ـ هروقت توی راه پله می دیدمش صاف به چشم هام خیره می شد و بدون اینکه کلمه ای بگه لبخند می زد برعکس خودش شوهرش عبوس و بداخم بود اما حداقل جواب سلام آدم رو می داد و یه مختصر احوال پرسی هم می کرد همیشه با خودم فکر می کردم که این زن و شوهر جوون کارهاشون رو با هم قسمت کرده اند چهره ی بشاش و اجتماعی رو زنه اجرا می کنه و شوهرش هم قسمت های کلامی رو بر عهده گرفته می دونی که آقا راستی فرمودید اسم تون چی بود گفتم ـ عرض کردم سینا بله آقا سینا می دونی که از قدیم گفته اند زن و شوهر باید مکمل هم باشند اینها هم بودند زنه تپل مپل و گوشتی بود مرده لاغر ماغر و استخونی زنه سفید مفید و تو دل برو بود مرده سبزه مبزه و نچسب زنه اگر ولش می کردم ممکن بود تا صبح تفاوت های زن و شوهر را بشمارد و آخر سر هم به شماره ی شناسنامه هایشان گیر بدهد که چه می دانم یکی زوج بود آن یکی فرد برای همین پریدم وسط حرفش و گفتم ـ بله می فرمودید ظاهراً از این که حرفش را قطع کردم چندان خوشش نیامد اخمی کرد و ته مانده ی استکان سومش را لاجرعه سرکشید از پیش از ظهر که در باغ دوست مشترک مان در اطراف دماوند زیر سایه ی درخت ها نشسته بودیم چندان حرفی نزده بود و مدام در فکر بود اما همین که بساط مشروب به میان آمد و اولین استکان را سرکشید نطق اش باز شد پیشتر ندیده بودمش و نمی دانستم رضا دوستی دارد که راننده ی ترانزیت است و تریلی دارد پرسید ـ پس این رضا کجا رفته ـ رفته تا دماوند برای درست کردن کباب ها زغال بخرد داشتید می فرمودید ـ بله کجا بودم ـ توی راه پله ها با تعجب نگاهم کرد و حکیمانه پرسید ـ راستی توی راه پله ها چکار می کردم ـ نمی دونم خودتون داشتید می گفتید که هروقت توی راه پله می دیدمش صاف به چشم هام زل می زد و می خندید ـ آهان بله به اونجا هم می رسم تازه عروسی کرده بودند و یک شب جمعه ی گرم تابستون با بوق بوق ماشین ها و هل هله ی فک و فامیل هایشان تشریف آوردند توی ساختمان ما و با سلام و صلوات و کلی سفارش بابا ننه هاشون چپیدند تو واحد بغل دستی من که تازه از سفر بلغارستان برگشته بودم و زن و بچه ام هنوز خونه ی مادرزنم بودند جایم رو انداخته بودم توی ایوان یه نیم ساعتی گذشت و تازه داشت چشمم گرم می شد که از صدای ریز خنده ها و پچ پچ شون از جا جستم گوشم رو چسبوندم به دیوار کاذبی که ایوان هایمون رو از هم جدا می کرد راستش کنجکاو شده بودم که ببینم این عروس و دومادهای جوون به همدیگه چی می گن دختره هی ناز می کرد که نه حمید اینجا نمی شه جیغم درمی آد در و همسایه صدامون رو می شنوند پسره اصرار می کرد که خودت رو لوس نکن یکی ندونه فکر می کنه اولین باره که می خوای بدی از تعجب داشتم شاخ درمی آوردم مردم نوعروس های باکره یشون رو می برند تو هتل های لاس بگاس گفته اش را تصحیح کردم که ـ لاس وگاس ـ حالا هرچی می برند تو هتل های همون که شما گفتی این یارو زنِ تازه عروسش رو که اولین بارش هم نبود لنگ هاش رو به طرف آسمون می گرفت صاف آورده بود بیخ گوش ما بکنه