman tevlihev kir, ez razam, û min got were, Wî serê xwe xwar kir û dest bi tevger û jor kir, sîngê wî yê hişk mîna jeliyekê diçû û dihat, min wan bi destên xwe digirt, lê gava ku ew çûn jor, ew ji destê we reviya, min jê re got ku ji Romayê derkeve, wî Ez dixwazim av carek din were, hema ku hat, min got: ew ji paş ve tê kirin… -; Mahshid: Ev ji min re pir dijwar e, lê ez du carî razî bûm, ger pirsgirêkek wusa tune, lê berî wê, şûştê baş veke, şil bike, paşê bike -; Min zû bi zû ava ku ji wî derketî qulikê quncikê şil kir, û tiliya xweya nîşanê bi nermî xist quncikê, çend hûrdeman dom kir ku tiliyek jî ji min re vebû. Tewra tiliya duyemîn jî kir. Min nedixwest ku wê serê xwe êş bikim, ya sêyemîn ku min kir ev bû ku ez tenê westiyam, tiliya xwe tînim û li min dihêle, heya ku ew bi tevahî vebû, kûçikê min şil kir û min xist nav holikê, dikişîne qalikek ku min jî nedît. , Heya ku ez wiya bidim. Hêdî hêdî, min dest bi vekişînê kir, stokên li ser gomê min zêde bûn, ez du û sê carî berê xwe didim pêş, ji ber ku masûlkeyên min êş dikirin û ziwa dibûn, her weha diçûm hundur û derve jî. Min ew girt, min ew vexwar, min got Mahshid Birizem Tu, Mahshid: Mîrê min, hemî wê bişirî, ez hemî dixwazim. - الی Di cih de min dev ji wan hemî vala berdan, min jê re trachea tune bû, ez hêşta ser serê xwe hîs bûm, ez pir westiyam, lê wî û ez, lê wî ez hiştim ku ez razim ku piştî nîv seetê min bi zorê ez birim nav serşokê , Me min av û kanî xwar û xwarin da. Piştî demjimêrên futbolê yên 2, min hest pê kir ku ez êdî ji vê cinsê ketim. Heya nuha, ew êdî ne dirêjtir e, ji min bawer bike, ez ji nivîsandina vê çîrokê pir westiyam, dibe ku carinan hinekî tûj bibim. Ez ê peyva 4 hilweşînim û ji nû ve binivîsim, ji ber ku ew her gav wê bi min ve girêdide, lê min ew di yek rojê de nenivîsiye. Hêvîdarim ku hûn nivîs, spelling an her tiştekî din ji min bibexşînin. Vê yekê nekin û ramana xwe ya rastîn bihêlin. Gelek spas.
