جانخضرزاده: اوه، خندا: یو سیکسی فلم، یو ګیلاس اوبه، زما میلمه، زما خور!
ورک شوی: لږ تر لږه یو ګیلاس پسه د خپلې خور په غیږه کې واچوه: ریښتیا سیکسی نجلۍ: ته لا هم خپل هلک ملګری غواړی
زاده شاه کاس: څه خبرې کوې، څه راکړې؟
دا د خور لپاره غیر معمولي نه ده: په تصادفي توګه، تاسو یو څه ناپاک یاست: زه بخښنه غواړم.
د جارزاده خور: څومره سپکه ده: شرم مې خو لس
په شپه کې به یو ځل له تا څخه د خویندې پوښتنه وکړم، پیسټون: سمه یې؟
د تره خور: ښه شو: لږ تر لږه د کاسټو بلیس خور پرېږده
زیږیدلی: نکدای: ولې خور: یوځل به یې سر وخوري: زه ژمنه کوم چې یوازې یو څوک چاټ کړم او کنټو
زما خور: زه تاته ډاډ نشم ورکولای: زه د ایران سره ژمنه کوم چې زه به خپلې خویندې ته جنسیت ورکوم
: نهدايي : دستامو ببندخواهر زاده : كه چي بشهدايي : براي اينكه نتونم كيرمو تو كست كنم بدون دست كه نميشهخواهر زاده : نهدايي : خيلي تحريكم ميكنيخواهرزاده : اوهومدايي : يه لب بدهخواهرزاده : چه جوري ؟دايي : بيار جلو بچسبون رو لبم تا ميك بزنمخواهر زاده : سكوتدايي : يادته اونشب چقدر دست ماليت كردم؟خواهر زاده : سكوتدايي : از ترست نمي تونستي تكون بخوريخواهر زاده سكوتدايي : چقدر كست اب انداخته بودخواهر زاده : سكوت دايي : انگشتمو تا ته تو كونت كرده بودمخواهر زاده : سكوتدايي : چقدر كيرمو لا پات گذاشتمخواهر زاده : هومدايي : كير مو اروم اروم تو كونت كردمخواهر زاده : هومدايي : يادته اون شب تو رو به طرف خودم بر گردوندم چقدر لباتو ليس زدمخواهر زاده : ارهدايي : سرتو بردم زير ملافه كير مو از تو شورتم در اوردم گذاشتم دهنتخواهر زاده : ارهدايي : يادته ابم پاشيد تو دهنت همه شو خورديخواهر زاده : ارهدايي : پس بايد كستو بدي به من تا پاره كنم نه كسي ديگه فهميدي ؟خواهر زاده : باشهدايي : موقعشو من معلوم ميكنمخواهرزاده : باشهدايي : نمي خوام اون پسره رو ببينيشخواهر زاده : باشهدايي : هر موقع زنگ زدم گفتم بيا بايد سريع بيايخواهر زاده : باشهدايي : كست مال كيهخواهر زاده : نمي دونمدايي: يادت باشه فقط واسه منه نه هيچ كس ديگهخواهر زاده : هومدايي : الان كست خيش شده نهخواهر زاده : ارهدايي مي خواي واست بليسمشخواهر زاده : ارهدايي : كير باد كرده مو بكنم تو كستخواهرزاده : بكندايي : اول بايد ساك بزنيخواهرزاده : باشهدايي : بايد همه ابمو قورت بديخواهرزاده : باشهدايي : دستت رو بزار رو كستخواهر زاده : باشهدايي : بمال رو كستخواهر زاده : خيس شدهدايي : خودم پارت ميكنمخواهر زاده : قبلا پاره شدمد ايي : چي ؟ با كيخواهر زاده : عادلدايي : عادل؟خواهر زاده : ارهدايي : چه جوريخواهر زاده : يادته سه هفته پيش ممد و مريم اومده بودن خونه مامان بزرگدايي : ارهخواهر زاده : همون شب عادل اومد سراغمدايي : مگه اون شب عادل نرفته بود بندرخواهر زاده : نه ديگه واسه من برگشته بود فهميده بود خونه خاليهدايي : بعد چي شد ؟