خلاصه طولی نکشید که صدای تالاپ تلوپ اکبر آقا به اینجا که رسید یک به سلامتی جانانه گفت و استکان چهارم را هم یک نفس بالا رفت و در برگشت دستی به سبیل های پرپشتش کشید پرسید ـ تو نمی خوری جوون ـ نه ممنون ـ اشتباه می کنی این آقا رضا همیشه چیزهای خوبی می گیره پس کجا غیبش زد من که مشتاق بودم ادامه ی داستانش را بشنوم گفتم ـ الآن دیگه پیداش می شه گفتید که صدای تالاپ تلوپ تلمبه زدن داماد رو شنیدید اکبر آقا نیشخندی تحویلم داد ـ ای بابا تو که از دوماد هم عجول تری صدای تالاپ تلوپ پهن کردن رخت خواب رو توی ایوان شنیدم همین طوری روی موزاییک های کف ایوان که نمی شد کون وکپل سفید عروس خانم خاکی می شد و یخ می کرد یک کمی که گذشت پچ پچ هاشون که تا اون موقع برایم نامفهوم بود بلند و بلندتر شد دختره داشت گله می کرد که النگویی که عمه ی بزرگ دوماد سر سفره ی عقد داده بود هم خیلی سبک بود هم طلای زرد بود بیچاره حق داشت این روزها کدوم دختر شهری میاد النگوی زرد بکنه دستش زن من با این که تازه چهل رو رد کرده محاله اکبر آقا بحث مبسوطی را درباره ی سلیقه ی زن ها و دخترهای جوان باز کرده بود که بعید بود به این زودی تمامش کند مجبور بودم موضوع را به هر نحوی که شده عوض کنم پرسیدم ـ چیزی هم می تونستید ببینید یا فقط می شنیدید ـ اولش نه آقا گفتم ـ سینا ـ اولش نه آقا سینا اما بعدش که کار بیخ پیدا کرد رفتم این چهارپایه ی پلاستیکی حموم مون رو آوردم از همین چهارپایه های کوچکی که زن ها می شینند رویش و رخت می شورند حتماً دیدی می دونی کدوم ها رو می گم راستی زن داری آقا ساسان ـ نه ندارم خب چهارپایه رو آوردی ـ بله چهارپایه رو آوردم آروم و بی صدا رفتم رویش وایستادم سرم رو به آهستگی بالا آوردم و از لبه ی دیوار چشم انداختم توی ایوان شون چشم ات روز بد نبینه آقا دیدم دوباره دارد دنبال اسم ام می گردد زود گفتم ـ سینا ـ چشم ات روز بد نبینه آقا سینا تا من برم چهارپایه رو بردارم و بیارم اینها بحث شون درباره ی چشم روشنی عمه خانوم دوماد تموم شده بود و چپیده بودند زیر لحاف پاهای لخت شون از زیر لحاف زده بود بیرون و مشغول ماچ و بوسه بودند یه کم که گذشت صدای آخ و اوخ دختره رفت بالا و گفت بجنب دیگه تحمل ندارم شاه دوماد که پشتش به من بود لحاف رو از روی خودش انداخت کنار و نیم خیز شد بلا نسبت شما یک کون سیاه و استخونی داشت که نگو عینهو خرمای بم خرمای بم یه چیز دیگه اس زلزله خرابش کرد چی می گفتم آها کون رنگش گفتم ـ رنگ کونش ـ آره رنگ کونش ظلمت شب های بم بود اما در عوضش معامله اش به قدری بزرگ و جوندار بود که من ترسیدم مثل خرمای بم نه خرما نه مثل درخت نخل کلفت و بلند صاف و یک تیکه تازه من همه اش رو نمی دیدم و فقط یک مقدارش از لای ران هاش مشخص بود که به طرف عروس خانم هدف گیری کرده بود اکبر آقا برای این که دقیقاً متوجه شوم که از چه زاویه ای آلت داماد را ملاحظه کرده پشت به من نیم خیز شد و بر روی زانوهایش نشست یه تیکه خیار رو که مزه ی عرق اش بود