Ebedi Kasım

0 Gösterim
0%

Kasım, birçok suçun doğduğu aydı, bu kanlı ayın dokuzuncu gününde, annemin karnından ağladım ve ilk kez şafakta çocuklarımın yüzde doksanı gibi nefes aldım, aynı zamanda bir insandım. Okula gittim ve kendimizi farklılaştırma gücümüz ve aklımız olduğunu öğrendim, O anda yaratılış dünyasıyla paylaşmanın bir duygu olduğunu fark ettim, Ne yazık ki, insanlık ayrımla daha fazla ilgileniyordu ve ezici üstünlüğü onu inşa ederek diktatörlük haline getirdi Tabular, sosyal sınıfımdan otorite ve aklı ele geçirdi Yıllarca sınıfa gittim ve nedenini bulmak için çok çalıştım Ve kaçırılan otoritemi geri al, ama yokuş aşağı hayatımın on sekiz yılında, metrodayken başka bir şey yaşadım, metroda oturuyordum, gözlerim matematik broşürüm tarafından boğulmuş. Gözlerimi açtım ve dünyanın güzelliğini gördüm, kızıl saçları vardı ve Eid'in sıkı akvaryum balıklarını andırıyordu, hep dudaklarını öpmek isterdim, çöl suyu yüzümü öperdi, gözlerim mavi gözlerinden dolayı artık yorgundu. Gözlerim ıslaktı ve gözlerimi kahverengi ile suluyor gibiydi, iki ayakkabımızın arasına sığacaktı, ama hayaletler Ronnie Mann birbirini kucakladı Evet, galaktik ve hızlandırılmış köprüler arasındaki duyguları boyadı O günden sonra suçlulara ve tabulara da katıldım çünkü düşüncelerim parmakların yumuşak bir dokunuş tasarlamasına izin verdi. Korku onun ilerlemesine izin vermezdi ve sadece onunla buluşmak beni sessizleştirirdi.Kısa sonra, arkamdaki adımları hissettim, evimin kapısının hemen önünde, ayrıca anahtarı çevirdim, kapıyı kapattım ve kapıyı çarparak kapıyı çarptım. Bir bildiri davet edildi. Bize ebedi şehir dışında ve diğer şehirlerdeki aşk çeşmesinin önünde 3 Mart'taki sözümüzü yazmıştı. On iki yıl sonra zengin hapishanelerin bir parçasıydım, konuşma ve para alma gücüm vardı, gitmek için kaybettiğim üçüncü yürüyüş dışında her şey kayboldu ve bazen kalbimdeki bir klasöre korku attım. Ebedi şehirde olduğunu duydum ve şimdi beni düşünüyor ve ilk toplantıda bana ne söyleyeceğimi söylediğinde, önümde tekrar ediyor, valizimi topladım ve sevgi yolunu izledim. Bulutların arasından bu ölümlü dünyanın ebedi şehrine uçan saatlerce süren gelir. Bozuk para fıskiyeye fıskiyeye geri dönüyor Fıskiye tekrar şehre dönüyor, madalyonun yerine yanmış kalbi gözlerimden döktüm ve gözlerimi kapattım. Kasım ayının şafağı Ağlamadım Kollarım göğüslerim etrafında ve iki yarığımın arasında uyuyordu Vücudum öpücüklerinden nemliydi Bir suç için garip bir itiraz oldu 9 86 9 88 8 7 9 85 8 8 8 1 8 7 8 8 8 8 Daha fazla oku

Tarih: Kasım 22, 2018

Yorum bırak

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar işaretlenmişlerdir. *