(Ji bo taybetmendiya gelê çîrok, hemî navên guhertin)
Dema ku ez di sibê sibê de çû, ez qet bawer nakim ku çi tê hêvîkirin û wê rojê wê min bibe.
راستش من مهتاب هستم.اون زمان 28 ساله بودم و دانشجوی کارشناسی ارشد یکی از دانشگاه های تهران.از بچگی همیشه بچه ی درس خونی بودم و خیلی کم به اطرافیانم میرسیدم طوری که اکثرا من رو به عنوان یه آدم منزوی میشناختن.از وقتی هم که دانشگاه رفتنم رو شروع کردم هم همین وضعیت رو داشتم.فقط میخواستم درس بخونم و فارغ التحصیل بشم.اون روز هم یکی از روزهای آخرین ترمم بود و با توجه به اینکه شاگرد ممتاز بودم و برای پایان نامه هم مشکلی نداشتم به زودی مدرکم رو میگرفتم و min xwest ez ji bo alîkarîya bavê min û ez çûm, ji bo perwerdehiya li derveyî welêt ji min re gelek bi dibistanê û notên kir.
Ji ber ku ez gelek demên xwe hîn dikim, min qet difikirim ku têkiliya zayendî, û ez di zanîngehan de qet hez nekiriye ku bi kurê xwe re cinsî ye. Bi rastî, zayendê min qet ne tiştek girîng bû, û di jiyana min de girîng bû. Ez behsa keçek keçik dipeyivim, û eger ez ne birçî û xwîn im ne, ez hêj ji zewicî zewicim, lê ez ji min re balkêştir e, lê ez girîng nabe ku ez li min digerim.
اون روز یکی از روز های اردیبهشت 85 بود که من برای شرکت توی آخرین جلسه ی کلاس استاد محمدی* رفتم دانشگاه. گرمای هوا طبق معمول آزار میداد.من یه مانتوی کوتاه تا روی زانو و مقنعه سرم بود و آرایش چندانی نداشتم.به خاطر تصادف و شلوغی خیابونهای منتهی به دانشگاه حدود یک ساعت دیر رسیدم سر کلاس و بعد از وارد شدن با نگاه عصبانی استاد و بیشتر 40 xwendekaran re hevdîtin kir.
عذر خواهی کردم و نشستم.کلاس تا ساعت 12 و نیم ادامه داشت تا اینکه استاد محمدی پایان کلاس رو اعلام کرد.من هم وسایلم رو جمع کردم و خواستم از کلاس خارج بشم که استاد محمدی گفت:«خانم صابری.شما بمونید»من هم روی اولین صندلی نشستم تا همه خارج شدن.بعد از خالی شدن کلاس استاد به سمت من اومد و روی یکی از صندلی های کنار من نشست.مردی سی و چند ساله با قدی بلند صورتی با جذبه.خیلی از دختر های کلاس عاشق استاد محمدی بودن .astad "got bilindtirîn jihevkirî exam xanim Everdeen Sabry.tvy mid-demdirêj e." surprîz Nkrdm.bh, lê belê, ez kenîya û got ku di çend axayên? استاد گفت خب باعث تعجبه ولی 19 شدی صابری.طبق قولی که داده بودم نمره ی پایان ترمت رو کامل بهت میدم تا معدلت بالاتر بشه و راحت تر بتونی وارد یه دانشگاه بین المللی بشی.از استاد تشکر کردم.استاد محمدی خندید و گفت:بهتره پایان نامت رو هم ببینم.نمیدونم چرا صابری ولی میخوام به عنوان آخرین ترمی که توی این دانشگاه تدریس میکنم کمکت کنم تا با بهترین شرایط فارق التحصیل بشی.