خواهر زاده : تو تختم خوابيده بودم كه صداي كاميون عادل رو شنيدم رفتم پشت پنجره ديدم خودشه دلم هري ريخت پايين ترسيدم چون چند بار حركات ناجور ازش ديده بودمدايي : چه حركاتي ؟خواهر زاده : چند وقت پيش اومده بود تو اطاقم به هوای اينكه متكا برداره بهم دست زده بود ولي سريع از خواب پريدم اونم تا ديد من بلند شدم متكا رو برداشت رفت بعد از اونم چند بار وقتي داشتم ظرف ميشستم خودشو بهم ماليده بود يه بار هم وقتي در اطاقم باز بود ايستاد دم در اطاق با خودش ور مي رفت اون شبم واسه همين خيلي ترسيدم مرتضی و سارا رفته بودن خونه زهراسريع رفتم دامن و پيرهن گل و گشاد پوشيدمساعت يازده بود كه زتگ درو زد رفتم درو باز كردمسلام دادمگفتم : اين وراگفت بچه ها رفتن مشهد منم بارم كنسل شد دیدم تو هم تنهايي خوبيت نداره دختر جوون تو خونه تنها باشه گفتم بيام پيشتگفتم : شام خورديگفت : اره بعد رفت دستشويي با صورت و موهاي خيس اومد بيرونگفتم : حالا که شام خوردی اگه کاری نداری میرم بخوابمگفت : برو ابجیرفتم تو اطاقم درم بستم رو تخت نشستم حسابی ترسیده بودم لباسامو در نیاوردم همونجوری بدون لباس خواب رو تخت دراز کشیدم تو هول و ولا بودم اگه عادل بیاد سراغم چیکار کنم یه مدت گذشت دیدم چراغای هال خاموش شد دیگه صدایی نیومد شش دونگ حواسم به در بود اگه داشت باز میشد شروع کنم جیغ و داد زدن تا عادل بترسه نیاد جلو اما خبری نشد یکی دو ساعت گذشت منم کم کم خوابم برد تا اینکه احساس کردم سرم داغ شده چشام از کاسه داره میزنه بیرون و بدنم گر گرفته با این احساس از خواب بیدار شدم دیدم عادل تو تاریکی زیر پای تخت داره کسم لیس میزنه جیغ خفیفی زدم پاهامو بلافاصله جمع کردم گفتم کیه عادل تویی ؟ هیچ صدایی نیومد فقط دیدم یه چیز سیاه از در باز اطاقم زد بیرون بلند شدم در اطاق رو بستم از اولم اطاق من کلید نداشت تا بتونم اطاقو قفل کنم با خیال راحت بخوابم دست زدم به کسم دیدم خیسه خیسه بعدشم ورم کرده بزرگ شده نفهمیدم چند وقت بود داشت کسمو لیس میزنه ولی با یک حس عجبیب غریب از خواب پریدم و جیغ زدم بلند شدم چراغو روشن کردم بعد اومدم نشستم رو تخت چمباتمه زدم به سرم زد اژانس بگریم برم خونه زهرا ولی بعد به خودم گفتم چه بهانه ایی بیارم بگم عادل اومده بالا سرم کسمو لیس زده نه نمی تونستم فقط باید از رودر بایستی عادل استفاده می کردم و نمی زاشتم کاری باهام انجام بده ساعتو نگاه کردم دیدم یک ونیمه تا صبح کلی راه بود از خوابیدن مجددم می ترسیدم بیرون تاریک تاریک بود هیچ نوری از پنجره نمی اومد از تو هال هم صدایی نمی اومد مطمئن بودم عادل پشت در منظر یه فرصته تا خوابم ببیره تو بیداری من جرات این کارو نداشت یه دفعه اروم از روی تختم بلند شدم گوشمو چسبوندم به در ببینم عادل اونجاست یا نه احساس کردم صدای نفس نفس میشنوم شاید توهم بود وقتی همه جا ساکته ادم از این جور صداها میشنوه وقتی فهمیدم دست چپم روی شورتمه و داره با موهاش بازی میکنه یکه خوردم که چرا دارم این کارو میکنم ؟ چرا پشت درم ؟ براش هیچ توضیحی نداشتم عجیب تر اینکه درو باز کردم برگشتم توی تخت طاق باز خوابیدم دستم رو کسم بود و چشمم به در یه ان سایه عادل رو تو تاریکی دیدم یه کم که چشمم عادت کرد دیدم یه یه زیر پیرهنی تنشه با یه شورت سفید اونم مثل من دستش او شورتش بود من به سایه اون نگاه میکردم اونم به سایه من هیچکدوم هیچ حرکتی نمی ک
موږ دواړو انتظار وکړ، ما احساس وکړ چې زما کیڼ لاس زما په سینه کې زما اوږد سکرټ پورته راښکته کوي، دا دومره پورته راښکته شو چې زه سپینه شوم او بیا زما شارټس راوتلی، په دې شرایطو کې زما سکرټ لوړ و، مګر ما څه کړي وو. زما سر لا په شارټس کې و او سر مې دروازې ته مخامخ او عادل ته مخامخ و، کرشو هم خپل شارټس را وايست، ما ښه نه شوای ليدلی، خو ظاهراً غټ او ګرد و، کله چې له خوبه راويښ شوم، نو را ته نه شوای راتلای. لاسونه لوند وو، ما په نرمۍ سره خپل ښي لاس د دروازې په لور وخوځاوه، له بلې خوا، ما د خپلې بلی په مسح کولو پیل وکړ، ما غوښتل چې له ټول فشار څخه ځان خلاص کړم، د بسترې پښې داسې احساس کوي لکه یوه جوړه پښې د دروازې په لور حرکت کوي. د بستر پښه، بیا زما شارټونه ورو ورو ښکته شول، ما د بستر څنډه ښکل کړه او ځان د بستر په مینځ کې زه داسې وم چې پښې مې له بسترې ځوړند شوې وې، زما د ژړا غږ د عادل کرشو په ژړا نوره هم زیاته کړه، زما په اند د عادل هدف یوازې له ما سره وهل وو، خو په دې حالت کې وضعیت په بشپړ ډول ګډوډ شو او شیراز یې خپله دنده له لاسه ورکړه. د عادل څخه هیڅ غږ نه و، یوازې کرش مخ په وړاندې روان و، تر څو چې هرڅوک ما ونیسي، د درد احساس زما ټول وجود ډک کړ، کرشو زما د کندې څخه ووتل، دا ځل ستا لپاره تلل اسانه وو، هغه بیا ژړل. بیا هغه ارام شو، د بستر د پښو لاندې څخه کرشو دننه او بهر راتلل، په هغه شپه زه څو څو ځله پای ته ورسیدم، چې تشریح یې ناممکن دی. بل ځل چې عادل کرشو قسام ته ننوت، ما احساس وکړ چې کرش لوی شوی او سمدلاسه پړسیدلی دی، کرشو سمدلاسه زما د بستر لاندې لړزیدل پیل کړل، هلته مې د عادلرو چیغې واورېدې، هغه بهر راووت او دروازه یې وتړله. سهار چې له خوبه پاڅېدم، لومړی شی چې زما پام ځان ته را واړوه هغه د وینو داغونه وو چې لږ څه په بستره او لږ څه په غالۍ کې پراته وو، زه یې له ځانه نه راوړم، نور د دوی کور ته نه تلم. هرکله چې ما هغه ولید، هغه زما څخه یو څه وتښتید، او دا د یو عادل ورور لپاره د زغم وړ نه دی چې یو ځیرک، نر او باعزته وي.