گرفت جلوش و گفت این طوری وقتی مطمئن شد که حسابی شیر فهمم کرده برگشت به طرفم و خیاره رو گاز زد ـ درد سرت ندم من تا حالا یه همچین جریانی رو لااقل از نزدیک ندیده بودم اون بدن نحیف و لاغر با یک همچین معامله ای خیلی عجیب بود شما دیدی مهندس به نظرم اگر پا می شد و می ایستاد تعادلش به هم می خورد و با مخ می افتاد زمین ممکن بود ضربه ی مغزی بشه دختره که هنوز نصف لحاف رویش بود هی می نالید که جون چقدر بزرگه زود باش حامد می خوام ـ اون دفعه که گفتید حمید ـ حالا حامد یا حمید بزنم به تخته خیلی بزرگ بود آماده کرده بود که سیخ بزنه اکبر آقا که به هیجان آمده بود آب دهانش را قورت داد و زد به گوشه ی تختی که رویش نشسته بودیم و یک پیک دیگر برای خودش ریخت استکان را که سرکشید نگاهی به ساعتش انداخت و گفت ـ رضا دیر کرده گشنه مون شد این لامصب هم که با معده ی خالی بدجوری آدم رو می گیره بی صبرانه گفتم ـ تا بره دماوند و برگرده طول می کشه داشتید می گفتید ـ کجا بودم ـ گفتید آماده کرده بود که سیخ بزنه ـ بله رضا کباب ها رو آماده کرده بود که سیخ بزنه اگه زغال بود همین طوری نمه نمه کنار منقل کباب می کردیم و این بطری رو تا ته می رفتیم این ودکا رو فقط باید با گوشت بره خورد شما گفتی نمی خوری سعید آقا ـ نخیر ممنون داماد رو فرمودید آماده کرده بود که سیخ بزنه دوباره با تعجب نگاهم کرد ـ دوماد چی رو سیخ بزنه آهان اون رو می گی بله آقا دوماد که معامله اش حسابی راست شده بود یه تف اساسی انداخت کف دستش و از بالا تا پایین کشید به آلتش که کم اومد بس که لامصب بزرگ بود برای همین یه تف دیگه انداخت کف همون دستش و این بار از پایین به بالا کشید که همه جاش خوب خیس بخوره لحاف رو که از روی عروس خانم زد کنار نزدیک بود داد بزنم آقایی که شما باشی اولش که دیدم کون و کپل دوماد حدوداً مشکیه فکر کردم از تاریکی شبه اما بدن عروس که اومد بیرون انگار که سفیدی صبح زده باشه به سفیدی برف به چه سفیدی بگم اکبر آقا این طرف و آن طرف را گشت تا یک چیز سفید پیدا کند و به من نشان دهد اما وقتی چیزی گیرش نیامد دست کرد در قندان و یک حبه قند درآورد و گفت ـ به همین سفیدی قند را گذاشت لای سبیل هایش و چند بار بو کشید و دوباره انداخت توی قندان ـ پستون هاش مثل دو تا مشک پر از آب ول شده بودند دو طرفش و ران های تپلش را داده بود بالا و بی ادبیه مهندس کس و کونش باز شده بود چه آبی لای پای دختره راه افتاده بود با تعجب پرسیدم ـ اکبر آقا از اونجا آب عروس رو هم دیدید ـ نه بعد که کرد تو از صدای شالاپ و شلوپش فهمیدم از اون حشری ها بود هی می گفت حامد حمید بکن تو بکن تو پاره ام کن من فقط مونده بودم که پسره چه طوری می خواد جریانش رو اون تو جا بده یه چیزی می گم یه چیزی می شنوی خلاصه ما این ور دیوار معامله به دست منتظر فاجعه دوماد اون ور دیوار معامله به دست آماده بود بکنه تو که نمی دونم از کدوم طبقه صدای جیغ یه پیرزنی بلند شد که حیا کنید تا حالا از صدای بوق بوق تون خواب نداشتیم