برای من اصلا جای تعجب نداشت.چون دانشجوی ممتازی بودم نه تنها استاد محمدی بلکه همه ی استاد ها به من کمک میکردن.با این همه باز هم از استاد تشکر کردم و قرار شد پایان نامم رو که اخیرا تمومش کرده بودم برای استاد ببرم و هنوز معلوم نبود کجا.استاد ازم خواست حوالی ساعت 5 عصر بهش زنگ بزنم تا بهم بگه کجا برم.من هم ازش تشکر کردم و برگشتم خونه.متن جزوه ای که برای پایان نامه نوشته بودم با تمام ضمیمه هاش رو روی فلش ریختم و سر ساعت با ez profesorê têkiliyê. استاد محمدی ازم خواست تا به یه آدرس حوالی منطقه ی سعادت آباد برم.خونه ی خود ما شهرک غرب بود و فاصله ی زیادی نداشتیم.حدود ساعت 6 به یه مجتمع مسکونی بزرگ رسیدم که استاد ازم خواسته بود بیام.باید به واحد 135 میرفتم.بعد از استفاده از اسانسور به طبقه ی ششم و واحد 135 رسیدم.با اینکه دانشگاه نمیرفتم ولی بازم یه مقنعه و مانتوی مشکلی با یه جین آبی تنم کرده بودم.پشت در رسیدم و زنگ زدم.چند لحظه صبر کردم.استاد محمدی در رو باز کرد.همون مرد اما این بار ریش هاش رو تراشیده بود و یه تیپ رسمی زده بود و بوی عطرش همه جا رو پر کرده بود.ازم خواست برم داخل.من هم به حرفش گوش کردم.ر ستش همه ی ما تا اون روز فکر میکردیم استاد محمدی متاهل هست چون یه حلقه ی طلایی همیشه توی دست چپش بود و رفتارش هم بیشتر باعث میشد همچین فکری بکنیم.من داخل شدم.خونه خالی بود.استاد ازم خواست تا روی مبل بشینم و خودش وارد آشپزخونه شد.با صدای بلند گفتم:استاد پس خانوادتون کجان؟استاد محمدی گفت:ایران نیستن خانم صابری.امریکا هستن.با تعجب گفتم:ولی شما خیلی وقته ایران هستین استاد.چند لحظه بعد استاد محمدی با دو تا لیوان شربت برگشت و dema rûniştî li ber min got: hevserê min û ez li ser 10 sal Shdym.mn çend salên jiyana xwe de min ji hev cuda.
تعجب کردم.در واقع تمام حرف و حدیث هایی که در مورد استاد گفته میشد غلط بود و استاد محمدی یه مرد مجرد بود.البته من هیچوقت اونقدر خودم رو به کسی نزدیک نمیکردم ولی باز هم استاد محمدی مرد جذابی بود.از کیفم فلش مموری رو در آوردم و روی میز گذاشتم و گفتم:استاد این کل مطالب پایان نامم هست.استاد لپتاپش رو از کنار مبل برداشت و مشغول بررسی شد.چند دقیقه ای استاد مبهوط مانیتور بود و من هم مبهوط استاد محمدی.دلیلش رو نمیدونستم ولی خیلی تحریک شده Bvdm.khvsh type û profesorê ku çîna Bvd.mrdy niha li ber min rûniştî ye ku wek zewicî herî ji ber ku min digot qey ez li girl ی دانشگاه بهش نزدیک نمیشدم ولی حالا شرایط فرق میکرد.همینطوری مشغول برانداز کردن استاد بودم که صدای استاد به گوشم رسید:حواست کجاست صابری.یکهو به خودم اومدم و گفتم:هیچ جا استاد.داشتم فکر میکردم.استاد محمدی سرش رو تکون داد و دوباره به مانیتور خیره شد.از استاد اجازه گرفتم و به سمت دستشویی رفتم.خیلی تحریک شده بودم و میخواستم به صورتم آب بزنم.وارد دستشویی شدم و جلوی آینه وایسادم.به خودم نگاه کردم.چهره ی بدی نداشتم و اندامم هم خوب بود.مقنعه رو در آوردم و مانتو ام رو هم هیمنطور.گل سرم رو باز کردم و موهام رو که تا زیر شونه هام میومد رو کاملا باز کردم.شیر رو باز کردم و یه کم آب به صورتم زدم.سرم همینطور پایین بود که یکهو گرمای دو تا دست رو روی شونه هام احساس کردم.ترسیدم.جزئت نداشتم برگردم و پشت سرم رو نگاه کنم.یعنی استاد محمدی بود؟
Destên germ ji milê milên min şemitîn û ji binê pênûsa min hatin ber memikên min ên mezin û goştîn û dest pê kirin pêsîra xwe bişkînin. Min tiştek negot û wek xwe mabû. Çend kêliyan wan destan pêsîra min şil kir û ez Ez jî pir şiyar bûm. Dibe ku di jiyana min de yekem car bû ku ez wusa diheyirîm. Wan destan li ser sîngê min de lerizî û pir hêdî hêdî jeansên min ên teng vekir.Paşê pir hêdî hêdî min pantor û kirasê xweyê reş dakêşand. Min alîkariya xwe kir û pantik û kirasê xwe bi tevahî ji xwe kir. Dem dema vegerê bû. Min hêdî hêdî zivirî û rûyê balkêş ê Mamoste Mihemedî li ber çavên min dît. Hêdî û nermikî, wî dest bi xwarina lêva meya jorîn kir.Min jî berxwedanek neda. Cry Crystal ez girtim nav destên xwe û min maç kir. Dûv re wî hêdî hêdî ez rakirim û wekî ku lêvên min di devê axayî de bûn em çûn jûreyê. Xudan hêdîka min danî ser nivînan û Daş dest bi jêkirina cilên xwe kir.Ez li ser nivînan radiwestim, pir bi heyecan, û li axayê xwe dinihêrim.Dema ku min dîkek paqij û mezin yê axayî dît, ez pir kêfxweş bûm.Ew bi rastî zilamekî kamil bû. Wî hemî kincên xwe ji xwe kirin û hat ba min û li ser min raza û di guhê min de got: "Tu Mahtab nas dikî. Ez pir ji te hez dikim. Dibe ku ez bêjim ez ji te hez dikim" Ez ji bihîstina vê yekê ecêb mam. Ez bêdeng bûm. Mamoste, ez bêriya kesek şil dikim. Wî ew bi kar dianî û Kirsh li pisîka min dida.Ez nêzê orgazmê bûm û hoste axîniyên min ferq kir, ji ber vê yekê wî xebata xwe domand û piştî çend kêliyan ez bi tevahî razî bûm lê ew hîn têr nebûbû. Lêbelê, ew ji min rabû û li tenişta min razayî. Wî destê xwe xist bin stûyê min, bi destê xwe re yek ji destên min girt û dest bi şûştina por û destê min kir. Wî bi rastî dizanibû ku bi keçekê re çawa tevbigere û ew di karê xwe de serwer bû. "Kêlîkek din, wî got," Mahtab. Ma tu dizanî ku ez dixwazim piştî vê nîvsalê biçim ku derê? ' Min serê xwe ber xwe da wî û got, "Li ku?" Wî kenî û got, "Swêd. Heman zanîngeha ku tu dixwazî biçî xwendinê. Sala borî di heman demê de min bawernameya xwe ji te re şand û wan ew wek profesor qebûl kirin. Ez li wir dixebitim. Ax û ax ez nikarim te bi tenê bihêlim "Min, ku bi rastî ji şahiyê nizanibû çi bikira, lêvên min dîsa gihand mamoste û wî dîsa dest bi maçkirina lêvên min kir. Hûn dizanin çi? Ez ji Iranranê derdikevim belkî her û her. Ew bi te re ye. Ji ber vê yekê ez dixwazim kesek ku ez jê hez dikim yekem car keçbariya xwe ji min bistîne. Ez dixwazim ku tu vê yekê ji min re bikî! "Mamoste Mohammadi bi ecêbmayî got:" Lê ام. Lê tu pê ewle yî, Mahtab? "Min bi serbilindî got:" Ez tu carî ewqas ewle nebûm. Ez jî im. Ez hej te dikim. "Ez her gav ji te hez dikim. Ez dixwazim ku tu vê qenciyê bi min bikî." Mamoste Mihemedî keniya û dîsa dest bi maçkirina lêvên min kir. Dûv re ew rabû rûnişt bin lingên min. Ez ketim xewê li ser tavan û lingên xwe vekirim û çokên xwe hinekî dadikim. Min xwe xwar kir da ku pisîka xwe rabim.Profesor di nav nigên min de rûnişt û çend destmalên kaxezî danî binê pisîka min.Paşê wî tiliya xwe xist pisîka min da ku ez dîsa teşwîq bikim. Heman tişt qewimî û rastê di bilindahiya şehweta Mamoste de, wî keçika min bi tiliya xwe hilweşand.
Ji wê rojê heya roja ku ez ji Iranranê derketim, min gelek caran bi profesor re cinsîyet kir, û piştî stendina bawernameya xwe, yek-du meh piştî profesor, ez ji welêt derketim Swêdê. Ustad Mohammadi) Em li Swêdê bi hev re dijîn. Em hîn ne zewicandî ne, lê salek piştî ku em gihan Swêdê, ez bi Hemîd re ducanî bûm û naha kurek me ya yek salî heye û em bi hev re jiyanek xweş derbas dikin. Qet bîranînên Iranran û zayenda min a yekem Ez ji bîr nakim û hîn jî heman taybetmendiya min a xwînrij heye û bê guman ez hîn jî ji mamosteyê herî baş ê jiyana xwe hez dikim.