حالا هم از اوف اوف تون حرف پیرزنه هنوز تموم نشده بود که دوتایی لخت مادرزاد مثل برق پریدند توی اتاق خواب و ما رو تو خ اری گذاشتند وقتی داشتند با عجله صحنه رو ترک می کردند معامله ی شاه دوماد مثل شلنگی که از دست مأمور آتش نشانی در رفته باشه مدام به این ور و اون ور تاب می خورد و حسابی دست وپا گیرشون شده بود با افسوس پرسیدم ـ همین پس صدای شالاپ و شلوپی که گفتید شنیدید چی شد اکبر آقا که شماره ی گیلاس هایی که سرکشیده بود از دستم در رفته بود روی تخت ولو شد و دست هایش را گذاشت زیر سرش لحنش کمی نامفهوم شده بود گفت ـ نه سیروس جان عجله نکن به اونجایی که دوست داری هم می رسیم اکبر آقا سیگاری روشن کرد و ادامه داد ـ هرازگاهی توی راه پله می دیدمش که صاف به چشم هام خیره می شد و بی آن که حرفی بزنه فقط می خندید به گمونم تو کف سیبیل هام بود یه پنج شش ماهی گذشت یه روز دیگه که توی خونه تنها بودم واسه ی خودم با رکابی توی ایوان دراز کشیده بودم پرسیدم ـ زمستون شده بود دیگه نه ـ چه می دونم تو هم توی این حالم ازم اصول دین می پرسی توی ایوان دراز کشیده بودم که صدای زنگ در بلند شد در رو که باز کردم خودش بود با یه لبخند ملیحی پرسید ـ ببخشید مزاحم شدم شارژر سونی اریکسون دارید ـ من گوشی خودم نوکیاست به نظرم گوشی فقط نوکیا تو هر کشوری که می ری جواب می ده گوشی شما چیه آقا سعید سعید بود دیگه گفتم ـ اکبر آقا هرچی دوست داری صدام کن بعدش چی شد اکبر آقا که همان طور روی تخت دراز به دراز افتاده بود پکی به سیگارش زد و گفت ـ کاشکی یه زنگ بزنی به این رضا ببینی کجا گیر کرده مُردیم از گرسنگی خلاصه هیچ چی بهش گفتم زنم سونی اریکسون داره که الآن هم خونه نیست برم ببینم شارژرش رو با خودش برده یا نه زنه شارژر رو نبرده بود دادم به دختره و برگشتم تو یک ساعتی نگذشته بود که دوباره در زدند شارژر رو پس آورده بود ولی این بار فقط یه تاپ و شورتک سفید پوشیده بود ران های سفید و تپلش زده بودند بیرون و خط خوشگل پستانش از بالا معلوم بود به تته پته افتاده بودم وقتی شارژر رو می داد دست کشید به دستم که داشتم از هوش می رفتم بس که دستش نرم و لطیف بود بدمصب انگار دست مایکل جکسون بود با لکنت دعوتش کردم تو خندید گفت ـ مزاحم نیستم لاکردار با عشوه اومد تو و روی کاناپه ولو شد رفتم کنارش نشستم و دستش را در دستم گرفتم و دست دیگرم رو بردم ـ بلا نسبت شما ـ زیر کونش و کشیدم بیرون با تعجب پرسیدم ـ مگه تو گذاشتی بودی ـ اووه نه هنوز نشسته بود روی گوشی ام ولی چون کونش نرم بود خودش بیچاره نفهمیده بود خلاصه گوشی ام رو به زحمت کشیدم بیرون ترسیدم تکمه هاش گیر کنه ناغافل زنگ بخوره به زنم دوباره خندید و لب هاش رو غنچه کرد دیگه معطلش نکردم لب هام رو چسبوندم به لب هاش و مکیدم بی صاحاب مثل ماهی توی بغلم وول می خورد و از حشر عینهو میمون چیتا زیرم بالا و پایین می پرید خریّت کردم و و با خنده گفتم ـ اکبر آقا مثل این که زیادی زدی چیتا که میمون نیست یه جور پلنگه اکبر آقا ابرویی بالا انداخت و زیرچشمی نگاهی به من کرد ـ من زیادی نزدم این یکی دوتا استکان هم تازه لب مون رو گرم کرده شما مثل این که زیادی باغ وحش می ری حالا اگه نمی گفتی چیتاها میمون نیستند به پلنگ ها برمی خورد و می اومدند اینجا جرمون می دادند آروغ کشداری حرفش رو برید نفسش که جا آمد با حالت قهر گفت ـ عجب حکایتیه ها عذرخواهی کردم و ازش خواستم که ماجرا را ادامه بدهد ـ زدی توی نطق مون هیچی دیگه کجا بودم نمی خواد بگی خودم می دونم یواش یواش گوش و گردنش رو خوردم و لباس هاش رو یکی یکی درآوردم نه شورت پوشیده بود نه پستون بند همون پستون های آبداری که اون شب توی ایوان دیده بودم ول شده بودند دو طرفش شروع کردم به لیسیدن نوک سینه هاش و دستم رو بردم لای پاهاش خیس خیس بود صداش دراومد که زود باش درش بیارش زیپ شلوارم رو باز کردم و معامله ام رو کشیدم بیرون گرفت تو دستش و باهاش بازی کرد جلوش وایستادم دوزانو روی کاناپه نشست و شروع کرد به ساک زدن جات خالی اگه بدونی چطوری می خورد دیدم اگه بیشتر بخوره ه مون جا آبم میاد رویه ی کاناپه رو تازه عوض کرده بودیم و من خیلی دوستش داشتم واسه همین از دهنش درآوردم و رفتم یه پارچه آوردم انداختم زیرش و بعد با خیال راحت روی کاناپه پاهاش رو دادم بالا عجب تپل و سفید بود معامله ام که مثل سنگ سفت شده بود توی دستم بود یه سیگار روشن کردم و گذاشتم گوشه ی لبم و جریانم رو ناغافل تا دسته فرو کردم توش جیغش رفت هوا اگه بدونی چه حالی می داد چه شالاپ و شلوپی می کرد همین طور که مشغول تلمبه زدن بودنم با اون چشم های شهوانیش اشاره کرد که سیگار رو بدم بهش چند تا پک عمیق زد و سیگار رو گرفت پایین گفت ـ وای اگه شوهرم بفهمه دارم سیگار می کشم خفه ام می کنه بنده ی خدا راست می گفت شوهرش کلاً با سیگار مخالف بود و یکی دو بار به همسایه هایی که توی راه پله سیگار دست شون بود تذکر داده بود راستی شما مثل این که سیگار هم نمی کشی مهندس خلاصه همین طور تا دسته می بردم تو و می کشیدم بیرون دختره تقریباً از حال رفته بود و فریاد من رو بکن اگه بدونی چه کس و کونی داشت تا حالا توی عمرم این قدر حمید آقا جات خالی چه تلمبه سیخ زدی رضا هنوز برنگشته حرف های اکبر آقا رفته رفته نامفهوم شد و دیری نگذشت که از هوش رفت یکی دو بار صدایش کردم اما بی فایده بود سرانجام سروکله ی رضا با بسته ی زغال پیدا شد گفت ـ همه جا بسته بود به زحمت زغال پیدا کردم با تعجب پرسید ـ اکبر کی خوابید و بعد درحالی که به بطری خالی مشروب اشاره می کرد چشمکی زد و گفت ـ ولش کن بذار بخوابه وقتی کباب آماده شد صداش می کنیم وقتی داشتیم کباب ها را آماده می کردیم رضا توضیح داد که اکبر آقا چند وقت است الکلی شده و اغلب پرت و پلا می گوید ظاهراً یک روز که می خواسته بره سفر ترکیه یادش می آید که شارژرش را جا گذاشته برمی گردد خانه تا شارژر را بردارد زنش را برهنه بر روی کاناپه کنار مرد جوان همسایه می بیند پایان نوشته سینا
0 views
Date: December 30, 2018
